Maand: juni 2022

Met de rug van mijn hand veegde ik het sperma weg dat langs mijn kin droop en keek op naar de zes jongemannen. Ze schenen onzeker over wat ze nu wilden doen, hun lust was bevredigd en hun gevoel voor werkelijkheid keerde terug. Mijn instinct vertelde me dat hoe langer ik hier bleef hoe meer zij het gevoel zouden hebben dat ze iets niet goed hadden gedaan, waar ik de schuld van zou krijgen. Terwijl ik dat dacht, wierp Johan me mijn jeans toe, ik kwam wankelend overeind en trok hem aan. De jongens weken uiteen om me te laten passeren, een beetje angstig eigenlijk en tegelijkertijd ook verbijsterd, alsof ik ze iets van henzelf had laten zien dat ze verafschuwden. Voor we bij mijn auto waren, hoorden we de minibus starten en wegrijden.

Ik was helemaal opgefokt en had een gevoel van onwerkelijkheid. Had ik echt seks gehad met een hele groep vrijgezellen, of was dit fantasie? Johan ’s hand op mijn arm leidde me over de nu bijna verlaten parkeerplaats. Wat er ook was gebeurd, ik wist dat hij bij me was geweest. We bereikten de auto, maar in plaats van de portieren te ontsluiten duwde Johan me over de motorkap en kuste me hartstochtelijk. Ik reageerde net zo gretig, mijn handen worstelden met zijn broekriem op zoek naar het verlangen dat ons spel in hem had gewekt. Ruw drukte hij me tegen het koude metaal en trok mijn jeans naar beneden, ontblootte mijn poesje, dat naar hem was opgeheven. Hij stootte zijn schacht in mijn pijnlijke kut, bonkte tegen mijn klit zodat de hele auto door de kracht van zijn pompen op zijn wielen stond te deinen. We zeiden geen van beiden een woord, onze lichamelijke verlangens waren te dringend om aandacht aan iets anders te besteden. Binnen een paar seconden kwamen we beiden klaar. Ik schreeuwde mijn climax uit en Johan huiverde in me met een kracht die ik nog niet eerder had ervaren.
We bleven een paar minuten op de donkere parkeerplaats staan, onze armen om elkaar heen, kusten elkaar, deelden iets waar geen woorden voor waren. Uiteindelijk was ik de eerste die sprak.

“We moeten gaan. We hebben nog een lange rit voor de boeg.” Terwijl Johan over de nu verlaten weg reed, staarde ik naar de avondlucht. Het leek vreemd dat het Johan was, de man die me met de hele wereld wilde delen, die me zo in zijn ban had en ik hem. Had hij gelijk? Was het de vrijheid van de angst die ons deze band gaf? En als hij gelijk had, hoe ver konden we dan werkelijk gaan voor we onze grens bereikten. En voor alles. Als we die bereikten wat zou de prijs dan zijn? Gelukkig was het hotel een van die onpersoonlijke, zakelijke oorden waar je elk uur van de dag of nacht kon binnenvallen. Zodra we in de kamer waren kleedde ik me uit. “Ik ga even douchen.”
Johan blokkeerde mijn weg naar de badkamer. “Nee,” zei hij, “ik wil je zoals je bent, stinkend naar al die mannen en hun zaad.” Ik keek hem onzeker aan. Ik voelde me kwetsbaar, naakt en nogal plakkerig van aangekoekt sperma en mijn eigen sappen, terwijl hij nog volledig gekleed was. Johan streek met een hand over mijn mond, waar de smaak van mijnheer Blond nog hing. Ik voelde een nieuwe steek van opwinding toen ik de blik in zijn ogen zag. “Je bent een heel vies meisje geweest, seks te hebben met al die mannen, is het niet?” Ik knikte onderdanig.
“Ik denk je dat je straf verdient.” Ik knikte weer, deze keer overtuigender.

Johan keek de kamer rond. Voor het ingebouwde bureau stond een rechte stoel, zoals een eetkamerstoel. “Breng me die,” zei hij, en ik gehoorzaamde. “Breng me nu de badjassen uit de badkamer,” beval hij. Toen ik ze hem had gebracht trok hij de ceinturen eruit en gooide de jassen zelf opzij. “Buig je over deze stoel,” zei hij. Ik bood geen weerstand toen hij mijn enkels aan de achterpoten van de stoel bond, mij voorover duwde zodat ik over de rugleuning hing en mijn polsen aan de voorpoten vastbond. Hij zorgde ervoor dat ik zijwaarts voor de passpiegel stond zodat ik mijn onderdanige positie kon zien, achterwerk naar achteren gestoken, hoofd voorover en handen en voeten onbeweeglijk vastgebonden. “Zo,” zei hij met een lichte dreiging in zijn stem, “dat is de juiste manier van staan voor een stout meisje, vind je ook niet?”

“Ja Johan.” Antwoordde ik, en vrees en verwachting maakten mijn stem trillerig.
Ik verlangde ernaar dat Johan me aanraakte, mijn lichaam vibreerde van de elektriciteit van deze verrukkelijke vernedering, maar in plaats daarvan liep hij om me heen, taxeerde me alsof ik een dier voor de verkoop was. Waar hij ook was, ik zag hem in de spiegel, rondlopend met zijn handen in zijn zakken. Ik kon me bijna voorstellen dat hij me hier alleen liet, zelfs iets in de bar ging drinken, me strafte door me te laten wachten. Hij zou op een van de lage banken gaan zitten, een glas wijn drinken en een krantje doorbladeren, terwijl hij al die tijd wist dat ik hier was, niet in staat me te bewegen, in afwachting van zijn bestraffing. Leunend over mijn schouder zodat ik zijn regelmatige ademhaling kon horen, streek hij met een hand over de ronding van mijn bil, maakte me aan het huiveren en toen, zonder waarschuwing, gaf hij me een harde klap. Het voelde alsof mijn huid in brand stond, alle zenuwuiteinden gierden van schrik, maar Johan streelde nu een paar ogenblikken zacht over de plek tot de hitte eruit was. In de spiegel zag ik de rode handafdruk waar de klap was terechtgekomen. “Lekker?”

“Ja,” fluisterde ik. De klap had mijn huid tot leven gewekt, zodat de lichtste aanraking daarna kleine vlammetjes van opwinding veroorzaakte. Johan ging door met zachtjes strelen, zijn hand dwaalde over mijn billen, naar de holte van mijn rug en langs de spleet naar beneden tot waar mijn dijen begonnen. Ik was bijna gehypnotiseerd door de tedere aanraking toen een volgende klap me naar adem deed snakken. Hij ging door met strelen en slaan, wachtte iedere keer tot ik me had ontspannen voor hij me verraste met een volgende klap, waarmee hij me liet weten dat ik aan zijn grillige genade was overgeleverd. Met iedere klap verspreidde de tinteling zich verder tot ik overal gevoelig was, opgewonden en wachtend tot hij mijn weerloze kut zou binnendringen, al opgerekt omdat ik gedwongen voorover stond.
Johan trok zijn kleren uit, vouwde ze zorgvuldig op en hing ze in de kleerkast, nam er de tijd voor. Toen hij naakt was zag ik dat hij een grote erectie had, maar geen aanstalten maakte mij ermee te beroeren. Ik stond te huiveren van verwachting, hij ging op bed liggen en zette de tv in de hoek van de kamer aan.
“Laten we eens even kijken wat ze op het betaalde net hebben,” zei hij, zappend langs de kanalen tot hij een pornofilm vond.

Een blondje met onmogelijk glanzende lippen lag naast een zwembad terwijl twee mannen haar borsten betastten en eraan zogen. Johan streek aandachtig over zijn pik terwijl hij toekeek. “Kijk, liefje, daar is nog een smerige slet die denkt dat ze niet genoeg heeft aan één man,” zei hij tegen me. Hij tartte me, negeerde me terwijl hij naar de actie op het beeldscherm keek, zijn hand heen en weer over zijn schacht wreef, terwijl ik niet in staat was mezelf aan te raken om de groeiende behoefte in me te ontladen. Terwijl ik zag dat de vrouw als speeltje voor de twee mannen fungeerde, verlangden mijn borsten naar Johan ’s aanraking. Uiteindelijk stond hij op, mijn hoop groeide, maar hij liep langs me heen naar de badkamer. “Ik heb wat glijmiddel nodig,” was het enige dat hij zei. Zou hij me hier de hele nacht laten staan terwijl hij alleen genoot? Was dit de straf die hij in gedachten had? Hij ging echter niet op het bed liggen, maar bleef naast me staan, smeerde crème op zijn pik, zo dicht bij mijn hoofd dat ik de schone, frisse geur ervan rook, vermengd met zijn eigen mannelijke geur van zweet en aftershave.

“Ruikt lekker, hè?” zei hij spottend, terwijl zijn hand langs de glibberige schacht wreef zodat ik de sompige geluidjes van de crème hoorde. “Anders dan jij, ruikend naar al die mannen.” Hij liep om me heen, snuffelend. “Laat me eens kijken… poesje — absoluut kleverig van sperma… Mond…” Hij boog zijn hoofd en likte mijn lippen en in mijn mond. “Mm…, smaakt naar sperma…” Hij ging voor me staan, zijn glibberige erectie op slechts een centimeter van mijn mond, maar net buiten bereik.
“Tut, tut, tut,” zei hij hoofdschuddend en zogenaamd triest, “is er dan nergens een schoon plekje voor een aardige knaap om zijn pik in te stoppen?” Hij keek me aan. We wisten beiden wat hij bedoelde, maar hij liet het in de lucht hangen voor hij de tv uitzette en weer traag naar me toe liep. Hij pakte de fles lotion, goot een hoeveelheid in zijn handpalm. “Ik geloof dat er nog maar een plaatsje over is,” fluisterde hij, terwijl de koude lotion op mijn anus werd gesmeerd en in reactie samentrok.

Hij werkte het rond de kleine opening en stak toen een ingesmeerde vinger naar binnen. Toen hij nieuwe, verborgen maar gevoelige plekjes aanraakte, kreunde ik van genot, de strakke ring van kringspieren ontspande toen hij zijn vinger in me bewoog. Johan duwde nog een vinger naar binnen, en een derde, vulde me op een manier die ik nooit eerder had meegemaakt, rekte me open. Ik zag hem in de spiegel, een blik van concentratie op zijn gezicht, zijn hand verdween glibberig door de lotion in mijn achterste. Met zijn andere hand streek hij nog meer glijmiddel op zijn penis. Ik was vastgebonden aan de stoel, niet in staat me te bewegen, noch zijn penetratie te weerstaan of te verhaasten. Johan trok zijn vingers eruit en spreidde mijn billen met zijn handen, een duim omcirkelde de rand van mijn kleinste opening. Ik verlangde ernaar te weten hoe zijn pik zou aanvoelen, dat hij binnendrong waar zijn vingers net waren geweest, maar een vleugje angst liep door mijn verlangen, angst dat hij me pijn zou doen wanneer hij naar binnen drong.

Gesteund door de stoel voelde ik de kop van zijn pik tegen mijn anus drukken, die zich onwillekeurig samentrok om hem buiten te houden. Johan hield de rugleuning van de stoel vast, trok hem langzaam maar met gelijkmatige druk naar zich toe waarmee hij de glibberige kop in mijn strakke kringspier duwde. Ik sloeg hem gade in de spiegel, zijn armspieren gespannen terwijl hij moeite deed om in me te komen. De de lengte van zijn pik vormde de uitdaging. Zou hij me werkelijk zo diep kunnen penetreren? Centimeter voor centimeter drong zijn dikke schacht bij me binnen, veroorzaakte een buitengewoon gevoel van te worden geopend, een intens bevredigende volheid van penetratie, en ook een gevoel van vernedering. Ik had nu het gevoel dat er geen plekje aan mijn lichaam was dat Johan niet kon bezitten en tarten. Ik kreeg weer een klap en voelde mijn poesje samentrekken en huiveren, en mijn anus trok zich na de klap scherp samen, rond Johan ’s dikke penis. Een ogenblik later verslapte hij als reactie zijn greep en Johan nam zijn kans om helemaal naar binnen te glijden. Ik keek in de spiegel en zag tot mijn verbazing dat zijn hele lengte diep in me verdwenen was. Hij was in me, bij mijn kern, het automatische samenknijpen van mijn anus diende alleen om hem steviger vast te grijpen en zijn aanwezigheid in mijn intiemste holte te bevestigen.

Langzaam en teder schoof Johan in en uit, één hand steunend op de stoel en met de andere van voren mijn poesje strelend. Onder zijn hand, nog glibberig van de lotion, klopte mijn klit heftig, en diep vanbinnen voelde ik het kloppen als reactie op het ritme van Johan ’s pik terwijl hij in me wiegde. Het leek alsof hij een hand in het centrum van mijn lichaam had geplaatst en nu de wortel van mijn genot had gevonden. Ik snikte van opwinding en hij bleef me tarten, waarbij ik vergeefs probeerde tegen zijn stoten in te duwen, en zijn handen gleden vrijelijk over mijn haarloze poesje, zijn vingers bewerkten mijn klit en gleden in mijn kut.
Zijn opwinding groeide. Zijn bewegingen werden minder beheerst terwijl hij zijn lengte in en uit me pompte, tussen de strakke kringspier van mijn anus.
Nu voelde ik scherpe pijnscheuten toen Johan zijn zachtheid liet varen, maar het kon me niet meer schelen. Terwijl ik in de spiegel naar ons keek en Johan me brutaler nam dan ooit tevoren, kwam ik met een heftigheid die me slap over de stoelleuning deed belanden.

Ik had nog nooit een orgasme zo diep vanbinnen voelen komen en iedere golf van mijn climax deed mijn anus strakker om zijn penis knijpen, dwong hem tot zijn climax. Grommend als een dier ramde hij met een paar krachtige stoten in me en ik voelde zijn zaad in me stromen. Johan trok zich uit me terug, liet me vreemd leeg achter en een beetje pijnlijk. Ik beefde nog steeds, steunde met mijn handen op de stoelzitting, probeerde op adem te komen terwijl Johan me losmaakte. Onder de douche leunde ik tegen hem aan terwijl hij me waste, mijn hele lichaam inzeepte en met de douchekop afspoelde. Eenmaal afgedroogd tilde hij me op en droeg me naar het bed, waar hij me zachtjes neerlegde en me onder het zachte dekbed in zijn armen trok zodat ik in een warme, koesterende cocon in slaap viel.

