Ik werk in de zorg, met een groep mensen met een beperking. Het is een leuke baan en het team bestaat voor het grootste deel uit jonge mensen. Echter, degene die mijn aandacht trekt, ben jij: de manager. Cliché maar waar. Je bent niet het soort manager dat ik bij dat woord direct in mijn hoofd heb. We zijn ongeveer van dezelfde leeftijd, jij een paar jaar ouder. Ik heb je nog nooit in een pak gezien, je bent altijd casual gekleed met die kenmerkende scheve grijns op je gezicht. Je bent zelf ook begonnen als “gewone werknemer” en weet dus hoe het reilt en zeilt in het vak. Je bent een knappe man en weet dit ook van jezelf. Je zet het ook wel in en flirt af en toe subtiel met de vrouwelijke werknemers, zo ook met mij. Toch heb ik het gevoel dat wij twee weer net een iets andere klik hebben, dan het casual flirten dat ik je met de anderen zie doen; maar misschien zie ik alleen wat ik wil zien…
Mijn gevoel dat onze klik verder gaat dan flirten wordt bevestigd op een ogenschijnlijk normale werkdag. Het is een warme dag en zoals elke woensdag hebben we vergadering. We zitten met zijn allen aan een lange tafel, toevalligerwijze ben ik naast jou terechtgekomen. Eerst vind ik dit jammer, omdat ik graag stiekem je blik opzoek om van jou een knipoog of een scheef lachje los te krijgen. Dat gaat toch een stuk lastiger als ik pal naast je zit. Alle collega’s zijn op dreef over een bepaald onderwerp, behalve ik. Ik droom een beetje weg, het zonlicht schijnt door het raam op mijn huid en ik merk dat ik me lekker warm en rozig voel. Vanuit deze ontspanning zak ik iets onderuit op de houten bank waar we op zitten, waarbij mijn benen wat uit elkaar zakken en ik per ongeluk jouw blote knie aanraak. Alsof ik met een naald gestoken word, schiet ik weer wat overeind en ik kijk je vluchtig aan. Je bent net aan het woord en lijkt het niet in de gaten te hebben gehad, dus ik ontspan weer, maar als je klaar bent met praten en de aandacht van het team weer op een andere collega gericht is kijk je me strak aan met een veelbetekenende blik en schuif jij je been opzij, om hem weer tegen het mijne aan te laten vallen.
Je blijft me aankijken terwijl je dit doet en het bekende lachje speelt op rond je lippen. De tafel waaraan we zitten valt over iedereens benen heen waardoor niemand kan zien wat er gebeurt. Ik krijg een kleur en kijk snel weg, maar beweeg niet zodat ik jouw warmte tegen mijn lichaam aan kan blijven voelen. Het geklets en gekibbel van collega’s verdwijnt langzaam weer wat op de achtergrond als ik terugzak in mijn modus van ontspanning. Mijn lichaam voelt loom en zwaar aan en ik voel mijn onderbuik kriebelen. Zal ik…? Ik kijk even schuin naar je op, je kauwt op een pennendopje en lijkt ook niet helemaal meer aanwezig in de vergadering. Ik besluit te testen of het met mij te maken heeft en schuif, voor de anderen nauwelijks zichtbaar, een klein stukje verder tegen je aan. Je geeft me de reactie waarop ik hoopte: kort vang je mijn blik en ik meen naast je gebruikelijke grijns ook nog iets anders in je ogen te zien, een bepaald soort honger…
Terwijl je het woord weer overpakt, laat je een hand onder de tafel zakken en laat je deze rusten op mijn knie. Ik heb een luchtige zomerjurk aan en voel je hand branden op de plek waar je die hebt neergelegd. Tergend langzaam laat je jouw vingers een klein beetje afdwalen richting mijn bovenbeen. Hoewel ik mijn hart voel bonzen in mijn borstkas en mijn ademhaling voel versnellen, praat jij nonchalant door alsof er niets aan de hand is en het team heeft niks in de gaten. Op een gegeven moment vraagt een collega je om de thee aan te geven, waardoor het moment onderbroken wordt en je beide handen weer nodig hebt om de theepot en een glas aan haar door te geven.
Na de vergadering zit de werkdag erop. Ik wens iedereen, nog steeds in een lichte roes, een fijne avond en loop naar mijn fiets om naar het station te fietsen. Dan hoor ik achter mij geklingel. Ik draai me om en ik zie jou staan, zwaaiend met je bos met sleutels. “Kan ik jou een lift aanbieden?”, vraag je met een knipoog. Ik aarzel even: “ik moet hier morgen weer zijn en heb dus eigenlijk mijn fiets nodig.” Maar ik voel jouw hand nog steeds op mijn been rusten, dus al snel bedenk ik me dat ik dat probleem morgen wel oplos en ik loop glimlachend naar je toe. We lopen samen richting je auto. “Wel, wel, waar heb ik dit aan te danken?” Vraag ik je quasi onschuldig. Je kijkt me weer doordringend aan en zegt met een lach: “je had vandaag zo’n goede inbreng in de vergadering dat je wel een lift hebt verdiend”.
