Dit verhaal speelt zich los van alle andere af. Het is, laten we zeggen, ‘anders’.
Lang warm en plakkerig. Anders kan ik de dagen niet omschrijven in het restaurant waar ik in de keuken sta te zweten. De hitte, het zweten, de dampen. Allen zijn ze van het verkeerde soort. De sleur vreet aan mij, voedt zich met iedere toerist die dezelfde domme vraag stelt. ‘s Avonds na het werk, om de miserie van me af te zetten drink ik samen met de collega ‘s bier uit blik. De een na de andere sigaret wordt haastig weg gepaft alvorens de een na de ander zich excuseert en vertrekt. Hetzij naar het café hetzij naar huis. En te midden van al deze chaos waarin ik mij op een paradoxale manier toch meer dan thuis voel loop jij.
Aan de andere kant van het doorgeefluik kwijt jij je, weliswaar in een ander deel van de arena dag in dag uit net zo hard van je taak.
Zouden mensen het door hebben dat ik naar je loer. Heb jij het door dat ik naar je loer?
Zou je weten dat mijn ogen je, zodra je omdraait fixeren op je mooie ronde billen? In de kakofonie van geluiden, roepende mensen en rinkelend servies is er in mijn hoofd één klein plekje van stilte. Daar speelt zich de fantasie af over jou. En over jou en mij.
Wat heb je aan onder die strakke spijkerbroek. Ben je meer een vrouwtje wat houdt van lekker zittende corrigerende Hema slips of toch meer van de wat decadentere lingerie. Zijn je borsten echt? Dat is niet alleen bij mij reden tot debat trouwens.
Wat vind je fijn? Ben je een meisje dat verwend wil worden? Eindeloze massages, handen die over je lichaam glijden terwijl je met je ogen dicht de geuren van een kaars je neus laat binnen dringen… Of toch liever wat steviger? Je lijkt me ook niet echt een meisje dat graag een man in haar mond heeft, of zou je ex meer geluk gehad hebben.
Ook zo’n jammerlijk verhaal voor je. Zo’n mooie hardwerkende meid en dan zo’n eikel van een vent treffen. Goed dat je hem buiten gedonderd hebt. Maar genoeg over die kerel.
Ik stuur je opnieuw bij me weg, met drie grote borden naar een tafel helemaal aan de andere kant van de zaak. Shit, zal wel even duren voor je terug bent.
Zoals altijd zeg je.
“Tot zo schat”. Doe je bij andere mannen… en vrouwen ook. Vrouwen… daar lijk je me wel een typje voor, of winnen mijn wensen het hier van de reële gedachten. Bij de les blijven nu! Ze is nog niet de mijne, laat staan dat ik haar beste vriendinnetje erbij kan foefelen. Ik kijk uit naar je terugkomst. Je gezicht wordt, zoals zo vaak de laatste weken in de loop van de avond steeds nietszeggender. Je bent op, toe aan vakantie, toe aan iets anders dan werken en ‘s avonds bij paps en mams thuiskomen omdat je het niet kunt veroorloven op jezelf te gaan wonen. Toe aan vent! Toe aan mij!
Ten langen leste is de avond ten einde. Voor de meeste collega’s dan. Ik zal als laatste overblijven, de kas opmaken als de laatste gasten vertrokken zijn en de deur op slot draaien. Mijn hart maakt een klein sprongetje als ik hoor dat jij degene bent die bij mij blijft.
-I am feeling lucky tonight!-
Een na een gaat iedereen weg. En ik heb inderdaad geluk. Al snel is de tent leeg en het werk bijna gedaan. Met zijn twee drinken we nog wat. We praten over koetjes en kalfjes al probeer ik wel om het gesprek een bepaalde richting in te duwen. Dat je niet hapt frustreert me, zeker omdat ik niet weet of je ‘hard to get’ speelt of me echt afhoudt. Na een tweede glaasje wijn ga ik naar kantoor om de kas te tellen. Zonder schoenen aan sluip ook jij minuutjes later hetzelfde kantoor binnen.
“Jij hebt hier eigenlijk niets te zoeken”, mijn stem verraadt al dat ik haar niet weg ga sturen. Ze vleit haar mooie ronden billen op het bureau.
“Er gaan vanavond wel meer mensen naar plekken waar ze niks te zoeken hebben”, zegt ze terwijl ze mijn hand vastpakt en op haar linkerborst drukt.
Stevig. Echt? Dikke cup? Bijten of sabbelen? Mijn gedachten buitelen over elkaar heen terwijl in mijn vuile koksbroek het begin van een erectie begint te ontstaan. Je zucht staat op en laat me alleen. Als bezeten werk ik mijn laatste klus af in de hoop je te kunnen treffen bij het omkleden.