Ik kreunde van frustratie en steunde met mijn hoofd op het stuur. Na een half uur was het ons nog steeds niet gelukt Brussel te verlaten. “Na het spitsuur vertrekken heeft dus ook geen zin,” verzuchtte ik en Johan haalde berustend zijn schouders op. “Vrijdagavond, altijd hetzelfde. Als je naar mij had geluisterd en we waren op de motor gegaan… Au!” Ik stompte hem hard. Hij wist heel goed dat ik op de motor had willen gaan, omdat ik voorzag dat dit ons laatste mooie weekend zou zijn voordat de herfst zou beginnen en hij had erop gestaan met mijn auto te gaan. Voor één keer wilde hij een goede indruk op zijn familie maken door niet in een leren pak te verschijnen. Het had in feite onze eerste ruzie uitgelokt. “Ik snap het. Het is dus best om mij bij mijn familie te schande te maken en ervoor te zorgen dat Sarah ’s moeder nooit meer tegen me praat, maar op jouw familie moeten we een goede indruk maken, is het niet?” had ik geschreeuwd.

Hij had zich niet echt kunnen verdedigen, hoewel hij erop wees dat Sarah een verre nicht was, terwijl de vader van deze bruid zijn eigen oudere broer was. We trokken alle registers open voor we elkaar onze verontschuldigingen hadden aangeboden, bekenden wat ons eigenlijk dwarszat, weer excuses aanboden, om onszelf lachten en vervolgens meteen met hernieuwde hartstocht naar bed gingen.En nu zaten we na ons werk vast in Brussel, in een file die meter voor meter optrok en stilstond, waarbij elk kruispunt een kleine overwinning was. In het donker zagen de koplampen en achterlichten er kerstachtig uit, als guirlandes van feestverlichting die langs de weg waren opgehangen. We hadden gehoopt door laat te vertrekken binnen ongeveer een uur ons hotel voor de nacht te bereiken, een goede nachtrust te genieten en morgenochtend fris en uitgeslapen op de bruiloft van zijn nicht te arriveren. Met deze snelheid zouden we echter pas aankomen wanneer de bar allang gesloten was en wij gespannen en uitgeput naar bed moesten gaan. We hadden vannacht net zo goed in Brussel kunnen blijven om morgenochtend vroeg te vertrekken, dacht ik, toen er weer een verkeerslicht van groen naar rood sprong, zonder dat we een centimeter vooruit waren gekomen. Johan deed zijn best me te amuseren, vertelde grappen die hij op zijn werk had gehoord, maakte stomme liedjes over bestuurders die ons ergerden.

“0, ik rij in een oude, zilveren Bluebird,” kweelde hij. “Daarom rij ik zo langzaam, omdat ik weet dat rood stoppen betekent en groen… o, sorry, is het versprongen? Ik lette niet op. In welke versnelling sta ik nu…?” Hij maakte me aan het lachen, maar na een hele dag werken, tassen inpakken, een gehaaste maaltijd en een bijna een uur durende enerverende rit, verlangde ik naar rust. “Ik zal je wat vertellen, zodra we op de E19 zitten, stop ik voor een kop koffie.” De parkeerplaats voor het wegrestaurant was verrassend vol, gezien het feit dat het bijna acht uur was en de zaak was druk bevolkt met oververmoeide gezinnen die voor het weekend op weg waren Brussel te verlaten. Ik herinnerde me het wegrestaurant van reisjes uit mijn jeugd als een beetje kale maar niet ongezellige bedoening. Sindsdien was het echter gerenoveerd en het was bijna onherkenbaar door zijn nieuwe aanzien van glas en mat staal. Normaal gesproken zou ik van leer trekken over pseudomoderne architectuur, maar ik was te moe. In plaats daarvan betaalde ik mopperend voor een kop koffie, twee in plastic verpakte koeken, en staarde uit het raam naar de rijen voertuigen in het donker. Waarom leven wij?

“Ik zal wel een stukje rijden als je wilt,” bood Johan aan en ik glimlachte dankbaar. “Kijk,” zei Johan wijzend, “daar gaat ruzie ontstaan.” Een man en een vrouw stonden bij een kleine witte auto. De man doorzocht zijn zakken en de vrouw stond met haar vingers op het dak van de auto te trommelen. We konden hun stemmen bijna horen. “Ik weet dat ik ze ergens heb…”

“Natuurlijk zijn ze ergens, je hebt er de auto mee afgesloten, weet je nog?” beten ze elkaar toe. De man zag er echt ontmoedigd uit en de vrouw werd steeds bozer. “Wedden dat ze in haar handtas zitten?” zei Johan. “Maar eerst zal ze hem alles naar het hoofd slingeren wat ze altijd al in hem heeft verafschuwd,” antwoordde ik. Nu we vandaag zelf onze eerste ruzie hadden gehad, waren we in staat met minzame toegeeflijkheid toe te kijken. We vergaten onze vermoeidheid terwijl we de stroom mensen in hun voertuigen gadesloegen. Sommigen waren net als wij weekendreizigers. Er kwamen een paar motorrijders de parkeerplaats op, hun tweewielers beladen met bagage. – Geen commentaar – stond op ons voorhoofd in neonletters te flitsen. Er waren ook nog enkele beroepschauffeurs, die uit hun vrachtwagen stapten om te pauzeren en de wekelijkse forenzen die huiswaarts keerden. Het werd ondertussen zo laat dat we al mensen zagen die onderweg waren voor een avondje uit en nu even binnenkwamen om iets te kopen en naar het toilet te gaan. Of die misschien naar huis belden en het verkeer de schuld gaven van hun oponthoud. Een groep jongemannen rolde uit een minibusje, hun uitgelaten grappen schalden in het rond terwijl de bestuurder de portieren afsloot.

“Vrijgezellenavond,” zei Johan, terwijl ze in een uitgelaten stemming richting restaurant liepen. “Wie van hen is de bruidegom?” vroeg ik, en probeerde degene eruit te pikken over wie de anderen grappen maakten. “Daar.” Johan wees naar de auto die naast het minibusje was gaan staan waar nu een jongeman uit stapte gekleed in serveersters pakje, geholpen door een paar vrienden. Dat was de bruidegom, zeker weten. We keken geamuseerd toe terwijl hij door de deuren naar het herentoilet werd geleid. Het ruziënde paar vond de sleutels, in de handtas van de vrouw, zoals we al hadden vermoed, en reed weg. We dronken onze koffie op en maakten aanstalten om te vertrekken. Op weg naar de uitgang kwamen we langs de foyer en moesten dwars door het vrijgezellenfeest. Ik wisselde een paar geestige opmerkingen met hen. Ze waren erg jong, amper hun tienertijd ontgroeit en vol bravoure. “Hallo,” riep een van hen me na, “ben je van nature roodharig?”

“Wil je erachter komen?” riep ik over mijn schouder. We waren in het winkeltje toen de bruidegom weer te voorschijn kwam, luisterrijk in zijn kanten schortje. Terwijl Johan een weekendkrant kocht, slenterde ik naar de auto. Zo passeerde ik de voertuigen van de feestvierders. Ze schenen te bespreken wat ze vervolgens zouden gaan doen, met veel wijzen naar de bruidegom, die nu over de motorkap van de auto hing en groen zag. Tot duidelijke teleurstelling van de jongere leden werd de bruidegom in de auto geladen en weggereden, terwijl de rest van de groep bij de open portieren van het minibusje stond. Ik liep voor Johan uit die nog maar net betaald had en voelde gewoon dat hun aandacht zich op mij richtte, dus speelde ik ze in de kaart en liep recht op ze af zodat ze uiteen moesten gaan om me te laten passeren. “Zo, schat,” riep degene die me al eerder iets achterna had geroepen. “Kom je ons het bewijs leveren?”

Ik had een snijdend antwoord kunnen geven, maar ik besloot hun bluf te testen en bleef midden in de groep staan. Ik was gesterkt door de wetenschap dat ik nu geen schaamhaar had dat bij mijn hoofdhaar paste, en dat het deze groep jongelingen het zwijgen zou opleggen als ze het wisten. “Heb je nog nooit de kut van een vrouw gezien?” vroeg ik aan de leider, een korte, blonde man in een poloshirt. Zoals ik had gehoopt, barstten de anderen in lachen uit, genietend van de vernedering van hun vriend. Johan haalde me in. Toen de jongens hem zagen weken ze uiteen en wij liepen door. Johan sloeg een arm om mijn middel. “Je vindt het leuk om de jongens te plagen, is het niet?” fluisterde hij. “Arme knullen, ze komen allemaal met een stijve thuis omdat jij ze zo hebt opgefokt.” Hij trok me tegen zich aan en kuste me stevig, duwde zijn hand aan de voorkant in mijn jeans. Ik droeg geen slipje en zijn koude hand veroorzaakte een huivering in mijn haarloze geslacht. Wetend hoe opgewonden hij was door de gedachte dat ik die jongens zou tarten, vond ik het idee nog verleidelijker.

“Je hebt gelijk,” fluisterde ik tussen het kussen door, “het is niet eerlijk, toch? Misschien moet ik teruggaan en ze allemaal neuken.” Zijn hand kneep in mijn geslacht dat al nat werd door de opwinding. “Goed idee,” zei hij, waarna hij me omdraaide en me terug naar de minibus liet lopen. Nu was het mijn beurt om mijn bluf te testen. De deelnemers aan het vrijgezellenfeest waren nog steeds bezig in de minibus te stappen, mijnheer Blond ruziede met een van zijn vrienden om op de voorbank plaats te nemen. Ze stopten toen ze ons zagen naderen, keken een beetje bezorgd. Misschien bezorgd dat Johan mijn eer met zijn vuisten kwam verdedigen. “Hallo, jongens,” zei hij opgewekt, wat een veelvoud aan reacties opleverde. “Vrijgezellenavondje? “

“Klopt,” zei mijnheer Blond, zijn houding herstellend. “Iets leuks gedaan?” vervolgde Johan. Ze keken hem achterdochtig aan, maar vonden niets om bezwaar tegen te maken. “We zijn naar een feestje geweest,” zei een van de anderen. “En?” Johan wilde meer horen. “Nick had te veel gedronken, nu brengen ze hem naar huis en is het afgelopen.”

“Dat is jammer,” zei Johan meelevend. “Niet echt de manier waarop jullie de avond wilden laten eindigen, toch?”

“Nee,” klonk het koor van teleurgestelde jongemannen. “Ik zal jullie wat vertellen,” zei Johan, terwijl hij zijn pakje sigaretten rond liet gaan, “jullie mogen mijn vriendin neuken als jullie dat willen.” Ze keken elkaar aan, vroegen zich af of dit een val was om Johan een excuus te geven een van hen een dreun te verkopen. Johan duwde me naar voren in het midden van de kring en ik liet mijn ogen met een uitdagende blik ronddwalen. “Wat is er aan de hand?” vroeg ik, terwijl ik mijnheer Blond aankeek. “Ben je niet mans genoeg voor mij?” Als antwoord stapte hij naar voren, kuste me op mijn mond en kneep met zijn hand in mijn borst. Door de manier waarop zijn tong in mijn mond drong, wist ik dat er zowel oprechte opwinding als bluf in het spel was. Mijn hart klopte snel. Zou ik deze situatie echt aankunnen? Die knullen plagen was één ding, maar ik wist dat Johan me alles wilde zien doen. Mijnheer Blond liet me los en staarde me aan. “Nog iemand?” nodigde Johan uit, terwijl hij nonchalant op de achterbumper van de minibus ging zitten.

Ze waren met hun zessen, de andere vijf deinsden nerveus achteruit. Op de bestuurdersplaats ontwaarde ik een oudere man, waarschijnlijk een beroepschauffeur die ze voor de avond hadden ingehuurd. Hij staarde nieuwsgierig in de achteruitkijkspiegel. Voor deze keer liet Johan het aan mij over om de show te leiden, en ik keek rond naar mijn toeschouwers, genietend van hun angst. “Kom op,” tartte ik hen. “Vertel me niet dat jullie nog nooit eerder een vrouw hebben gedeeld.” Ze hielden zich nog steeds op de achtergrond, keken elkaar aan voor bemoediging. “Jij.” Ik wees naar de grootste van het stel, een magere jongen met kort zwart haar. “Kom hier.” Hij gehoorzaamde, gadegeslagen door zijn vrienden, en ik trok hem met een arm om zijn middel naar me toe. Ik voelde dat hij trilde. “Wees maar niet bang,” fluisterde ik en ik drukte mijn lippen op de zijn. Hij bood geen weerstand, opende zijn mond voor mijn tong, maar bleef volkomen passief terwijl ik hem kuste. Alleen de hete zwelling van zijn erectie verraadde zijn opwinding. Ik wreef er met mijn hand overheen en hoorde zijn kreunende reactie. “Mooie, stijve penis,” zei ik, hardop, zodat de anderen het hoorde. “Mag ik hem eruit halen?”

Hij gaf geen antwoord, maar ik voelde een sprongetje onder de ruwe stof van zijn broek. Ik verwachtte grappen van zijn maten te horen te krijgen, maar ze zwegen verbaasd. Toen ik zijn rits naar beneden trok en mijn hand in zijn boxershort stak, voelde ik hun ogen op me branden, me dwingen om verder te gaan. Het kon me niet schelen dat Johan me gadesloeg. Vanavond speelde ik de hoofdrol. Ze hielden allemaal hun adem in toen ik de pik van mijnheer Groot vastpakte en naar buiten in de koele avondlucht trok. Mijnheer Groot zelf had zijn ogen dichtgedaan, een lichte frons op zijn voorhoofd, alsof hij er zichzelf van probeerde te overtuigen dat dit echt gebeurde. Zijn erectie was gigantisch, lang en dik, de voorhuid teruggetrokken, om een trotse ronde kop te onthullen, waaraan al een druppeltje vocht hing. “Mooi, zou je die in mijn natte poesje willen steken?” Ik voelde een kramp door hem heen gaan. Hij gebruikte al zijn zelfbeheersing om te voorkomen dat hij in een keer klaarkwam, en zijn zaad over de voorkant van mijn T-shirt spoot.