Ik stap bij je in, en ondanks de spanning in mijn lijf is de sfeer tussen ons ontspannen. We maken grapjes, kibbelen zogenaamd over welke zender van de radio er moet worden aangezet, waarbij onze handen elkaar af en toe raken als we de knoppen indrukken. Het is maar tien minuutjes rijden naar het station. Er is een kiss & ride plek waar je me makkelijk even kunt afzetten en ik verwacht dat je daar naartoe rijdt, maar in plaats daarvan ga je de parkeergarage in en zoek je een plekje op de derde verdieping waar behalve wij, maar één andere auto geparkeerd staat, zonder mensen er in. Er gaan kriebels door mijn onderlijf als ik besef wat er gaat gebeuren. Je zet de auto af en kijkt me aan. “Waar waren we?”, vraag je.
Ik schraap mijn keel, die van de spanning wat droog aanvoelt, en weet met hese stem uit te brengen: “volgens mij ongeveer hier…” waarop ik je hand vastpak en neerleg op mijn bovenbeen, net onder mijn jurk. Je draait je naar me toe, kijkt me ondeugend in de ogen aan en drukt je lippen op de mijne. Vanuit een reflex slaak ik een zucht waarbij je tong de opening krijgt om bij mij naar binnen te dringen. Je hete adem vermengt zich met de mijne en we raken verstrengeld in een geile tongzoen. Ondertussen vindt je hand een weg naar boven, waar je plagend je wijsvinger langs mijn ondergoed laat glijden. Je kreunt als je voelt hoe ik door je geflirt en aanrakingen nat ben geworden, stopt even met zoenen, kijkt me aan en zegt: “hier fantaseer ik al weken over…”
Om te bevestigen dat ik hetzelfde wil, duw ik mijn onderlichaam ongeduldig tegen je hand aan en zorg ik dat onze tongen elkaar weer vinden. Ik laat mijn handen door je haar gaan, tussen het zoenen door laat je af en toe je mond afdwalen naar mijn oren en nek. Ik krijg kippenvel van de manier waarop ik je zachtjes in mijn oor voel hijgen en je me plagerig in mijn nek bijt. Je hand duwt mijn kleddernatte ondergoed opzij en in een soepele beweging laat je twee vingers in me glijden. Het lijkt wel een eeuwigheid te duren voordat je me eindelijk geeft wat ik wil en ik kreun luid. Je begint me rustig te vingeren en voert het tempo steeds een beetje op. Al gauw voel ik een orgasme opkomen, maar deze wil ik nog even uitstellen tot ik ook jouw heerlijke geslachtsdeel heb mogen voelen.
Ik trek aan de hendel die je stoel naar achteren laat schieten en klim een beetje onhandig bij je op schoot, waardoor ik de claxon laat afgaan. De toeter schalt door de bijna lege garage en ik kijk verschrikt om, maar er is nog steeds niemand te bekennen. We barsten allebei in lachen uit maar zijn ook zo geil dat we niet lang nodig hebben om terug te komen in waar we mee bezig waren. Je laat zelf je broek een stuk zakken en je pik springt enthousiast overeind. Met mijn gezicht naar je toe laat ik me langzaam bovenop je zakken, je gooit je hoofd in je nek, bijt op je lip en gromt zachtjes van genot. Heel even blijf ik stil zitten om van deze geile aanblik te genieten, en dan begin ik ritmisch op en neer te bewegen. Je grijpt met je handen mijn heupen vast en voert mee in het tempo. Terwijl ik je berijd, glijdt mijn clit over je onderbuik wat een heerlijk gevoel geeft. Je laat je handen onder mijn jurk glijden en knijpt met duim en wijsvingers in mijn tepels. De sensatie van jouw handen op mijn borsten, je harde pik die in en uit me beweegt, je hete adem in mijn hals, je geile tevreden gekreun maken me gek. Ik pak met beide handen je gezicht vast, en als ik je hete blik zie kan ik het niet meer tegenhouden. “Je laat me komen”, weet ik nog net uit te brengen. “O ja!” reageer je terug, je handen grijpen mijn billen vast en je duwt me nog iets krachtiger naar beneden op je harde pik. Ik voel al mijn spieren samenspannen, zie dat jij ook begint te schokken en samen komen we tegelijkertijd luid kreunend klaar.
Na een moment nodig te hebben om weer in het hier-en-nu te komen, kijk ik je weer aan. Het is even stil en bijna een beetje ongemakkelijk door de abrupte overgang, maar dan lachen we en breekt het ijs weer. “Dankjewel, voor het meewerken aan de fantasie waar ik al weken mee in mijn hoofd zit”, grinnik jij. “Het was me een genoegen”, antwoord ik en grap er achteraan: “als je me nu geen loonsverhoging geeft…”
Comtesse
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My