“En nu gaan we het huis bekijken. Op een bijzondere manier. Kom.” Hij nam mij bij de hand. “We beginnen in de keuken.”
Door de achterdeur kwamen we een ruime keuken binnen. Op de vloer lagen grote grijze plavuizen, de witte keukenkastjes liepen langs de hele muur en het zwartgranieten aanrechtblad liep in een hoek onder het raam door. Midden in de ruimte stond een enorme, robuuste houten tafel, waarover vreemd genoeg een dik opgevouwen tafelkleed lag.
“Prachtig!” Liet ik mij ontvallen. Het was strak en toch had het iets landelijks. Het klopte precies bij de indruk die ik van Francis en het huis had.
“Net als jij,” zei hij en me in de nek. “Liggen.”
“Wat?”
“Liggen graag. Op de tafel, toe maar.”
Hij pakte mij beet en zoende me wild. Hij hijgde en ik voelde zijn erectie tegen m’n lijf.
“Francis, wat?”
“Voor elke ruimte die ik je laat zien, heb ik iets bedacht, maar als je niet wilt, dan gaan we maar weer aan de picknicktafel zitten.” Hij nam een slok champagne en hield zijn glas op. Ik dronk ook. Ik mocht het huis alleen vrijend zien. Oké, even wennen, even op de reset- knop van mijn gemoed drukken. Waarom niet? Hij drukte zijn lijf weer tegen mij aan en duwde zijn tong in m’n mond. Nat, zacht en onderzoekend. Hij wilde me. Wat zou hij bedacht hebben? Speciaal voor mij. Hij had altijd van die bijzondere dingen. Mijn hele onderlijf werd warm en het leek of iemand lauwe stroop over m’n onderrug goot. Aarzelend ging ik op de tafel zitten, dronk de rest van de champagne in een teug op en liet me achteroverzakken. Francis maakte mijn schoenen los, stroopte de jurk omhoog en trok m’n slipje uit. Hij trok mij iets naar zich toe en legde mijn benen opzij, m’n onderbenen bungelden aan weerszijden van de tafel. Hij ging voor me staan en wreef over zijn broek. Daarna boog hij zich naar mij toe en likte me. Ik sloot mij ogen en dacht aan die eerste avond, aan zijn lange benen in die dunne linnen broek, zijn mooie gezicht, die lach. Stoer, zelfverzekerd. Als hij niet ophield kwam ik nu al klaar. Hij kwam overeind en begon mij benen te strelen. Zijn vingertoppen vlogen over mij huid en ik voelde de spanning over mij dijen naar mij vagina trekken. Weer kuste hij me, streelde, zoende, likte en betastte.
“Kom,” fluisterde hij. “Volgende ruimte. En nog een glas.”
Hij vulde de glazen en van de keuken liepen ik de hal in. Ik had het gevoel dat ik dronken was maar ik wist niet zeker of het van de champagne kwam. In mijn hoofd en lijf hing een onrustige, warme trilling. Ik ademde een paar keer diep in omdat ik dacht dat ik te weinig zuurstof binnenkreeg. Francis opende de eerste deur links, naar de slaapkamer, een ruimte van ongeveer twintig vierkante meter, helemaal wit, met een groot raam dat uitkeek op de boomgaard achter het huis. Er waren geen gordijnen. Midden tegen de wand stond een grote boxspringt. Op de vensterbank, op de grond, langs de muren, overal, stonden vazen en potjes met veldbloemen.
“Hier hoort het natuurlijk allemaal te gebeuren,” zei hij en hij duwde mij naar voren tot ik met mij knieën tegen het bed stond. “Maar vandaag doen we hier maar een deel van het spel.”
Hij legde zijn hand tussen m’n schouders, duwde mij naar voren en trok met de andere hand het jurkje omhoog. Meteen voelde ik zijn vingers op zoek gaan. Ik hoorde dat hij zijn riem losmaakte en even later drong hij zonder pardon bij mij naar binnen. Hij kreunde, gromde. Ik strekte mijn armen naast me uit op het bed, stak m’n kont in de lucht en schoof mijn benen iets verder uit elkaar. Zonder enige barrière wilde ik van hem zijn. Hij mocht het allemaal bepalen, ik zou het allemaal doen.
Hij sleurde zijn broek omhoog en grijnsde.
“Nu de stalling. Maar voordat we daarheen gaan, moet je alles uit.” Hij trok mijn jurk over m’n hoofd en daarna maakte hij mijn bh los. Naakt stond ik voor hem. Hij gaf mij het glas aan en tikte het zijne er tegenaan. Weer pakte hij m’n hand en nam mij mee.