“Ga door, Andy,” zei mijnheer Blond, in een poging te bewijzen dat hij de situatie beheerste. “Geef het haar, maat.” Met nog steeds zijn hete pik in mijn hand bewoog ik me achterwaarts naar de open achterportieren van de minibus. Johan ging uit de weg, bleef aan de zijkant staan terwijl ik Andy in het voertuig leidde. De anderen dromden om de open portieren, keken toe terwijl ik mijn jeans naar beneden trok en hem met mijn schoenen uit schopte. Achter hen zag ik Johan ’s gezicht in het donker, hij hield een oogje op mij en een op de parkeerplaats. Nu hij niet op de motor was om zijn familie niet te schande te maken, wilde hij bepaald geen aandacht trekken wegens onfatsoenlijk gedrag in het openbaar. De minibus was een oud geval, met aan weerskanten een bank. Dus terwijl ik op een ervan ging liggen, wist ik dat alle jongemannen mijn geschoren poesje konden zien als ik mijn benen zou spreiden. “Kom op dan, Andy,” moedigde ik hem aan, “ik wil die pik in me voelen.”

Hij wankelde naar me toe, zijn hoofd gebogen voor het lage dak en knielde tussen mijn benen. Ik pakte zijn penis weer en leidde hem bij me binnen. Nat en glad als hij was gleed hij gemakkelijk naar binnen, hij kreunde zacht terwijl zijn hete, jonge pik me verrukkelijk vulde. Over zijn schouders zag ik de gezichten van zijn vrienden, hun ongeloof en hun opwinding. Ik geloofde zelf amper dat dit echt gebeurde. Dat ik seks had met een volkomen vreemde in het bijzijn van zijn vrienden. Het was een fantasie die ik al zo lang had. Optreden voor zo’n publiek, maar ik had nooit verwacht dat het werkelijkheid zou worden. Met Johan in mijn leven scheen er geen beperking aan wat ik zou kunnen doen. Beseffend dat dit echt plaatsvond kropen de anderen ook naar binnen, sommigen gingen zitten, anderen bleven met gebogen hoofd onder het lage dak staan. Andy miste techniek, maar zijn pure dierlijke enthousiasme was opwindend en hij ploegde wild met zijn gigantische pik in me zodat ik me aan de randen van de smalle bank moest vasthouden om te voorkomen dat ik eraf viel. Mijn ene been hing over de rand van de bank, en om mijn andere been uit de weg te krijgen hing ik hem over Andy ’s schouder. Het gevoel van zijn ongecontroleerde stoten tegen mijn naakte geslacht en het besef dat we zijn vrienden een levende seks-show gaven, was buitengewoon opwindend. De uitdrukking op het gezicht van de anderen vertelde me dat ze openlijk genoten van de aanblik van Andy ’s pik die in en uit mijn naakte kut schoof, en ik zag dat een paar van de toeschouwers hun penis uit hun broek haalden en zich begonnen af te trekken terwijl ze toekeken. Ik voelde mijn climax naderen, maar voordat ik die bereikte, gaf Andy een schreeuw en kwam klaar in me, zijn hele lichaam schokte. Toen zijn huiveringen afnamen, gleed hij uit me, stond op waarna hij vol verbazing op me neer keek alsof hij niet geloofde wat hij net had gedaan. Ik lag daar drijfnat en brandend van verlangen, wilde niets liever dan nog een pik in me om af te maken wat Andy was begonnen. “Jouw beurt.”

Ik richtte me tot een van de masturberende jongemannen en hij keek slechts een ogenblik naar zijn maten voor hij boven op me klom en stevig begon te pompen. Deze was zwaarder dan Andy, zijn lichaam bonkte zo hard tegen het mijn dat mijn hoofd tegen de wand van de minibus stootte, maar het kon me niet schelen. Hier was ik, terwijl er een rij jongemannen op me wachtte om me te neuken en het gevoel te worden begeerd, gemengd met ontaarding, was ongelooflijk sexy. Ik trok hem hard tegen me aan zodat zijn stoten mijn klit wreven en ik kwam bijna meteen zodra hij in me was, waarbij hij luid kreunde tijdens het pompen, alsof hij wilde zeggen. “Zo vind je het lekker, toch?” Hij had meer zelfvertrouwen dan Andy, zijn handen kneedden mijn borsten door het dunne T- shirt. Ik rolde mijn hoofd opzij en zag dat ze nu allemaal met hun erectie in de weer waren, behalve Andy, die tegen het beslagen raampje leunde, en Johan die in de portieropening stond, handen in zijn zakken. Ik wist dat deze nonchalance slechts een houding was, dat hij het hele spektakel net zo opwindend vond als ik, maar zijn schijnbare onverschilligheid verhoogde alleen maar mijn gevoel een slet te zijn. Nummer twee kwam klaar met de schreeuw: “Die is voor jou, kleine slet,” en nummer drie stond al klaar om zijn plaats in te nemen.

De jongens waren opgewarmd door het spel en concurreerden met elkaar om me op de fraaiste manier te neuken. Nummer drie sloeg mijn benen over zijn schouders en drukte mijn dijen tegen zijn borst, dreef zijn penis dieper in me dan zijn voorgangers hadden gedaan en met zijn vrije hand hield hij zich in balans tegen de zijkant van de minibus. Hij scheen zijn stoten opzettelijk te vertragen, zijn climax uit te stellen tot hij zijn mannelijkheid kon bewijzen door mij eerst te laten komen. “Kom op, slet!” Drong hij aan terwijl zijn vingers met mijn nog steeds gevoelige kut in de weer waren. “Kom voor mij, kom dan, doe het voor mij.” De anderen voelden zich nu ook dapperder, en mijnheer Blond gilde naar hem. “Wat is dat nou, kun je haar niet laten klaarkomen?”

“Ik kan haar laten klaarkomen,” antwoordde hij door opeengeklemde kaken. Zijn ogen waren op de mijn gefixeerd en plotseling voelde ik een stekende pijn toen hij me een harde klap op mijn kont gaf. De klap veroorzaakte een contractie in mijn kut, bracht mijn orgasme en hij kwam tegelijkertijd, door zo hard in me te stoten dat het bijna pijn deed. Nummer vier trok me van de bank en op de vloer, waarna hij zo snel binnendrong dat de laatste trillingen van mijn orgasme nog door me heen golfden. Hij trok mijn benen ver uiteen en vingerde me terwijl hij in en uit me gleed. Alle jongemannen keken naar me, roze en blootgesteld, uitgespreid voor hun bevrediging als een centerfold. Nummer vier knielde tussen mijn benen, beheerste zijn stoten en varieerde de snelheid en diepte van zijn penetratie. Ik bevond me nu in een soort achtbaan, mijn nieuwe orgasme begon voordat de laatste helemaal was verdwenen en de gezichten van de mannen die toekeken verhoogden mijn opwinding. Ik had het gevoel dat pik na pik bij me binnen kon dringen en dat ik daar zou liggen terwijl de ene climax na de andere af en aan rolde, mijn lichamelijke reactie volkomen buiten mijn controle om. Johan ’s ogen waren op me gericht en dronken het beeld in zich op dat ik hem bood.

Nummer vier bleef langer in me dan zijn voorgangers, maar ten slotte spoot ook hij zijn zaad in me en maakte plaats voor nummer vijf. Deze knul zag er zo jong uit dat ik haast niet kon geloven dat hij bij de groep hoorde, maar zijn techniek bewees dat hij van wanten wist. Hij zag er engelachtig uit met zijn blonde haar, maar hij was geen engel. Te oordelen naar de vakkundige manier waarmee hij me opwond voor hij binnendrong, mijn ene been tegen zijn schouder gesteund en het andere op de metalen vloer gedrukt. Terwijl hij zijn lange staaf in me ramde, voelde ik me oprekken toen hij mijn benen steeds verder uiteen duwde, hoewel de serene uitdrukking op zijn gezicht onveranderd bleef. Hij neukte me tot ik me voelde opensplijten, maar hij bleef mijn kut en klit strelen die nu glibberig waren van het sperma van de vier jongemannen voor hem en hij bleef me aanstaren. Ik was nog steeds hulpeloos overgeleverd aan mijn genot, naar adem snakkend, mijn wang tegen de koude smerige vloer van de minibus gedrukt. Dit leek eeuwig te duren, dit verrukkelijke geweld. Zelfs toen hij klaarkwam, nog een paar keer in me stootte en vervolgens opstond en op me neerkeek, duurde het enkele seconden voor ik mijn zelfbeheersing had herwonnen.

Ik lag daar, nat en trillend, opkijkend naar mijnheer Blond, de enige van de zes die me nog niet had laten genieten. Hij nam er de tijd voor, zich misschien bewust van zijn plaats als leider. “Zo, zo, je was vastbesloten mij niet te laten ontdekken of je van nature roodharig bent, is het niet?” Hij knielde op een knie en schoof twee vingers in mijn druipende poesje, zijn duim wreef over mijn klit. Een onwillekeurige huivering trok door mijn lichaam. Hij keek op naar de gezichten van zijn groep, toen naar mij. Johan was vergeten, stond geduldig buiten terwijl deze jongens hun machtsspelletje over mijn uitgestrekte lichaam uitspeelden. “Het punt is,” zei mijnheer Blond over me heen gebogen, “dat ik niet weet of ik mijn pik daarin wil steken waar jullie smerige beesten die van jullie hebben gestoken.” Ik voelde de spanning onder de jongelingen groeien. Zou hun leider afhaken? Hij keek weer naar mij en trok me in een zittende positie. “Neen, ik denk dat ik het op een pijpbeurt houd,” zei hij tegen zijn vrienden.

Gehoorzaam leunde ik tegen hem aan, opende mijn mond en mijnheer Blond duwde zijn penis erin. Ik bleef passief zitten terwijl hij in me stootte, zijn hand in mijn haar hield mijn hoofd stil terwijl ik niet meer deed dan een beetje zuigen aan zijn gladde, warme schacht die tussen mijn lippen gleed. Hij demonstreerde zijn vrienden hoe onderworpen ik was, wetend dat ze allen gebiologeerd waren door de aanblik van zijn penis die mijn mond penetreerde. Ik wilde dat Johan de volledige voorstelling kon zien, maar ik wist dat hij zich zou verbeelden wat hij niet kon zien. Ondanks de verzadiging van al dat neuken bleef de pure schandelijke ontaardheid van de situatie mijn opwinding voeden. Als mijnheer Blond hier de roedelleider was wilde ik dat hij dat bewees door mijn mond met zijn sperma te vullen, waardoor hij alleen zijn eigen lust bevredigde en daarmee de rest van de groep overtrof.

Johan ’s uitdrukkingsloze gezicht staarde door het open achterportier, armen over elkaar geslagen, ontspannen alsof hij op een bus stond te wachten en niet op een volmaakte vreemde die in de mond van zijn vriendin klaarkwam. Mijnheer Blond keek om naar Johan, zonder een stoot te missen en zijn ogen vernauwden zich toen hij me toefluisterde. “Krijgt je vriendje zijn kick op deze manier? Toekijken hoe jij de hoer speelt?” Het woord raakte me als een explosie in mijn binnenste. Plots voelde ik me de ingehuurde prostituee op een vrijgezellenavondje en dat zond een steek van schuldig genot naar mijn geslacht. Mijn hand ging naar mijn klit op zoek naar ontlading, maar mijnheer Blond trapte mijn hand met zijn voet weg. “0, nee, je gaat hier niet van jezelf genieten. Als je iets met je handen wilt doen, dan kun je mij aftrekken.”

Ik deed wat me werd gezegd, legde een hand om de basis van zijn penis, kneep in het ritme van zijn stoten en streelde met mijn andere hand zijn ballen. Toen zijn bewegingen in snelheid toenamen, groeide ook mijn eigen opwinding, en ik verlangde naar iemand die me de dienst bewees zoals ik hem diende. Het ritme van mijnheer Blond werd heftiger, zijn penis gleed met iedere stoot dieper in mijn mond, hij wreef zijn bekken tegen mijn gezicht, zijn handen grepen in mijn haar en ik zat volkomen klem. Nog één keer stootte hij zo diep mogelijk. Zijn landing ontplofte achter in mijn keel en hoe hard ik ook mijn best deed, ik kreeg alles niet binnen. Enkele slierten spoten langs mijn mondhoeken de vrijheid tegemoet. Mijnheer Blond bleef mij klem houden. De laatste huivering was weg geëbd. Maar, hij bleef mij klemmen en dwong mij om zijn penis, scrotum, en heel zijn liesstreek schoon te likken. Tot slot mocht ik zijn zaakje netjes opbergen, zijn broek toe ritsen en als beloning zijn riem gespen. 

Achteraf toen ik uitgeteld en weer bij zinnen was, voelde ik me naakter dan ik ooit was geweest. Er was absoluut niets tussen mijn huid en de natte handdoek en iedere millimeter van mijn lichaam was in direct contact met de wrijvende doek die als een grote, natte tong over mijn ontblote huid wreef.
Tegelijkertijd vertedert en vernederd veroorzaakte het een genot dat door me heen huiverde.Eddie stapte opzij en voor het eerst kreeg ik het volledige resultaat in de spiegel te zien. Elke spleet en alle plooien waren zichtbaar en zonder een enkel haartje zag het eruit als een exotische orchidee, niets verborgen, alles voor algemeen genot.
Ik keek op om Johan ‘s gezicht te zien, naar de opgewonden blik in zijn ogen. Ik zag dat Eddie gebiologeerd naar zijn handwerk stond te staren.

“Wel?” Vroeg Johan aan Eddie, “hoe voelt dat?” Niet langer aarzelend stak Eddie zijn hand uit en legde hem plompverloren op mijn poesje, nu niet klinisch, maar verkennend. Hij streek met zijn hele hand over mijn geslacht, glibberig van mijn opwinding en liet zijn vinger in me glippen. Het leek alsof er tussen binnen en buiten geen enkele grens bestond, alsof mijn diepste plooien zich voor zijn hand openden.
Terwijl Eddie ‘s vingers mijn klit plaagden had ik het gevoel dat mijn hele geslacht op zijn lichtste aanraking reageerde. Vanbinnen smolt ik toen Eddie ‘s hand mijn roze plooien masseerde alsof ik geolied werd. “Ja, ze voelt geweldig,” antwoordde Eddie. “Ze voelt zo zacht als satijn en ze is drijfnat.” Johan ‘s ogen waren op Eddie ‘s hand gefixeerd en zijn eigen handen lagen op mijn schouders, klaar om me neer te drukken als ik een poging zou doen om overeind te komen. Ik hoorde zijn schorre gefluister. “Ik wed dat ze ook aangenaam en schoon smaakt.”