Maar ik ben te laat… Als ik de omkleedzaal binnenloop heb je je werkpak al verruild voor een lekker luchtig zomerjurkje. Niet dat dat nou zo’n slecht zicht is. Om bij mijn eigen kleding te komen moet ik vlak langs je heen. Even raken onze lijven elkaar aan. Het knettert tussen ons maar vooralsnog zijn wel allebei onzeker een stap te zetten die ons verder kan voeren in ons toneelstuk voor twee. Je loopt naar de spiegel. Zonder gene kijk ik je na, zie hoe je met je billen draait als je loopt. Laat me betoveren als je je rondingen nog verder achteruit steekt om je lippen en ogen bij te werken.
Dan zijn we beiden klaar en pakken we onze spullen. Opnieuw staan we dicht bij elkaar maar dit moment staan we allebei als bevroren. Ik kijk van je ogen naar je lippen en weer terug in je ogen. En daar zie ik een twinkeling van bevestiging. Vanavond gaat het gebeuren, vanavond gaat het zo zijn.
Ik pak je hoofd, met het mooie gezicht in mijn handen en kus je langzaam en voorzichtig. Het duurt een hartslag, een verdomd lange hartslag voor je mijn kus beantwoordt maar als je dat eindelijk doet ben ik de koning te rijk. Het kan een minuut geweest dat we zo stonden, het kon ook een uur zijn. Mijn handen hangen slap langs mijn lichaam, bang als ik ben om haar vast te pakken.
Op mijn linkerschouder zit een engeltje wat zegt; ‘voorzichtig aan, het is een dame’ Terwijl op mijn rechterschouder een duiveltje roept; ‘doorpakken lullo! Straks loopt ze weg!’
Het duiveltje wint, zij het gedeeltelijk dan toch. Alsof ik bang ben om haar te breken betasten mijn handen uiterst voorzichtig de verboden vrucht die voor me staat. De ranke hals, de fijn gevormde schouders, plakkerig van een dag lang en hard werken, teder en traag onderzoeken mijn handen de gladde huid, olijfbruin gekleurd door de zomerzon. Het kussen wordt intenser en nodigt me uit om door te gaan. Over je rug zak ik naar beneden om boven je billen te aarzelen. Dat je je dichter tegen me aan vleit zie ik maar als een uitnodiging om mijn handen onder je jurkje te laten glijden. Met beide handen pak ik je blote billen.
Eigenlijk was ik bang een grote slip aan te treffen met excuus: dat zit zo lekker. Pluspuntje dat je me voor deze afknapper behoed hebt. Nu ik eenmaal onder je jurkje zit ben ook jij niet meer te houden.
Je trekt – godzijdank – mijn broek open – Jezus wat zat die klem zeg – en duwt me op mijn schouders naar beneden. Ik begrijp de hint maar hurk niet. Ik til je aan je billen op en zet je op tafel. Met één haal trek ik je string vanonder je jurkje. Wat een toeval, het patroon op de voorkant herken ik. Als ze het had kunnen waarderen had mijn vrouw dezelfde van me gekregen. Apart dat ik op deze manier toch nog mijn zin krijg…
Voorzichtig begin ik je aan je gladde lipjes te likken. Ik voel je direct reageren. Een stroompje vocht komt van tussen je roze lipjes, de smaak ervan vult mijn mond en wakkert nog diepere lustgevoelens aan. Mijn tong draait rondjes tussen je lipjes en werkt zich op die manier naar boven. Boven je klitje siert een klein smal streepje dons je onderbuik. Mijn neus woelt erdoor terwijl mijn tong als een vlieger in de storm over je klitje gaat. Twee vingers glijden ook al snel moeiteloos in je. Je zucht klinkt als een symfonie in mijn oren en spoort me aan je nog wilder te verwennen. Je kreunen wordt intenser en ik voel je lange nagels in mijn hoofdhuid prikken. Mijn vrije hand zoekt zich een weg naar boven en vindt de jouwe. Je knijpt mijn vingers bijna fijn als je komt, daar op tafel in de omkleedruimte.
Als je uitgeschokt bent trek ik, na een laatste kusje er nog op gedrukt te hebben mijn hoofd van tussen je benen en kijk je grijnzend aan. Lachend kijk je vanonder je losgeschoten pony terug. Ik trek je overeind en help je uit je jurkje en de bh die zo te zien een setje is met je string. Niet gek die Marlies Dekkers…
Nu is het voor jou om het voortouw te nemen. Je drukt me in de stoel en voor ik het weet zit je bij me op schoot. Tussen ons in staat mijn penis hard kloppend overeind.
Je kijkt me vragend aan. Ik weet wat je van me vraagt. Ik knik ja, ik heb je nu toch al verwend met mijn tong, ik zal me niet minder schuldig gaan voelen over mijn bedrog als we ‘all the way’ gaan.