“Aan de stalling is nog weinig gedaan. Al jaren niet meer in gebruik natuurlijk.”
Wat ooit als stal gebruikt werd was nu een grote open ruimte met een betonnen vloer. Op de grond was nog te zien waar de schotten ooit hadden gestaan. Je kon de beesten nog vaag ruiken.
De zacht zure lucht was vermengd met de flinterdunne geur van benzine en petroleum. De raampjes in de hoge raamkozijnen waren afgedekt met karton, zodat het schemerig was in de ruimte. Overal brandden waxinelichtjes. Hij had een paar tafeltjes neergezet waarop kandelaars stonden en aan sommige houten palen waren lantaarns met brandende kaarsen opgehangen. Hij duwde mij voor zich uit en ik vroeg me af wat hij hier in vredesnaam van plan was.
Hij zette mij neer tegen een dikke houten paal in het midden van de ruimte en stapte naar achteren.
“Ik vind je vreselijk mooi,” zei hij. “Weet je dat?”
Ik lachte onwennig en bedwong de neiging om mijn ogen neer te slaan. Ik moest leren complimenten te accepteren. Ik nam nog een slok van de koude, frisse drank. Hij stapte naar voren en begon mij te zoenen, hij kuste mijn hals, gezicht, borsten, m’n buik. Ineens pakte hij m’n glas weg en knoopte een touw om mijn pols. Hij trok het touw door een ijzeren oog dat aan de houten balk boven mij hoofd bevestigd was en knoopte het losse eind aan mijn andere pols. Ik stond met mijn armen omhoog.
Voor volledige overgave, had hij een keer gezegd, is moed nodig. En wat is seks anders dan volledige overgave? En bij geliefden gaat het om overgave aan iemand die van je houdt, van wie jij houdt. Als het echt is maak je geen voorbehoud. Toch?
Weer kuste hij m’n hals en mijn borsten. Hij goot zijn glas over me leeg en likte de drank van mijn lijf. Langzaam daalde zijn mond over mijn buik naar m’n kruis. Hij likte en kuste mij hard. Zoog mijn clitoris en ik dacht dat ik zou exploderen. Hij richtte zich op en plaatste zijn handen onder mij billen, nam me terwijl ik met mijn armen omhoog aan de touwen hing en met mijn rug tegen de houten paal schuurde.
“Maak me los,” hijgde ik. “Ik wil jou ook aanraken.” Hij ging door.
Ik was bij een rockconcert, ging totaal op in de muziek, schudde mij hoofd als een hippie tot mij haren in het rond dansten. Nu gromde ik ook.
Opeens stapte Francis naar achteren.
“Kom terug, kom nou terug. Maak me los. Ik wil die spelletjes niet altijd.”
Hij grijnsde alleen maar. Van zijn broek die op zijn knieën hing trok hij de riem los en gespte die om mij hals.
“Nee, Francis, dat niet.”
“Jij hebt er niets over te zeggen.”
“Ik wil het niet. Ik wil gewoon. Gewoon jou.”
“Volgens mij ben ik hier de baas.” Hij liet de riem los en tilde mij weer op, drong opnieuw bij mij binnen. Ik wilde iets tegen hem zeggen maar kon niet bedenken wat. Ik wilde dat hij stopte en dat hij door zou gaan. Mijn lijf reageerde los van m’n hoofd. De zinderende spanning balde samen in mijn buik en tegelijk was ik vreselijk bang. Ik kreeg geen lucht. Mijn hart sloeg als bezeten; stopte zelfs. Nee, kan niet. Hartkloppingen, wat doet een hart anders dan kloppen? Zwart. Ik zag niets, ging flauwvallen. Ik moest iets doen. Iets. Gierend haalde ik adem. Helpt niks. Meer… lucht. Ik rochelde. Schudde mij hoofd omdat ik wilde dat hij stopte. Benauwt, zo benauwt. Ik viel. Deze boom was eindeloos hoog. Ik bleef maar vallen. Het einde van de val was het eind van alles. Ik moest zeggen dat ik niet wilde. Nooit meer iets doen wat je niet wilt. Nooit.
Hij schuurde tegen mij clitoris. Nu. Alles balde zich daarbeneden samen, vanzelf, zonder dat ik daar invloed op had, alles stroomde naar één punt. Hij hield van mij. Ik opende mijn mond, maar er kwam geen geluid. Mijn lichaam verkrampte.
Francis kreunde, gromde, duwde zich diep naar binnen en bleef daar terwijl zijn hele lichaam schokte.
Dorien Vercammen
Graag Uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. De auteur zal u dankbaar zijn. Liefs
My