Ze wisselden weer een blik en ik ervoer een schok van opwinding toen ik besefte dat ook bij dit spelletje mijn mening niet zou worden gevraagd. Terwijl Eddie tussen mijn benen ging staan trok hij mijn naakte geslacht naar zich toe, zodat het precies op de rand van de stoel rustte. Hij streek met zijn tong over mijn naakte venusheuvel, zijn ogen op Johan gericht. Eddie likte zijn lippen af. “Mm…, schoon en zacht,” zei hij. Tergend langzaam streek Eddie ‘s tong over mijn pas geschoren huid. Ik had daar nog nooit eerder zoiets intens gevoeld omdat de aanwezigheid van mijn schaamhaar een dergelijke tedere aanraking had belemmerd. Hij was niet eens dicht bij mijn geslacht, maar ik smolt nu al van genot. Mijn handen grepen Johan ‘s polsen om mijn zelfbeheersing te bewaren. Als antwoord drukte hij mijn schouders neer, hield me stevig op de zitting.

Naar beneden kijkend zag ik Eddie ‘s tongpunt om mijn geslacht heen aan het werk. Zonder de stugge bedekking van schaamhaar leek het of het andermans geslacht was, maar de levendige gevoelens vertelden me dat het mijn eigen geslacht was.
Nu streek Eddie met zijn platte tong heen en weer over mijn poesje, drukte hem in alle intieme huidplooien. Ik was hulpeloos overgeleverd aan de opwinding, hield me aan Johan vast alsof hij een reddingsboei was, en keek in de spiegel over Eddie ‘s donkere hoofd naar Johan ‘s gezicht.
Johan ‘s blik was niet op mij, maar op Eddie ‘s verkennende tong gericht. Het was bijna een demonstratie, een verkoper die hem toonde wat het nieuwe model te bieden had aan de opmerkzame eigenaar. Terwijl zijn tong me likte wist ik dat ik zou komen, dat ik Johan de show zou geven waar hij op wachtte.
Met zijn koele, harde handen op mijn dijen gesteund, versnelde Eddie zijn strelingen, genietend van zijn macht om mij naar een hoogtepunt te brengen, waarbij hij mijn naakte geslacht steeds sneller begon te likken. Toen ik snikkend klaarkwam, zag ik Johan ‘s ogen triomfantelijk stralen, kijkend naar elke trilling van mijn kut, nu opengelegd en zichtbaar voor iedereen.

Eddie ging rechtop staan. Zonder te pauzeren ritste hij zijn broek open, trok zijn penis te voorschijn en gleed naar binnen. Terwijl hij in me stootte trokken zijn vingers de plooien van mijn poesje opzij, spreidden me uit, rekten me wijd open. Hij keek naar beneden en ik wist dat hij en Johan beiden van de aanblik genoten. Zijn erectie pompte in mijn opening en er was niets wat de aanblik verhulde. Eddie ‘s krachtige ritme dreef me op, vanbinnen en vanbuiten. Tegen mijn gevoelige huid was het wrijven van zijn schaamhaar vreemd mannelijk en opwindend, de ruwheid ervan veroorzaakte een nieuw soort huivering van mijn naakte huid. Er was iets anoniems aan mijn geschoren geslacht dat ik opwindend en ontaard vond. Alsof het ter bevrediging van de toeschouwer door een pik, elke pik, kon worden gepenetreerd. Ik wist dat Johan van de aanblik genoot, en ik wist ook dat hij zich zodra we thuis waren op me zou werpen, niet langer in staat zijn opwinding te beheersen. Dat was deze keer echter niet genoeg voor mij.

“Geef me je pik,” fluisterde ik tegen hem. Hij keek me aan. “Geef me je pik,” herhaalde ik, “ik wil hem zuigen.” “Toe maar, Johan,” kwam Eddie ‘s stem, schor van opwinding, “één pik is niet genoeg voor haar.” Ze wil je zuigen terwijl ik haar neuk.” Ik draaide mijn gezicht zijwaarts tegen de hoofdsteun en meteen was Johan daar, zijn pik heet en stijf in zijn hand. Hij duwde hem in mijn open mond, een hand licht steunend op mijn hoofd terwijl hij in en uit glipte. Ik zoog hem niet af. Hij neukte me zoals Eddie me neukte, volgde Eddie ‘s ritme, vulde mijn mond zoals Eddie mijn kut vulde. Beide mannen penetreerden me in hetzelfde ritme, mijn mond en mijn poesje ontvingen ze als één, dezelfde verrukkelijke volheid aan twee zijden van mijn lichaam, de ene pik weerspiegelde de andere. Kijkend naar mijn gezicht in de spiegel, mijn lippen rondom Johan ‘s penis, had ik het plotselinge beeld van allerlei mannen die me omringden, die allen naar deze twee keken, genietend van de show, bezig met hun eigen pik terwijl ze op hun beurt wachtten.

“Dat vind je lekker, toch,” mompelde Johan, “twee mannen tegelijk? Ik wed dat je daar al jaren over hebt gefantaseerd, twee mannen die je tegelijkertijd neuken. Ik wed dat je er nog wel meer zou willen hebben. Hoeveel mannen kun je aan? Drie? Vier? We zouden nog een pik in je mond kunnen duwen, is het niet?” Hij drong zijn duim tussen mijn lippen en stootte hem met zijn pik naar binnen. Ik sloot mijn ogen en verbeeldde me dat er nog een man was, dicht tegen Johan aan, hun lichamen wrijvend tegen elkaar terwijl ze me tegelijk penetreerden. Het was waar, ik had erover gefantaseerd door twee mannen te worden genomen, en deze fantasieën waren sterker en levendiger geworden sinds Johan en Guido mij hadden gedeeld, maar ik had nooit eerder de kans gehad ze waar te maken. Het was het idee een onderdeel te zijn van hun spel dat zo sexy was geweest, maar de echte ervaring was duizend keer heviger dan ik had kunnen dromen.

Mijn lichaam werd overweldigd door het gevoel van aan alle kanten te worden gepenetreerd en de nieuwe naaktheid van mijn geslacht verhoogde het gevoel dat ik overal werd aangeraakt, binnen en buiten. Ik was bijna te opgewonden om klaar te komen. Ik scheen een niveau te hebben bereikt waarop ik dreef en de tijd leek niet meer te bestaan, dus elke actie voelde als slow motion. Eddie ‘s duim drukte nu weer tegen mijn klit, hield hem tegen zijn schacht waardoor hij hem met iedere stoot wreef, mijn sappen bevochtigden hem. Ik opende mijn ogen en zag dat Eddie ‘s blik Johan ‘s stoten volgde terwijl zijn staaf tussen mijn lippen in en uit glibberde. De twee mannen leken helemaal op te gaan in elkaars bewegingen en het feit dat ik de enige verbinding was tussen de ene pik en de andere, overspoelde me en duwde me over de rand in de stortvloed van mijn climax.
Terwijl ik klaarkwam was ik me ervan bewust dat ik in hetzelfde ritme aan Johan zoog als de contracties van mijn poesje om Eddie ‘s pik.

De aanblik van mijn overgave leek de twee mannen een nieuw niveau van opwinding te bezorgen. Eddie duwde mijn benen verder uiteen tegen de stoelleuningen en ramde in mijn geschoren geslacht, een wellustige blik in zijn ogen.
Johan was zachter met zijn stoten, maar zijn hand op mijn achterhoofd steunde me tegen zijn penis die diep in mijn mond ploegde en mijn keel raakte. Eddie pompte zijn sperma kreunend in me en weer ervoer ik een piek die mijn hele lichaam deed beven. Het volgende moment was mijn mond vol hete vloeistof, bereikte Johan zijn climax, terwijl ik aan zijn trillende lid zoog en zijn zaad tussen mijn lippen en over mijn gezicht voelde stromen.

De twee mannen stapten achteruit, hijgend, naar adem happend en ik lag in de spiegel naar mezelf te kijken. Mijn benen uit elkaar en mijn roze haarloze poesje letterlijk druipend van onze gemeenschappelijke sappen. Mijn kleren waren gekreukeld en mijn gezicht was rood en glanzend van Johan ‘s sperma.
Ik voelde me verzadigd van sperma, de metalige smaak ervan in mijn mond, mijn hele lichaam rook ernaar alsof de denkbeeldige cirkel van mannen zich had verenigd in Johan en Eddie ‘s orgasme en me had overspoeld met hun zaad.

Terwijl ik op de hoek van de straat op Johan stond te wachten rook ik voor het eerst iets van herfst in de lucht. De avond was nog steeds warm, maar een vleugje vorst voelde scherp aan in mijn neusgaten en de lichte bries bracht de geur van dode bladeren met zich mee. Hoewel het net zeven uur was, kleurde de ondergaande zon de lucht boven de schoorstenen en daken roze. Mijn blote benen in de koele lucht vertelden me dat de zomer bijna voorbij was. De hete lome middagen lagen voor een jaar achter ons. Ik zag mijn auto om de bocht van de weg komen en sloeg Johan gade die hem enkele meters verderop parkeerde. We waren hard op weg het paar te worden dat we op Dirk ‘s bruiloft voorwendden te zijn. We gaven de voorkeur aan elkaars gezelschap en elkaars vervoermiddelen. Hoewel de motoren waarop ik de hele zomer had gereden meestal geleend waren en niet Johan ’s eigen, oude machine. Ik verbaasde mij nog steeds, als ik mijn eigen stem dingen hoorde zeggen als. “Ik weet het niet, ik moet eerst vragen wat Johan doet.”

Gelukkig voor mij had Guido, kort na ons gesprek op de Vismarkt, een volgende filmaanbieding gekregen en ik moest hem geen verklaring geven tijdens zijn afwezigheid. We hadden nooit veel contact gehad wanneer hij aan het werk was, hoewel ik typische Guido ansichtkaarten ontving. Op de voorkant een foto van een of ander tropisch paradijs, op de achterkant een lijst van de explosies, vuurballen en etalages waar hij die week als stuntman doorheen was gegaan. Toen hij terugkwam wist ik dat de zaak vrij duidelijk was. Johan was een groot deel van mijn leven geworden. Het was niet alleen de gewoonte en kameraadschap, dacht ik, terwijl ik toekeek hoe Johan met het lastige slot aan de bestuurderskant worstelde. Er was nog steeds een aantrekkingskracht tussen ons die onweerstaanbaar was. Andere mannen hadden mijn lichaam in vuur en vlam gezet, zodat hun lichtste aanraking me dol van verlangen maakte, maar Johan was in mijn geest gekropen. Terwijl hij over de Mechelse kasseien naar me toe liep, voelde ik een steek van verwachting. Het zou nog uren duren voor ik alleen met hem zou zijn, maar ieder moment dat we samen doorbrachten, was een onderdeel van ons spel, een verkenning van onze uiterste grenzen.

Hij omvatte mijn hoofd met beide handen en kuste me zodra hij bij me was. Zijn gezicht was koud. Hij had met open raam gereden, wat hij prettig vond, waarschijnlijk omdat hij de wind op de motor wilde compenseren. Ik wilde hem meteen mee terug naar de auto nemen en thuis naar bed gaan, maar ik wist dat deze avond al moeilijk genoeg voor hem te regelen was geweest. “Je bent vroeg,” zei hij met duidelijk genoegen. “Je zult moeten wachten tot Eddie mijn haar heeft geknipt.”

“Vind ik niet erg. Ik kan toekijken. Ik was vroeg klaar en wilde meteen hierheen komen.” De luiken voor de kapperszaak waren gesloten en op de deur hing een bord- Gesloten – maar Johan klopte op de ruit. “Doet Eddie na sluitingstijd wel vaker open?” vroeg ik, toen de lichten in de winkel aanfloepten. “Hangt ervan af wie daar om vraagt,” zei Johan, tamelijk zelfgenoegzaam. “Ik heb hem gezegd dat het een speciale gelegenheid was.” Johan had het momenteel drukker dan ik. Hij werkte voor een tijdschrift over zwangerschapsverlof voor mannen, en hij had in drie weken tijd geen vrije dag gehad. Hij had dit weekend vrij kunnen krijgen om naar de bruiloft van zijn nicht te gaan, maar nog geen tijd gehad voor dingen als het kostuum en de kapper. De deur ging open en Eddie glimlachte naar ons. “Alle twee?” vroeg hij. “Nee, alleen ik,” antwoordde Johan, waarna we naar binnen liepen.

“Anja laat haar lokken niet door een barbaar als jij knippen.” Johan kwam al zo lang in Eddie ’s zaak dat ze elkaar als oude vrienden behandelden, met plagerijtjes en al. “Nee, alleen barbaren zoals jij hebben een barbaars kapsel nodig,” zei Eddie, en hij knipoogde in de spiegel naar mij terwijl hij een kapmantel rond Johan ‘s schouders drapeerde. Hij was niet bijzonder knap, maar hij had iets dat hem op een ondeugende manier aantrekkelijk maakte. Vanaf mijn plaats achter Johan keek ik toe en luisterde terwijl Eddie met zijn kam en schaar aan de slag ging met Johan ‘s haar. Hier werden geen praatjes gehouden over waar je met vakantie naartoe ging. Eddie had altijd wel een verhaal over zijn familie, hetzij in Brussel, Mechelen of in Italië. Of over zijn duistere vrienden die een of andere deal hadden gesloten. Ik vond het heerlijk een toeschouwer te zijn in deze mannelijke wereld, Johan te midden van mannen te zien, hem te zien meedoen met hun grappen. Eddie had het deze keer over ongewone klanten. “Eén man komt iedere week volkomen kaal.” Ik opende mijn mond om te vragen wat een kale man bij de kapper kwam doen, maar hij vervolgde. “Hij heeft een pruik. Brengt de pruik mee, die fatsoeneer ik en hij gaat blij naar huis. Het punt is…” Eddie ging helemaal op in het verhaal en vergat verder te knippen. Hij liep om Johan heen zodat hij zijn gebaren kon zien.