Me diep in de ogen kijkend en een kus op de mond drukkend sta je op, om je daarna weer langzaam te laten zakken. Met mij in jou dit keer. Wat we doen is zo fout, maar waarom voelt het dan toch zo goed. Wij zijn vanavond, de moderne Romeo en Julia.
Eerst zacht maar later sneller wip je op en neer op mijn schoot. Je mond opengetrokken in een eindeloze zucht die iedere keer als je helemaal gedaald bent nog wat aan kracht toeneemt. Mijn handen verkennen intussen elke cm van je lichaam, ondersteunen soms je billen om het tempo te helpen vasthouden, liefkozen samen met mijn mond je b-cup die perfect bij je ranke lijf passen. Op hun beurt krauwen jouw handen door mijn haar.
Je wordt wilder hoe langer je me berijdt. Na een tijdje begin je in mijn nek te bijten.
Ik hoop maar niet te hard want dat krijg ik thuis niet verklaard.
“Kom in me”, hijg je in mijn oor.
Nou dat is geen probleem. Slechts seconden later voel ik mijn lichaam verkrampen en leeg ik mijn orgasme in je. Volledig uitgeput blijf ik zitten met jou op schoot. Aan het drukken in mijn buik merk ik dat je jezelf een tweede orgasme gunt. Met mij, nog half slap in je, kom je inderdaad al snel tot een tweede hoogtepunt.
Op mijn schoot kom je op adem. We kussen nog wat maar dan sta je op en gaat naakt je spullen bij elkaar zoeken. Je staat nogal wankel op je beentjes dus je staat me toe je te helpen. Langzamer dan nodig trek ik je string over je heupen en zorg dat alles goed op zijn plek zit. Als ik je bh vastmaak voel ik alweer een kleine verharding in mijn broek. Die zakt niet bepaald als ik je jurkje over je hoofd trek.
“Heb je het overdekt terras afgesloten?” Vraag jij.
Ik ben vrij zeker dat dat zo is maar samen gaan we toch even snel kijken. Ik negeer de appjes van thuis met de vraag of ik al klaar ben. Op het terras aangekomen duw je me direct op tafel en begin je mijn broek los te knopen.
Nog voor ik deze goed en wel uit heb kunnen werken ben je al lekker je magie aan het laten werken daar beneden. Je neemt me niet in je mond maar likt mijn eikel en kust me over de gehele lengte. Af en toe bijt je me zachtjes. Ik steun op een hand en kietel met de andere in je nek. Je trekt je jurkje wat omhoog zodat ik een goed zicht heb op je mooie billen. Jammer dat ik daar niet bij kan want je verdient er toch zo’n lekkere tik op… Met mijn kopje tussen je boventanden en je tong kijk je naar me op. Shit meid, jij weet wat ik lekker vind.
Je staat op en draait je om waarbij je je string van je heupen aftrekt en op je knieën laat hangen. Met de lichtjes van de stad voor je, buk je verder voorover en laat jezelf met je benen tegen elkaar over mijn harde paal glijden. Op deze manier voel ik je nog strakker rond me dan toen je daarnet op me zat. Met mijn handen op je heupen help ik je op en neer gaan op het ritme van je gehijg. O shit, mijn Julia voor vanavond, laat dit moment nooit voorbij gaan voor jouw Romeo. Je krijgt nu ook van mij de tik op je billen die je daarnet al zo verdiende. Maar helaas, alle mooie dingen zijn al te snel voorbij en voor ik het weet is mijn tweede keer komen een feit.
‘But I’ll be damned’ als ik jou een tweede keer onverzorgd achterlaat. Ik trek je lichaam recht en ga met twee handen aan het werk. Met mijn linker houd ik je lipjes open. De rechter vingert je opgezwollen klitje net zolang tot ik je voel samentrekken en je verslapt. We kleden ons terug aan lopen naar onze fietsen.
“Wanneer sluiten we weer samen af?” Vraag ik.
Een traan verlaat je oog.
“Niet, dit was mijn laatste dag. Ik kan niet meer bij je zijn. Dan zou dit niet eenmalig zijn. We zouden eraan kapot gaan allebei dus het lijkt me het beste dat ik ga”.
Het nieuws slaat in als een enorme bom.
Ik weet dat ze gelijk heeft. Ik ga ook niet weg bij mijn vrouw voor haar. En op deze manier met elkaar omgaan is totaal verkeerd.
“We zijn echt een moderne Romeo en Julia,” stamel ik.
Je knikt, kust me nog eenmaal en fietst de donkere nacht in.
Onderweg naar huis krijg ik weer een appje.
Van mijn vrouw.
-Liefje, ben je zo thuis. Ik heb dat ene setje aan wat je zo mooi vindt. Kus-
Nu is het mijn beurt tranen te plengen.
Toch van schuldgevoel.
Was getekend,
Lidnaë
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My