“… dat hij niet hier blijft zitten terwijl ik met die pruik bezig ben. Hij wil niet dat iedereen zijn hoofd zonder pruik ziet, dus wacht hij in de voorraadkamer… ” Nu had hij onze aandacht gevangen en hield ons in spanning door zorgvuldig en gespannen twee wilde wenkbrauwharen met de nodige precisie bij te knippen. “… met een theedoek om zijn hoofd! Voor het geval er iemand per ongeluk binnenkomt. Arme stakker.” Dit was waarom Eddie ‘s knipbeurten zo lang duurden. Voor een goed verhaal stopte hij met knippen. Maar het was de moeite waard. Niet zozeer wat hij vertelde maar vooral, hoe hij vertelde. Maar niet alleen dat. Eddie was zeker een vakman. Ik zag waarom Johan erop had gestaan zijn haar hier te laten knippen en nergens anders. Johan ‘s prachtige, chocoladebruine haar viel in laagjes in een schitterend model rond zijn schedel. Ik zag Johan ‘s gezicht in de spiegel en af en toe wierp hij me een brandende blik toe. Ik vroeg me af of hij van de knipbeurt genoot, van het gevoel van Eddie ‘s snelle vingers die door zijn haar gingen en over zijn schedel. In tegenstelling tot Johan ‘s opmerking had ik mijn haar een keer door Eddie laten knippen, en ik had de stevige, vastberaden aanraking van zijn hand een interessante afwisseling gevonden op de vrouwen die gewoonlijk mijn haar deden. Nadat Eddie de schaar voor een tondeuse had verruild, had ik het zoemen ervan in mijn nek gevoeld waar Eddie mijn korte kapsel afwerkte.

Nu ik zag dat Johan zijn hoofd naar voren boog om zijn nek uit te laten scheren, voelde ik weer een huivering langs mijn eigen nek lopen. Het koele plastic van het handvat vibreerde terwijl de mesjes knipten wat me een rilling door mijn hele lichaam had bezorgd, helemaal tot aan mijn geslacht, en met mijn handen onder de kapmantel had ik mezelf als reactie daarop aangeraakt. “Er is nog een vent,” vervolgde Eddie, “die zich iedere zaterdag komt laten scheren.” Hij schijnt zich de rest van de week niet te scheren. Hij heeft praktisch een volle baard wanneer hij binnenkomt. Iedere week hetzelfde. Helemaal scheren met een scheermes, hete handdoeken en alles. En dat was het dan tot de volgende zaterdag.” “Misschien heeft hij een minnares,” opperde Johan, “die er niet van houdt dat hij pikkerig is.” Eddie lachte. “Dat is het!” zei hij. “Gaat de hele week naar zijn werk, waarbij hij eruitziet alsof hij zich nooit wast, en op zaterdag gaat hij helemaal opgepoetst naar zijn liefje. Dat vind ik mooi. Het is toch zo dat vrouwen het niet fijn vinden om hun huid open te halen?” Hij sprak rechtstreeks tegen mij en ving mijn blik in de spiegel.

“Nee,” zei ik, “glad is absoluut beter.” “Het is ook wel eerlijk,” ging Eddie verder. “Jullie scheren je benen toch ook voor ons?” Zijn blik dwaalde naar mijn gladde, bruine benen onder de leren stoel. “Niet alleen voor jullie, ik wil zelf dat mijn benen glad zijn.” “En je oksels,” voegde Johan eraan toe, waarbij hij me in de spiegel doordringend aankeek. “Ja, benen en oksels,” antwoordde ik en vroeg me af waartoe dit leidde. Johan wist dat ik mijn benen en oksels schoor en mijn bikinilijn waks. Hij wist ook dat we vluchtig hadden besproken of ik mijn schaamhaar helemaal zou afscheren en dat ik het idee niet helemaal had afgewezen. “Krijg je ooit wel eens vrouwen hier die vragen of je hun benen wilt scheren?” vroeg Johan aan Eddie. Ik stond op en ging op de rand van Eddie ‘s toonbank zitten vanwaar ik toekeek hoe hij Johan ‘s bakkebaarden bijknipte Eddie lachte ten antwoord, maar iets in zijn gezicht reageerde onwillekeurig. “Je zou het doen, is het niet?” drong ik aan. Ik sloeg zelfbewust mijn benen over elkaar en streek met een hand over mijn gladde scheenbeen naar mijn knie. “Als die van mij niet waren geschoren, zou je ze met een scheermes kunnen doen, toch?” Door de manier waarop Eddie naar mijn benen keek, wist ik dat Johan en ik zijn belangstelling hadden gewekt. “Ja..? Antwoordde hij aarzelend, “dat zou ik kunnen doen…”

“Het zou toch gemakkelijk te doen zijn?” merkte Johan op. “Ze zou op deze stoel kunnen zitten en haar benen op je schouders laten rusten. Of ik zou ze voor je ophouden.” Ik zag dat ze een blik wisselden. Een blik die tegen Eddie zei, “het is goed, we kunnen op deze manier over mijn vriendin praten. Ik vind het niet erg.” Eddie ‘s ogen dwaalden weer over mijn benen, brutaler ditmaal. “Ja,” zei hij, met een stem die zowel uitdagend als schertsend klonk. “Kom de volgende keer maar met harige benen en dan zal ik mijn scheermes erop loslaten.” “Afgesproken,” zei ik en schoof naar achteren op de toonbank, mijn knieën iets uiteen zodat Eddie de beschaduwde holte eronder kon zien. Ik droeg een vleeskleurige Tanga, dus moest het eruitzien alsof mijn dijen in het duister vervaagden. Ik keek naar de mantel die Johan van zijn schouders tot zijn schoot bedekte en vroeg me af of hij net zo opgewonden was als ik. Eddie zette de tondeuse uit en reikte naar het scheermes. Staande achter Johan om zijn neklijn en bakkebaarden bij te knippen, keek hij mij via de spiegel aan, kennelijk zonder erg dat Johan hem ook in de spiegel kon zien.

“Je kunt dat scheermes dus voor van alles gebruiken?” Mijn vraag was niet zozeer een uitdaging als wel een uitnodiging. Eddie knikte, zijn ogen bleven me aankijken terwijl hij de losse haartjes uit Johan ‘s nek borstelde. “Wat ze je probeert te vragen is…” Zei Johan zacht, waarbij hij opstond en de lokjes van de kapmantel schudde.“…is, zou je haar helemaal willen scheren?” Eddie keek Johan ongelovig aan. “Het haar tussen haar benen, haar schaamhaar. Zou je het nu, terwijl ik toekijk willen afscheren?” Ik bleef zwijgend zitten, kijkend naar het verlangen en de verwarring op Eddie ‘s gezicht en voelde mijn poesje bij de gedachte alleen al nat worden. “We betalen er natuurlijk voor.” Vervolgde Johan, leunend tegen de toonbank, zodat we een driehoek vormden. Johan en ik tegen de toonbank, Eddie achter de stoel. Hij keek ons beiden aan, alsof hij bevestiging zocht, en toen gebaarde hij ten antwoord naar de stoel.

Ik ging op het leer zitten, nog warm waar Johan had gezeten en leunde met mijn hoofd tegen de steun terwijl Eddie de stoel tot heuphoogte omhoog pompte en hem achterover kiepte zodat ik bijna gestrekt kwam te liggen. Ik legde mijn benen op de armleuningen, het chroom koud tegen mijn kuiten en trok mijn rok omhoog en opzij. Ik voelde me verrukkelijk opgewonden bij het idee dat deze man mijn haar zou afscheren waarna ik volkomen naakt en blootgesteld zou zijn, in deze winkel achter de gesloten luiken. Johan ging tussen mijn benen staan en legde een hand pal op mijn geslacht, waar mijn Tanga al helemaal vochtig was door mijn opwinding. “Dit kan beter uit,” zei hij, en trok de Tanga uit, die hij vervolgens in zijn zak stopte. Hij staarde een ogenblik op me neer, naar mijn onbedekte geslacht, mijn gespreide benen en mijn achterover liggende lichaam op de stoel. Toen stapte hij opzij en zei tegen Eddie, “ga je gang.”

Eddie nam Johan ‘s plaats tussen mijn benen in. Hij had een scheerkwast van Marterharen in zijn hand en een kom met scheerzeep. Ook hij staarde enkele ogenblikken op me neer. Ik voelde me heerlijk kwetsbaar, keek naar hem op en sloeg mijn benen uitdagend verder uit elkaar over de metalen armleuningen. Langzaam, naar me kijkend, begon hij mijn geslacht in te zepen met de scheerkwast. De haren streelden zacht over mijn gevoelige huid en tussen de stugge krulletjes terwijl hij verderging. Toen de kwast over mijn klit ging, was het bijna pijnlijk door de indringende werking van de scheerzeep. Een scherp prikkelend maar zalig gevoel trok bij iedere streek door me heen. In de spiegel achter Eddie zag ik Johan ‘s gezicht, dat over mijn schouders naar Eddie ‘s werk keek.

Het duurde niet lang of al mijn schaamhaar was met scheerzeep bedekt waarna hij de scheerkwast neerlegde en een scheermes greep. Johan pakte mijn polsen, hield ze omhoog tegen de leren rugleuning terwijl Eddie aan mijn zijkant ging staan en ik naar mezelf in de spiegel keek. Benen gespreid en vastgehouden, klaar voor het scheermes. Een intense kramp van opwinding deed me beven toen ik het glimmende blad zag naderen en ik me de kou ervan tegen mijn huid voorstelde. Met zijn vrije hand pakte Eddie een plukje haar op mijn venusheuvel, gaf er een rukje aan zodat ik mijn adem inhield en sneed het af. Heel mijn schaamstreek bewerkte hij op die manier. Rustig, beheerst en met onbetwistbaar vakmanschap tot het meeste haar afgesneden was en er alleen stoppels over bleven.

Tegen dat Eddy zo ver was begreep ik waarom Johan mijn polsen in een ijzeren greep hield. Zonder zijn steun zou ik mijzelf onmogelijk kunnen bedwingen en onstuitbaar met tien vingers mijn orgasme hebben opgewekt. Vervolgens legde Eddy een stomende handdoek in mijn lies waarmee hij het overgebleven schuim weg veegde. Alleen al die behandeling deed mijn bekken opwippen en ik moest mijzelf aanmanen om mijn kuiten op de leuning te houden. Daarna zeepte Eddy de overblijvende stoppels terug uitvoerig in met de prikkelende scheerzeep, de strelende kwast. Nog steeds zwijgend terwijl het zweet op zijn voorhoofd parelde, zette hij op de leren riem het scheermes aan, zodat het op zijn scherpst aan het vervolg kon beginnen.

Het metaal raakte nu voluit mijn huid. Het enige dat ik voelde was het korte beheerste schrapen van het mes op mijn tere huid terwijl de stoppels werden afgeschraapt. Ik keek gehypnotiseerd toe hoe Eddie ‘s snelle handen over me heen gleden, de huid glad trok en schoor, glad trok en schoor. Het witte schuim verdween snel, liet roze huid achter. Toen hij dichter bij mijn geslachtsdelen kwam deed Eddie langzamer, zijn behoedzame vingers vonden de randen van de tere huid en trokken ook daar de huid glad voor het scheermes zijn werk deed. Zijn handen zwierven rondom mijn poesje, raakten me intiem aan, maar met een vreemd klinische benadering wat het nog opwindender maakte. Zijn vingers bewogen zich rond mijn klit. Omhoog en omlaag langs mijn schaamlippen, maar alleen lang genoeg om ook daar de pure zuiverheid achter te laten. Ik keek vol verbazing toe terwijl een compleet onbekend landschap zich onder het mes ontvouwde, mijn klit ontbloot, liggend tussen twee eenvoudige plooien van roze huid. De meesterhanden gingen naar beneden, uit mijn zicht, ik voelde dat ze aan weerskanten van mijn geslacht hun werk deden en bij het gevoelige plekje boven mijn anus eindigden.

Eddie stopte, bekeek zijn werk een ogenblik en wendde zich vervolgens tot Johan. Even verdween de vakman en veegde de getergde man het zweet van zijn voorhoofd. “Johan, wil je me een hete handdoek aangeven?” Het was de eerste keer dat iemand van ons had gesproken sinds hij mij was gaan scheren. Johan liet mijn polsen los en overhandigde Eddie een hete natte, flanellen handdoek, waarna hij zich vooroverboog om Eddie ‘s werk te bekijken. Terwijl Eddie de handdoek zachtjes over mijn geslacht wreef om de schuimresten weg te vegen, kon ik mij niet meer beheersen en drukte kermend en huilend van genot de hete handdoek in mijn kut, samen met Eddie ’s vingers. Ik liet mijn beheersing een ogenblik varen om kreunend een van de meest intense orgasmen van mijn leven uit te laten woeden

Het Mechelse zonlicht scheen recht in mijn ogen. Ik verschoof mijn stoel aan tafel zodat ik Guido ’s gezicht kon zien zonder te worden verblind. Zijn sigarettenrook dreef omhoog, vermengde zich met het aroma van koffie en de stank van Dijle in de zomer, wat precies paste bij de decadente sfeer waar ik van hield. Guido keek naar de voorbijgangers, zijn snelle ogen namen alles op. Hun manier van lopen, hoe dicht ze bij hun partner liepen of afstand hielden, hun houding. Het was Guido die me dit tijdverdrijf had geleerd. “Oude ventjes straat TV” noemde hij het. Nu kon ik nooit meer op een terrasje zitten zonder de voorbijgangers te observeren, of zonder aan hem te denken. Hoewel ik hem vaak belde om ergens een kop koffie te drinken en een babbeltje te maken, hing er vandaag iets anders in de lucht. Sinds de avond dat hij en Johan hun vreemde en gevaarlijke spelletje met me hadden gespeeld, hadden we elkaar niet meer gezien of gebeld. We zaten cappuccino te drinken en genoten van de zon, wachtend op het juiste moment om erover te beginnen, ieder in de hoop dat de ander het onderwerp zou aansnijden. Uiteindelijk drukte Guido zijn sigaret uit, keek me aan en hief vragend zijn wenkbrauwen. “Zo,” zei hij, “ vertel me over Johan.”

Ik vertelde hem vanaf het begin het hele verhaal, hoe we elkaar in de kerk hadden ontmoet, de vonk die oversprong, het weerzien en het spel dat we een paar vormden, tot en met het spelletje met de touwen. Guido was waarschijnlijk de enige persoon die ik zo’ n verhaal zou kunnen vertellen. Zelfs Tania had een enigszins bijgeschaafde versie te horen gekregen, waarbij ik natuurlijk beter uit de verf kwam. Terwijl hij luisterde, zei hij niets, knikte alleen af en toe, rookte rustig verder en nipte van zijn koffie. Het enige waarover ik hem niets vertelde was dat vreemde gesprek in de vest, ‘s avonds laat, over niet bang zijn voor het leven. Dat was te persoonlijk en te buitenissig, maar al het andere kreeg hij te horen. Hij liet me uitpraten, knikte weer en vroeg me toen. “Maar hoe zit het nu?” Ik begreep de vraag niet. Hij vertrok zijn gezicht, leunde over tafel naar me toe. “Wat we laatst deden,” zei hij, “wat betekent dat? Als Johan net zoiets is als ik, gewoon een vriendje die je af en toe neukt, dan betekent het niets, het is gewoon weer een spelletje. Maar dat is hij niet, hè?” Guido keek me aan, zijn hoofd schuin, wachtend op een antwoord. Ik wilde hier niet over nadenken, nog niet. Ik kende Johan pas twee weken, afgezien van die eerste ontmoeting, en tot nu was het allemaal heel leuk, zonder onze relatie al te veel te ontleden. “Als je bedoelt of ik verliefd op hem ben…” begon ik, maar hij schudde zijn hoofd met een cynisch lachje. “Nee,” onderbrak hij me, “dat bedoel ik niet. Hoe dan ook, ik geloof niet dat liefde op het eerste gezicht erg goed samengaat met een kerel door je raam naar binnen te laten kijken terwijl je met je liefje ligt te neuken.”

“Wat is het probleem dan?” Hij keek me aan, donkere schaduwen maakten zijn ogen triest. “Het probleem is,” zei hij traag, alsof hij tegen een kind sprak, “als de dingen voor jou zijn veranderd, dan zijn ze voor ons veranderd. Wanneer ik je bezocht, waren we altijd samen. Hoe kan ik je nu bezoeken terwijl ik weet dat we dan met z’n drieën zijn?”

“Ik dacht dat je ervan had genoten,” zei ik zwakjes. Guido grinnikte ondeugend. “Niet half zoveel als jij, smerige slet,” antwoordde hij grijnzend. “ Wel dan…?”

“ Ja, ja, we hebben alle drie genoten, maar dat was een gelukkig toeval. Als wij samen zijn, doen we zoiets, we genieten ervan. De volgende keer dat we koffie drinken is er niets veranderd. Als jij en Johan zoiets doen, dan…” Hij zuchtte, zocht naar woorden. “De inzet is hoger. De ochtend erna waren de dingen voor jullie toch veranderd?” Ik bleef stilletjes zitten, herinnerde me hoe behoedzaam Johan en ik hadden gepraat, samen liggend in mijn bed terwijl de zon door het raam scheen, niet alleen over Guido, maar over wat de ervaring voor ons had betekend. Het was waar, Guido en ik zouden nooit op die manier dingen hebben besproken, openlijk vertellen hoe de angst en de kracht onze verlangens had gevoed. Ik knikte, Guido onwillig bekennend dat Johan niet zo maar een vriendje was. “ Je moet me vertellen hoe de dingen ervoor staan, Anja,” zei hij zacht. “Er is iets aan de hand. Ik weet niet wat het is, maar…” Hij leek naar woorden te zoeken. Hij stond abrupt op, kuste me liefdevol op mijn wang en trok zijn jack aan. “Je moet erachter komen, sexy rooie, en als je eruit bent, bel je me.” Voordat ik kon antwoorden liep hij weg, zijn lichte tred in tegenstelling tot zijn gespierde gestalte. “Hij lijkt me trouwens een toffe gast,” riep hij nog over zijn schouder voordat hij de hoek om ging.

De drukte op straat ging langs me heen, vrachtwagens en brullende motoren en een gestage stroom voetgangers gingen aan mijn tafel voorbij. Mijn koffie was allang op, maar ik wilde niet weg. Guido had me duidelijk gemaakt wat ik had gevreesd op het moment dat hij me belde, dat niets meer hetzelfde was. Ik had mijn onafhankelijkheid niet willen verruilen voor een vaste relatie, en tot dusverre waren er van weerskanten geen eisen geweest om onze vrijheid op te geven. Desondanks was er een intensiteit tussen Johan en mij die ons samendreef. Hij had me niet gevraagd monogaam te blijven. Hij leek juist te genieten wanneer er anderen bij onze spelletjes werden betrokken, maar meer was er niet, het waren onze spelletjes. Met een schok besefte ik wat Guido bedoelde. Als ik doorging met hem te ontmoeten, zou hij niet alleen met mij te maken hebben, maar ook met Johan. Wilden we dat eigenlijk wel? En was het wel eerlijk om Guido erbij te betrekken? Zittend in die plakkerige middaghitte op de Vismarkt, besefte ik dat ik nu al alles wat ik deed met betrekking tot Johan deed. We hadden samen een reis uitgestippeld, en waar we ook zouden uitkomen, ik ging mee tot het eind.

Verontrust en opgewonden ging ik niet meteen terug naar mijn werk, maar ging langs bij Tania ’s studio. Ze was midden in een fotosessie met een jonge acteur en ik ging rustig in een hoekje zitten, terwijl zij hem met grapjes wat losser voor de camera probeerde te maken. Ik moest terwijl ze aan het werk was uit haar gezichtsveld blijven, anders zouden we elkaars blik vangen en gaan giechelen. Hij was een knappe jongeman, donker en enigszins mediterraan, ik wist dat er meer dan beroepsmatige aanmoediging achter haar flirten zat, maar hij had alleen oog voor de cameralens. “0, och, hij is waarschijnlijk toch homo,” zei Tania, toen ze de deur achter hem had gesloten. “ En, wat heb je voor nieuws?”

“Ik heb net koffie met Guido gedronken,” zei ik, en ze lachte. “ Dat is nieuws, zeg!” zei ze spottend. “Je bedoelt dat je hem net over Johan hebt verteld.”

“Zoiets?” Ik besloot niet in details te treden over hoe hij en Johan elkaar hadden ontmoet. “Wat zei hij?” Riep Tania uit het keukentje, waar ze sinaasappelsap uit de koelkast haalde. “Hij zei dat ik hem moest vertellen hoe de dingen ervoor staan.”

“En?” Ze kwam met twee glazen te voorschijn. “Hoe staan de dingen ervoor?” Ik nam het glas aan en liep naar de lage bank in de hoek. Waarom was ik uitgerekend naar Tania gegaan. Zij zou gegarandeerd vragen stellen waarop ik geen antwoorden had. “Ik weet het niet,” antwoordde ik knorrig. “Ik ken hem pas een paar weken. We hebben nog niet eens onze eerste ruzie gehad.” Tania plofte naast me neer. “Maar hoe is het met jou?” vroeg ik. “Heb je Mark onlangs nog gezien?” Tania rolde ondeugend met haar ogen. “0, ja. Wat een schat! Veel en veel aardiger dan zijn grote broer.”

“Kneedbaarder, bedoel je,” zei ik beschuldigend. Ze keek zedig. “Och, weet je,” zei ze met een sluw lachje, “neem ze jong en train ze, zou ik zeggen.”

Plotseling voelde ik me melancholisch, en keek naar het nep tijgerkleed onder onze voeten. Voor we naar Oostenrijk gingen was alles zo eenvoudig geweest. Nu was de eenvoudige regeling met Guido in de war gestuurd en ik kon met Tania niet meer over alles praten. De herinnering aan onze ontmoeting in de trein hing nog op de achtergrond. Ik moet hebben gezucht, wat Tania kneep in mijn hand. “Maak je niet druk. Er komt vanzelf een oplossing. Die dingen hebben tijd nodig.” Ik kneep ook in haar hand en schonk haar een trieste blik, een beetje verward over het feit dat ik de giften van het leven niet genoeg waardeerde. “Vertel me niet dat je er spijt van hebt,” vervolgde ze. “Natuurlijk niet,” antwoordde ik. “Het is alleen een beetje… ingewikkelder dan ik gewend ben.”

“Ja, je leven werd veel te saai.” Ze kwam vastberaden recht. “Kom op, we gaan vandaag geen van beide nog aan het werk. Loop even met mee naar het lab en daarna gaan we een biertje drinken.” Met Tania kon ik altijd om mezelf lachen, en als het betekende dat ze me in recordtijd vol bier zou gieten, met dezelfde snelheid waarmee ze zelf dronk, was dat een prijs die ik graag betaalde. Het was na middernacht toen ik mezelf uit een minitaxi hees en behoedzaam de trappen naar mijn voordeur beklom. De flat was donker en toen ik naar binnen stapte was er geen teken van Johan. Ergens was ik opgelucht. We hadden sinds onze terugkeer uit Oostenrijk nog maar weinig echt geslapen en ik moet bekennen dat ik tijd nodig had om wat na te denken. Trouwens, na een avondje drinken met Tania zou ik erg slecht gezelschap zijn. Ondanks de opluchting ervoer ik een vage onzekerheid. Dacht Johan dat ik de avond met Guido had doorgebracht? Erger nog, was hij naar een ander gegaan? Ik had het recht niet om trouw te verwachten, maar de gedachte dat hij met een andere vrouw was dreef een ijskoud mes in mijn maag. Ik zette het antwoordapparaat aan en hoorde Johan ’s stem.

“Hallo, Anja, met Johan,” zei hij met een stem die onmogelijk van een ander zou kunnen zijn. “Ik denk dat je nog steeds uit bent. Luister, ik ben gesloopt, dus ga ik zo naar bed. Bel me niet als je na elf uur thuiskomt, ik praat morgen met je. Dag.” Ik ging in het donker zitten, luisterend naar de oorverdovende stilte toen het bericht ten einde was. Zo, hij sliep dus thuis. Vreemd, hoewel ik, onwillig, had geaccepteerd dat hij misschien met een ander sliep, wist ik dat hij nooit tegen me zou liegen. Wat was er aan de hand? Hoe was deze man me zo onder de huid gekropen? In de slaapkamer had Johan het bed opgemaakt voordat hij was vertrokken. Toen ik vroeg was weggegaan, had ik hem daar laten liggen en niet gedacht dat hij er niet zou zijn wanneer ik weer thuiskwam, hoewel ik wist dat hij zelf een flat had. Dat was het probleem, bedacht ik, terwijl ik dankbaar onder het dekbed schoof. Ik beschouwde hem te veel als vanzelfsprekend. We moesten proberen wat meer tijd zonder elkaar door te brengen, andere vrienden ontmoeten. Dat zou verstandig zijn. Terwijl ik in slaap sukkelde, stak ik automatisch een arm uit naar Johan ’s rug, voordat ik me met een schok herinnerde dat hij er niet was. “Zie je?” mompelde ik tegen mezelf. “Dat is nou precies wat ik bedoel.”

Johan belde me de volgende ochtend op het moment dat ik onder de douche vandaan kwam. Druipend op de keukenvloer stond ik met hem te praten. De toespraak die ik had gerepeteerd, over elkaar wat minder zien, leek belachelijk zodra ik zijn stem hoorde. Warm en levendig stelde hij voor me na het werk met de motor op te halen voor een maaltijd bij de rivier. “Waarom maak ik het mezelf zo moeilijk? Dacht ik. Er was genoeg tijd om problemen op te lossen zodra ze zich voordeden. Johan vroeg me niet waar ik de vorige avond was geweest, en hij gaf me niet het gevoel dat ik het hem moest vertellen. Feitelijk had ik het zoveel over Tania dat het duidelijk moest zijn dat we de avond samen hadden doorgebracht, maar hij vroeg er niet naar. Voordat ik de tijd had om mezelf af te drogen, ging de telefoon weer. Ervan uitgaande dat het Johan was die nog iets wilde zeggen, nam ik op terwijl ik met mijn handdoek de slaapkamer binnen kwam, maar niemand zei iets, en niemand antwoordde toen ik “hallo” zei.

Ik hoorde geluiden aan de andere kant, het ritselen van iets dat dicht bij de telefoon was en de gesmoorde stem van een vrouw. “Tania?” vroeg ik, me herinnerend dat ze me een keer via haar mobieltje had gebeld toen haar sleutel per ongeluk op de herhaalknop had gedrukt. Het klonk alsof dat nu weer was gebeurd. “Tania!” probeerde ik nog eens, maar er kwam nog steeds geen reactie. Toen hoorde ik zonder twijfel Tania ’s stem zeggen. “Mm…, ja, dat is lekker.” Een mannenstem zei iets dat ik niet verstond, en zij lachte en herhaalde. “Dat is lekker.” Wat deed ze? Was het de jonge Mark, die zijn vervolgtraining onderging? Onwillekeurig luisterde ik, probeerde erachter te komen wat er aan de hand was. Het ritselen werd herhaald, en toen zei Tania tegen hem. “Strijk met je tong daarlangs. Dat is het, iets lager… 0!” Hij had de plek gevonden. De herinnering aan mijn tong die over haar geslacht streek raakte me als een harde trap, en plotseling hunkerde ik naar hete seks. Ik zag Mark voor me, zijn frisse jonge gezicht begraven in Tania ’s blonde schaamhaar, zijn jongenshanden om haar borsten, en het beeld maakte me nat. Ik liet de handdoek vallen en plofte naakt en vochtig op het bed. Met mijn ene hand volgde ik het pad dat Mark ’s hand in gedachten maakte. Over mijn borsten, wrijvend over de gezwol­len tepels, en het volle gewicht ervan omhoogduwend naar mijn gezicht.

“Ja, ja, daar,” zei Tania aan de andere kant van de lijn tegen hem. “Sneller met je tong, sneller.” Ik likte aan mijn vinger en wreef mijn eigen klit, zag Mark ‘s hoofd in gedachten boven mijn geslacht hangen, maar tegelijkertijd herinnerde ik me de rijke smaak van Tania ’s lichaam, het gevoel van mijn tong op haar knopje. Ik wilde erbij zijn, Tania met mijn mond tot het toppunt van genot brengen, Mark tonen hoe hij het moest doen. “Duw je vingers naar binnen,” hoorde ik haar zeggen, en ik deed het bij mezelf. Het waren Mark ’s dikke vingers die met de kracht van de jeugd in me drongen, maar het waren ook mijn vingers die in Tania stootten. In mijn verbeelding was het mijn hand die de juiste plek in haar vond die haar met de stoten naar adem deed snakken. “Sneller,” dwong ik hem, “ze moet het sneller krijgen,” en mijn eigen hand pompte in me zoals ik wilde dat hij in Tania pompte. Er klonk een gesmoord geluid en toen zei Tania duidelijk verstaanbaar. “Neuk me. Nu!”

Ik brandde van opwinding, mijn poesje was druipnat, mijn hand maakte soppende geluiden met iedere stoot. Tania ‘s bed begon te piepen, het oude ijzeren frame wiegde onder het gewicht van hun lichamen terwijl Mark deed wat hem was gezegd en haar neukte. Ik deed mijn ogen dicht en zag haar lange, slanke benen om hem heen geslagen, haar armen boven haar hoofd, haar handen van opwinding tot vuisten gebald. Zijn stevige, jonge lichaam ramde met dierlijke passie in haar, zijn gespierde armen ondersteunden hem, zodat hij op haar neer kon kijken, haar borsten met iedere beweging zien deinen, zien hoe zijn penis in haar kut verdween. Zijn gezicht was vertrokken van wellust, de wens haar genot te schenken was nu overgenomen door zijn eigen behoeften, het verlangen haar te bezitten, zijn climax in haar te vinden en haar met zijn sperma vol te spuiten. Hoewel ik op mijn rug lag, en mijn vingers in mijn kut ploegden terwijl Tania ‘s kut gevuld was met Mark ‘s pik, stelde ik me voor dat ik boven op Tania lag. Het was mijn lichaam op het hare dat het bed deed piepen door de kracht van mijn stoten, terwijl ik neerkeek op haar van opwinding hulpeloze gezicht. Ik verbeeldde me dat ik een penis had die in haar warme, glibberige poesje stootte, het poesje dat ik die nacht in het slaapcompartiment had geproefd. Ik was het die haar buiten zinnen dreef en haar in een gigantisch orgasme zag onderdompelen.

“ 0, o, ja,” hoorde ik haar snikken toen ze kwam, en ik voelde mijn orgasme met het hare rijzen. Mijn stotende vingers voelden de golven van mijn climax waardoor ze werden gegrepen, en tegelijkertijd hoorde ik Mark ‘s gesmoorde kreet toen hij zichzelf in haar ontlaadde. Het piepen van haar bed klonk langzamer en stopte, mijn genot kwam tot bedaren en ik hoorde het geluid van lakens die werden rechtgetrokken. Mark vroeg iets, maar zijn stem was onverstaanbaar door de telefoon, en Tania antwoordde. “Niet slecht, helemaal niet slecht.” Er klonk intiem gelach, waardoor ik me plotseling meer een luistervink voelde dan tijdens de seks zelf. Ik verbrak de telefoonverbinding en bleef op bed liggen, weer alleen. Had Tania dit soort fantasietjes over mij zoals ik over haar, vroeg ik me af. De ruwe handdoek op mijn huid bracht vage echo ‘s van de opwinding terug die ik had gevoeld. Ik wist dat Johan de gedachte aan Tania en mij opwindend zou vinden, maar ik wist niet zeker of ik mijn beste vriendin wilde laten deelnemen aan een situatie die toch al ingewikkeld was. Ik kon het beter zo laten, een fantasie die door een toeval was gevoed. Was het wel een toeval? Ik stopte met afdrogen en keek naar de telefoon. Het was gemakkelijk om zonder het te weten met een druk op een knop een telefoontje te plegen, dat was waar, maar dat betekende dat het ook gemakkelijk was om het bewust te doen. Had Tania me opzettelijk laten meeluisteren? Ik lachte voor me heen en begon me aan te kleden. Die vrouw had werkelijk geen beperkingen.

Mijn telefoon rinkelde, maar er was geen denken aan dat ik zou opnemen. Ik lag vastgebonden op bed. Geblinddoekt en naakt lag ik uitgestrekt, mijn handen vastgebonden aan de ijzeren bedstijlen, mijn benen gespreid door de touwen die mijn enkels aan het frame vasthielden. Bij de eerste ring maakte mijn hand een onwillekeurige beweging om vervolgens door het dikke katoenen koord te worden tegengehouden, ik hoorde Johan zacht lachen.

Bijna een week geleden waren Johan en ik op zijn motor teruggekomen. We waren uitgeput op mijn bed gevallen en sindsdien was hij er nauwelijks uit geweest, behalve wanneer we op zijn motor reden of een van ons moest werken. Ik was ervan overtuigd dat ik er uiteindelijk genoeg van zou krijgen hem constant om me heen te hebben, maar zover was het nog niet. We verbaasden elkaar nog steeds. Dat was vanavond ook gebeurd, toen Johan met een zorgvuldig ingepakt pakje met een zijden lint erom was komen aanzetten. Ik had het geopend in de verwachting lingerie of parfum te krijgen, maar het bevatte vier stukken zacht koord en een zijden blinddoek. Johan zat me stilletjes gade te slaan. Toen ik verward naar hem opkeek, bleef zijn gezicht uitdrukkingsloos, en hij vroeg alleen. “Ga je ze niet proberen?”

Dus lag ik nu naar het gerinkel van de telefoon te luisteren, mijn hele lichaam gespannen terwijl ik wachtte tot het antwoordapparaat zou aanslaan. Ik wist wie het zou zijn, wie terug was van zijn klimvakantie en belde om vieze praatjes te houden, Guido. Ik kon niet eens bij het apparaat komen om de microfoon uit te schakelen. Hoe zou Johan reageren? Hij had zeker niet de indruk gekregen dat ik voor Dirk ’s bruiloft vast met niemand omging, maar dat betekende niet dat hij verwachtte dat Guido ’s stem tot in het kleinste detail zou beschrijven wat hij van plan was met me te doen. “Wie is het?” Johan ’s stem vlak bij mijn oor deed me opschrikken. Zijn hand die loom over mijn huid had gedwaald, kneep zonder waarschuwing in mijn tepel en deed me naar adem snakken. “Het is een man, is het niet? Wil je met hem praten?” Op dat moment hoorde ik de band met een klik inschakelen. “Zo, sexy rooie,” kwam Guido ’s schorre fluisterstem, “wat doe je? Ben je uit of ben je thuis? Alle gordijnen zijn gesloten, dat is niets voor jou…”

Ik rukte aan de touwen, wetend dat het geen zin had. Verdorie, waarom hadden we het nog niet over relaties gehad? Ik was bang dat Johan dit niet aankon, en dat ik hem misschien nooit meer zou zien. Guido ’s zachte stem ging verder. “Ik denk aan jou. Ben je daar, lig je op bed, speel je met jezelf? Ik zie je voor me, naakt, en mijn pik wordt hard. Heb je een man bij je? Neukt hij je nu, neem je daarom niet op?” Ik voelde me ongelooflijk hulpeloos. Toen werd de plastic hoorn tegen mijn wang gehouden. “Antwoord hem,” zei Johan. “Anja?” vroeg Guido in de hoorn. “Antwoord hem,” herhaalde Johan. “Vertel hem wat je doet.”

“Guido?” Mijn stem klonk beverig. “Anja? Alles goed?” Guido klonk bezorgd. “Ja, alles is prima.”
“Is er iemand bij je?”
“Ja.” Ik voelde de spanning in de krakerige stilte. “En wat doen jullie?” Guido ’s vraag was zo zacht dat ik het amper verstond. Johan ’s adem streek heet langs mijn wang. “Zeg het hem,” fluisterde hij. “Ik ben hier met Johan. Ik ben geblinddoekt en ik ben naakt en hij heeft me aan het bed gebonden.”
“Wat doet hij met je?” vroeg Guido. Bij het horen van zijn stem kon ik hem bijna ruiken, de vage geur van zweet gemengd met die scherpe geur van opwinding.
Johan ’s mond dwaalde over mijn borsten, liet een vochtig spoor achter. “Hij likt mijn borsten,” zei ik tegen Guido. “Hij bijt in mijn ene tepel en kneedt de andere met zijn hand.” Het wond Johan duidelijk nog meer op toen hij me dit tegen een ander hoorde zeggen. Hij zoog en likte het gevoelige plekje onder mijn oksel en zijn hand schoof naar mijn poesje. “Hij duwt zijn vingers in mijn kut,” vertelde ik Guido, “twee, drie vingers, hij rekt me open…”

Ik had het gevoel alsof verslag uitbrengen aan Guido, aan de andere kant van de lijn, mijn enige functie was, als een soort tussenpersoon. Dit, plus het feit dat mijn benen gespreid waren vastgebonden, en de desoriëntatie door de blinddoek, veranderde mij in een opgewonden, hulpeloos object, wachtend op wat Johan vervolgens met me ging doen. Het gevoel absoluut geen controle te hebben was enorm bevrijdend. Het was alsof ik er eigenlijk niet was, niet echt deelnam, alsof ik alleen mijn lichamelijke reactie gadesloeg als antwoord op Johan ’s liefkozingen. Niet in staat iets te zien, ervoer ik andere gevoelens met een intensiteit die ik nooit eerder had meegemaakt. Johan ’s lichaamsgeuren en de geluiden, vochtig of drukkend, door zijn geringste aanrakingen, waren intens levendig. De lichtste aanraking van zijn huid tegen de mijn was elektrisch, veroorzaakte energiestromen rond het contactpunt. Zijn tong bewoog zich teder rond de randen van mijn geslacht en niets anders in de wereld was echt, en toch, tegelijkertijd, leek het of de grofheid van de woorden die ik gebruikte het anoniem en pornografische maakte. “Hij likt de rand van mijn kut,” zei ik in de hoorn die op het kussen naast mijn mond lag. Ik had het gevoel alsof ik het over een ander had. Ik had kunnen zeggen, “Ze is zo nat door zijn likken dat ze haar eigen sappen naar buiten voelt druipen.”

“Open de gordijnen,” beval Guido. Ik stopte verbaasd. Sinds ik aan mijn verslag begon was hij erg stil geweest. “Die man van je, laat hij de gordijnen openen. Ik wil hem jou zien neuken.” Hij stond weer buiten. Terwijl ik hier uitgestrekt lag, beschreef wat er met me gebeurde, was hij aan de andere kant van het raam slechts enkele meters verwijderd, zich door mijn beschrijving verbeeldend dat hij erbij was en door wat hij al zo goed kende, mijn flat en mijn lichaam. “Doe de gordijnen open,” zei ik tegen Johan. Een vragende stilte waarbij hij zijn strelingen staakte. “Hij is buiten, op het balkon. Hij zegt dat hij wil zien hoe je me neukt.” Ik voelde het bed deinen toen Johan opstond. Een publiek aan de andere kant van de telefoon was één ding, maar een ongeziene luisteraar is weer heel iets anders dan de lichamelijke aanwezigheid van een toeschouwer. Ik vond het buitengewoon opwindend. Mijn lichaam smolt bij de gedachte aan de toekijkende Guido terwijl Johan me penetreerde. Guido vond het kennelijk net zo opwindend, maar hoe zat het met Johan?
Wel, hier is jouw grens, Johan, dacht ik. Wat ga je doen? Ben je bereid eroverheen te gaan? Of is dit het moment dat je afhaakt?

Toen ik uit de badkamer kwam waren Tania en Johan bezig de minibar te plunderen. “Als we het nu niet opdrinken, zal ik het later opdrinken wanneer ik het niet echt nodig heb en het morgenochtend betreuren.” Onaanvechtbare logica, zoals gewoonlijk. Tegen de tijd dat we de eiken trap afdaalden, vormden we een lichtelijk aangeschoten trio, en de muziek was in volle gang.
Lorena was zonder enige twijfel een ster. Gewapend met een snoerloze microfoon was ze in staat haar band op het podium te laten spelen en terwijl zich onder het publiek te bewegen. Ze kon zelfs tijdens een intro of intermezzo een danspasje met een kalende grijsaard plaatsen of een puisterige tienerkop doen blozen door hem met het meisje van zijn dromen naar de dansvloer te begeleiden, waarbij ze hen fixeerde met een blik die hen als een vlinder op een speld leek te prikken.
Een of twee van degenen die nogal dronken waren, leken te geloven dat ze misschien echt een kansje bij haar maakten, maar de blik in haar ogen vertelde duidelijk dat ze dat op hun buik konden schrijven.

“Zullen we dansen?” vroeg Johan galant, en bood me zijn hand. Toen ik hem pakte, plaatste hij de andere lichtjes op mijn heup en leidde me handig door de eerste stappen. Als Lorena een oude vriendin van hem was, moest hij natuurlijk veel op haar muziek hebben gedanst. Ik ontspande me en liet mijn lichaam het zijne over de dansvloer volgen, mijn brein dwaalde terug naar onze laatste, en eerste, ontmoeting, terwijl onze dans de indruk wekte dat dit het enige contact zou zijn dat onze lichamen ooit zouden genieten. Dansen op dezelfde band, dezelfde muziek, maar hoe anders zou ik me hebben gevoeld als ik had verwacht dat deze minuten de laatste zouden zijn die we ooit samen zouden doorbrengen. Nu had ik het gevoel alsof we elkaar al eeuwig kenden, de banden van samenzwering en hartstocht verbonden ons tot een geheel. We hadden de hele dag gedaan alsof we een paar waren, dus was het niet zo verbazingwekkend dat we ons als één geheel begonnen te voelen.
Johan trok me dichter tegen zich aan, zodat mijn wang tegen het ruwe materiaal van zijn jasje wreef en ik zijn warme adem in mijn haar voelde. Ik geloof dat ik over de betekenis ervan had moeten nadenken, zijn komst hierheen, dat ongelooflijke verhaal over de motor, maar ik dacht helemaal niet na. Ik genoot van de muziek en het gevoel van deze dans met de man van wie ik nooit had gedacht dat ik hem nog eens zou ontmoeten.

Het nummer was ten einde en Lorena sprak in haar microfoon, maar niet om het volgende nummer aan te kondigen. Ze verwelkomde “het gelukkige paar.” Alle dansende paren en drinkende gasten aan de bar applaudisseerden toen Andrea en Dirk binnenkwamen. Ik was bang dat we nog meer toespraken kregen terwijl ik alleen maar wilde dansen. Maar de band zette bijna meteen een snel nummer in en Dirk leidde zijn bruid naar het midden van de dansvloer. We weken allemaal uiteen om hun de ruimte te geven, en dat was maar goed ook. Dit was kennelijk niet hun soort muziek. Terwijl ik Dirk zag stuntelen, werd ik herinnerd aan zijn korte periode bij een band, die destijds de “Stranded Walrus” heette. Ze waren bekender door Dirk ‘s lange blonde haar en de gehoornde helm die hij absoluut op het podium wilde dragen, dan om hun ritmische of muzikale kwaliteiten. Hij leek een poging te doen de podiumshow van de “Stranded Walrus” te doen herleven, voor zover ik het kon beoordelen. Gelukkig voor hem had Andrea enig begrip van de basispassen van een huwelijksdans en ze probeerde een soort patroon in zijn bewegingen te brengen.
Maar wat maakte het uit? Niemand gaat naar een bruiloft om te zien hoe de bruidegom kan dansen. We dansten allemaal opgewekt mee, en toen Lorena aankondigde dat de band een pauze nam, kreunden we allemaal teleurgesteld.

Mark kwam naar ons toe om te zeggen dat onze kamer op dat moment in gereedheid werd gebracht en dat ze erg hun best deden het lange wachten voor ons te compenseren. Maar voordat hij zijn zin helemaal kon afmaken, had Tania hem vastgepakt en sleepte hem naar een hoek.
Het buffet was vrijgegeven en zag er veelbelovend uit. De dansers dromden eromheen. Toen we probeerden ons erbij te voegen werden we door Dirk onderschept. “Anja!” riep hij. “Amuseren jullie je een beetje?”
“Geweldig, bedankt, Dirk,” antwoordde ik, wetend wat er zou volgen. Dirk richtte zijn aandacht op Johan. “En jij bent…?”
“Johan,” kwam het snelle antwoord, met een warme glimlach en handdruk. “Het spijt me dat Anja je niet heeft verteld dat ik ook kwam. We dachten dat ik dit weekend moest werken, en toen…”
“…en toen hoefde het niet,” maakte ik het voor hem af. Dirk leek nog meer geïntrigeerd. Hoewel we niet echt intiem bevriend waren, had hij vermoedelijk mijn nieuws pas kortgeleden van Tania gehoord, en Johan wist natuurlijk van niets. Nu was ik hier met een grote, aantrekkelijke vreemde en een berg onbeantwoorde vragen. Was Johan een nieuwe aanwinst? Een allang bestaand geheim dat plotseling openbaar werd gemaakt? Ik wilde hem bijna de waarheid vertellen, maar dat kon ik niet, uiteindelijk was het zijn bruiloft waarop deze vreemde was binnengedrongen in de hoop mij nog eens te kunnen neuken.
Door de gedachte alleen al begon ik bijna te giechelen en Dirk ‘s kronkelende geest rook nattigheid. Ik zag zijn ogen vernauwen en ik kneep in Johan ‘s hand, terwijl ik me vermande voor de grootste leugen van mijn leven.
Een Goddelijke tussenkomst werd onze redding.

Dirk kreeg over mijn schouder iets in het oog dat ons uit zijn gedachten bande. Een uitdrukking van schrik verscheen op zijn gezicht en werd meteen onderdrukt. Ik volgde zijn blik. Op een bank achter me zat Mark met Tania boven op hem. Ze zag eruit alsof ze hem op de zitting vastpinde en hem helemaal verslond. Zijn hoofd was naar achteren gebogen, hij lag uitgestrekt onder haar, zijn handen op haar borsten alsof hij een zwakke poging deed haar van zich af te duwen.
Goeie, ouwe Tania. Wat een timing, als ze het had gepland om mij te redden had ze het niet beter kunnen doen, en de natuurlijke gerechtigheid gaf haar tevens een diepe voldoening. “0 ja,” zei ik, me naar Dirk wendend, die nog gebiologeerd stond toe te kijken. “Tania schijnt erg goed met je broertje over weg te kunnen. Het is lief, vind je niet?” Hij kon geen antwoord geven. “Uiteindelijk,” vervolgde ik genadeloos, “werd het tijd dat Tania een leuke knul voor zichzelf vond, eentje die niet rond, rommelt. Ik heb altijd gedacht dat ze beter dan dat verdiende, jij niet?”
Dirk mompelde iets onverstaanbaars en beende weg naar de bar.
Johan keek hem na. “Ik geloof dat hier een verhaal achter zit,” was het enige dat hij zei.

Toen we ten slotte met een bord eten aan tafel zaten, merkte ik op dat de band helemaal was verdwenen. “Zo gaat het altijd, de bandleden worden op een huwelijksfeest niet als sterren behandeld, ze horen bij het personeel. Je verwacht toch ook niet dat de meisjes die de tafels dekken bij ons komen zitten eten?”
Ik had er nooit eerder over nagedacht, maar het leek me een beetje oneerlijk. De ene minuut krijgen de bandleden applaus en de volgende minuut worden ze geacht zich uit de voeten te maken. “Hoe dan ook,” vervolgde Johan, “over het algemeen vinden ze het wel best dat het zo gaat. Het geeft ze de kans even op te houden met zich goed te gedragen.” Ik volgde zijn wijzende vinger en ving een glimp op van de muzikanten die zich met meer flessen bier naar de galerij terugtrokken dan een normaal mens ooit met twee handen zou kunnen dragen. Ze verdwenen achter een rood, gebeeldhouwd scherm waar ze zich kennelijk konden ontspannen.

Op een of andere manier, in het besef dat er een kamer op ons wachtte, dat we de hele nacht samen achter een gesloten deur zouden doorbrengen, waren we in staat van het feest te genieten zonder enige druk om weg te rennen. Ik liet Johan zelfs lang genoeg alleen om met Dirk te dansen, waarbij ik hem stevig vasthield en hem als een stokpoppetje over de dansvloer duwde om te voorkomen dat de andere dansers gewond raakten. Hij was te zeer in gedachten om mij verder te ondervragen en keek voortdurend over mijn schouder om te zien waar Tania en Mark naartoe waren gegaan. Johan zwierde met een van de kleine bruidsmeisje over de dansvloer, en werd meteen bedolven onder een verrukte hoop kleine meisjes, die allemaal “rondgezwierd” wilden worden. Toen ik me weer bij Johan voegde, merkte ik dat Lorena het podium verliet en de trap naar de galerij weer beklom. “Ze is toch nog niet klaar?” riep ik boven de band uit, die gewoon door speelde.
“Maak je geen zorgen, ze zal zich gaan verkleden. Ze vertelde me dat ze zich op een chique bruiloft minstens drie keer verkleedt.”

Boven het rode scherm uit konden we net haar hoofd zien terwijl ze zich vermoedelijk uit de ene creatie in de andere werkte. Zonder haar hield de band ons bezig met snelle nummers, en algauw moest ik het opgeven. “Ik moet even op adem komen,” riep ik, en perste me tussen de zweterige lichamen door naar een bank. Johan probeerde me te volgen, maar werd meteen weer belaagd door de bruidsmeisjes en toen ik me omdraaide om te gaan zitten zwierde hij alweer met ze rond. Toen ik met mijn hoofd tegen de muur leunde, ving mijn oog een beweging op, een glimp van naakte huid op de galerij. Lorena verkleedt zich, dacht ik, maar iets maakte dat ik nogmaals keek. Het was inderdaad Lorena, maar ze was zich niet aan het verkleden. Achter haar donkere haar was een ander, blond hoofd. Door de ronde gaten in het opengewerkte houten scherm zag ik glimpen naakte huid, en degene die daar achter was, deed meer dan haar jurk openritsen. Ik was gefascineerd. Lorena, de afstandelijke, onbereikbare sprookjesprinses, was kennelijk druk met iets in de weer. En ze deed het tussen haar eigen optredens door, en ook nog in dezelfde ruimte.

Ik voelde me een voyeur, maar ik kon er niets aan doen. Door de verhulling die het scherm bood was de aanblik nog opwindender dan als ik haar helemaal had kunnen zien. Er bestond geen twijfel over wat daar aan de gang was, maar ze bewaarde haar kalmte op indrukwekkende wijze. Terwijl ik toekeek, steunde Lorena met een hand op het donkere hout om haar evenwicht te bewaren. Wat deed die geheimzinnige blonde met haar? Zijn hoofd was uit het zicht verdwenen, maar ik zag flitsen van zijn huid, zichtbaar donkerder dan de hare. Het was te ver weg, en te duister om het goed te zien, maar mijn verbeelding vulde aan wat voor mijn blik verborgen bleef.
Hij was nog steeds achter haar, dacht ik. Nu knielde hij achter haar, likte hij haar, omsloten zijn handen haar prachtige ronde heupen?
Neen, zijn hoofd verscheen weer boven haar schouder, en ze draaide haar gezicht naar hem toe, een glimlach rond die vuurrode lippen.

Wat hij nu ook deed, zijn hoofd verdween uit het zicht, maakte dat ze haar hoofd van genot achteroverboog, zodat haar glanzende haar naar achteren viel, het hout bedekte en de gaatjes waarachter haar bleke huid te zien was. Ze strekte haar lange, elegante armen boven het scherm, haar vingertoppen beroerden de gebeeldhouwde blaadjes en druiven, alsof hun koele gladheid haar net zoveel genot gaf als haar onzichtbare minnaar. Ik verbeeldde me dat hij haar volle borsten naar zijn mond hief, ze tegen elkaar drukte om een donkere gleuf te vormen waar hij zijn tong in kon duwen, op haar tepels zoog, die in mijn fantasie rozerood waren.
Of streelde hij haar al intiemer? Onder haar schaamhaar? Likkend met zijn tong om haar huiveringen van genot te bezorgen die maakten dat haar schouders schokten? Ik raakte opgewonden door de gedachte, impulsen schoten door mijn geslacht, als echo’s van wat Lorena onderging.

“Alles goed?” Ik had niet eens gemerkt dat Johan naast me was komen zitten. Ik knikte, maar kon mijn ogen niet afwenden van het intrigerende tafereel op de galerij. Hij volgde mijn blik. “Het is Lorena. Ze heeft hier iemand opgeduikeld.”
Johan zei niets, maar zijn hand rond mijn middel begon mijn buik te strelen, langzaam, luchtig, in het ritme van de bewegingen die Lorena ’s hoofd maakte, die haar heimelijke genot prijsgaven. Terwijl ik gebiologeerd bleef kijken, vond zijn andere hand mijn blote onderarm en zijn duim gleed in de kneep van mijn elleboog, nam hetzelfde ritme van strelen over. De lichte liefkozing verhevigde mijn gevoel van gehypnotiseerd zijn. Mijn lichaam was niet van mij, maar een weerspiegeling wat Lorena voelde, en het enige dat ik kon doen was blijven kijken.
Als warm water dat over mijn huid spoelde, riepen Johan ’s vingers me tot leven. Niet alleen mijn geslacht, maar mijn nek, mijn voeten, alles tintelde van opwinding. Ik kon me niet bewegen, niet tot ik had gezien dat Lorena de climax van haar geheime avontuur bereikte. Het blonde hoofd verscheen half verborgen achter het hare, zijn gebruinde armen bedekten de hare terwijl hij haar kuste, versluierd achter haar donkere haar. Toen gleden zijn handen langs haar armen, rond haar slanke nek en tilden haar lange haardos op, onthulden haar witte nek en glimpen van haar lichaam door het scherm heen.

Terwijl hij haar kuste liet hij het gordijn van haar kapsel over hen beiden heen vallen, zodat beide hoofden onder de golven verdwenen. Ik zag haar armen omhooggaan, alsof ze plotseling gewichtloos waren, en ze scheen ze om de nek van haar partner te slaan. Hij penetreert haar, dacht ik, en voelde de samentrekkende reactie in mijn poesje. Door het scherm was het onmogelijk te zien wat er precies gebeurde, maar mijn lichaam weerspiegelde het hare, mijn geest vulde de beelden aan die mijn ogen niet konden zien. Hij had haar volle heupen opgetild, zodat ze haar benen om hem heen kon slaan, de bleke om de harige donkere. Haar teentjes, met roodgelakte nagels die bij haar vingernagels pasten, drukten diep in zijn kuiten. Hij drukte haar tegen het scherm, haar zachte huid zichtbaar door de gaten, en hij neukte haar, haar vocht droop langs zijn ballen, haar borsten prangden tegen zijn borst. Ze hief haar gezicht, haar hoofd deinde op zijn ritmische stoten. Misschien schreeuwde ze het uit, door de muziek die haar band speelde was het niet te horen. Toen werd ze slap, als na een ontlading, en haar armen gleden van de nek van haar minnaar naar beneden.
Voor het eerst was ik in staat mijn blik af te wenden, en ik zag dat Johan naar me keek. Hij zag er zo opgewonden uit als ik me voelde.

“Genoot je ervan naar haar te kijken?” vroeg hij zacht. Ik knikte. “Jij?”
“Ik keek niet naar haar,” antwoordde hij. “Ik keek naar jou.” Hij omvatte mijn gezicht met beide handen en kuste me krachtig. “Laten we nu naar onze kamer gaan,” fluisterde hij. “Zal Lorena het niet erg vinden als we haar derde jurk missen?” vroeg ik. Hij schudde grijnzend zijn hoofd. “Nee, ze weet waarom ik hier ben,” antwoordde hij. “Trouwens, dat is gedeeltelijk door haar toedoen, is het niet?” We renden bijna de trap op naar onze kamer. Johan ’s hand hield de mijne zo stevig vast alsof hij bang was dat ik aan zijn greep zou ontsnappen.