“Kom je?’ drong Bea aan, “alsjeblief?”
“Nou, als ik jullie niet in de weg loop.”
“Natuurlijk niet, jij bent hier altijd welkom, dat weet je.”
“Ja, dat weet ik wel,” zei ik met een zucht. “Toch wil ik jullie niet voor de voeten lopen hoor.”
Het was Koninginnedag. Zowat heel Nederland had een vrije dag. Mijn man echter niet. Die zat in zijn truck, ergens tussen Turkije en Armenië. Het is zijn baan, dat wist ik wel. Maar dat nam niet weg dat ik me op dagen als deze echt heel eenzaam kon voelen. Mijn beste vriendin wist dat beter dan wie ook en het was daarom dat ze me belde. Toch aarzelde ik nog. Ik wilde haar en haar man niet tot last zijn.
“Wel, Sim? Wat wordt het, kom je of kom je niet? ”
“Vindt Jan het ook goed?”
“Natuurlijk! Het is trouwens op zijn voorstel dat ik je bel. Je weet toch dat mijn mannetje jou graag mag?”
Dat laatste was absoluut waar en eigenlijk was dat ook wederzijds. Met Bea’ s man was ik net zo goed bevriend als met haar. Door de jaren was dat spontaan zo gegroeid. Als ze me allebei uitnodigden, waarom zou ik daar dan niet op ingaan? Ik zat anders toch maar alleen thuis.
“Oké dan, tot over een uurtje.”
“Hé Jongens!”
Zodra ik mijn Clio achter Jan’ s stationcar parkeerde, kwamen Bea’ s zoontjes al aangelopen. Vijf en drie waren ze, Jordi en Joep. Schatten van kinderen, om jaloers op te zijn. Soms benijde ik Bea om haar duo, al kon en mocht ik haar dat niet verwijten. Mijn onvruchtbaarheid was niet haar schuld, maar anderzijds…
Had ik zelf kinderen gehad, dan zou ik vast wat minder vaak eenzaam zijn als mijn man weer eens dagen en nachten aan een stuk van huis was. Die gedachten bande ik echter snel weer uit mijn hoofd. Het was een prachtige zonnige dag en tobben om wat niet is, dat paste daar niet bij.
Het kinderlijk enthousiasme werkte trouwens aanstekelijk en ik liet me door de jongens meesleuren. Achter het huis zaten Bea en Jan in de tuinstoelen van het zonnetje te genieten.
“Hoi,” sprong Jan meteen op. Hij kwam op me af en drukte me twee welgemeende zoenen op de wangen. “Fijn dat je er bent, Sim.”
De begroeting met Bea was al even hartelijk en als vanouds voelde ik me meteen op mijn gemak in hun gezinnetje. Ik was blij dat ze me uit mijn eenzaamheid verlosten. Ontspannen liet ik me in een vrijstaande stoel zakken en knikte bevestigend toen Bea voorstelde om ook voor mij een wijntje te halen.
“Zeg eens, schoonheid,” grapte Jan intussen, “waar zat je al die tijd? We zien jou zo weinig.”
“Ach, je weet hoe dat gaat hé. Zelfs als Rob thuis is, komen we nergens. Ofwel is hij te moe, ofwel moet hij ’s nachts alweer vertrekken.”
“Ja, ik vind het anders rot voor je hoor. Altijd alleen thuis wens je toch niemand toe.”
Ik zuchtte. Jans woorden klonken als een troost en ergens luchtte het me op dat hij me begreep. Ik liet me wat onderuit zakken en trok mijn rok een beetje op om op die manier wat meer melkwitte huid aan de zon prijs te geven. Ik zag dat Jan mijn beweging met belangstelling volgde en wellicht zou hij er een opmerking over hebben gemaakt als Bea op dat moment niet terug was gekomen. Ze gaf me het glas wijn en voor zichzelf en haar man schonk ze nog eens bij.
“Op jullie gezondheid,” zei Jan, “het gebeurt hoogst zelden dat ik twee zulke mooie dames voor mij alleen heb.”
Hij maakte het aloude gebaar van bewondering en Bea en ik lachten hartelijk om zijn puberachtig grapje. Jan keek verongelijkt en leek niet van plan om dat zomaar te laten gebeuren.
“Ik begrijp die man van jou soms niet, Sim. Wat zoekt hij in den vreemde als je thuis alles hebt wat je hartje begeerd?”
“Moet je hem horen,” lachte Bea. “Alsof hij zelf tekort komt.”
“Dat niet, lieve echtgenote van me,” klonk hij plots plechtig, “maar soms vraag ik me wel af wat voor leuke dames hij onderweg allemaal ontmoet.”
“Ja, dat zal wel,” antwoordde ik, goed wetend dat hij me zat te plagen. “Kijk eens hoe mooi de kinderen zitten te spelen,” probeerde ik de aandacht te verleggen.
“Ja,” zei Bea, “Jans idee om een zandbak te plaatsen, is een schot in de roos. Als het mooi weer is zitten ze daar altijd en hoeven we nauwelijks naar hen om te zien”.
“Hé, hé,” bracht Jan in, “nu werd het eens een leuk gesprek en meteen gaan de dames van onderwerp veranderen.”
“Ach man, zeur niet,” reageerde Bea. “Schenk ons liever nog eens in en kijk dan maar eens of de barbecue al op temperatuur is.”
Zodra haar man weg was, stond ook zij op om in huis de nodige spullen klaar te zetten. Alleen op het terras was ook maar niets en dus liep ik tot bij Jan. Hij stond de houtskool bij te vullen en op te poken. Hij zag me pas toen ik vlak naast hem stond. Glimlachend legde hij een arm om mijn schouder.
“Zijn we nog altijd goede maatjes, Sim?”
“Natuurlijk,” lachte ik terug, goed wetend waar dit op sloeg. Ik wist al langer dat hij meer voor me voelde dan louter vriendschap en eerlijk gezegd was dat andersom ook zo. In een onbewaakt moment, uiteraard met Bea ver uit de buurt, hadden we het daar een keertje over gehad. Allebei wisten we maar al te goed dat we daar niet aan mochten toegeven en van mijn kant uit was ik dat zeker ook niet van plan. Jan en Bea hadden zo’n mooi gezinnetje, daar wilde ik niet tussenkomen.
“Misschien later,” had ik geantwoord.
“Ja, later!” had Jan gegrapt, “later als we oud en versleten zijn.”
Daarna had hij, helemaal in de lijn van het nogal intieme gesprek, gevraagd of hij me een flinke knuffel mocht geven. Daar had ik geen bezwaar tegen gemaakt en het was fijn geweest om zijn sterke armen om me heen te voelen. Of het aan hem lag of aan mij, dat weet ik niet, maar de stevige knuffel had geleid tot een zoen. Een heuse tongzoen, lang uitgesponnen en heel opwindend.
Ondertussen waren we een paar jaar verder en gelukkig had die kus op geen enkele manier een vervolg gekregen. We spraken er trouwens ook nooit meer over, maar soms kon het gebeuren dat wanneer ik met Bea zat te praten, ik Jans blik op mij gericht voelde. Als ik hem dan aankeek, dan las ik in zijn ogen al te duidelijk dat hij dat intieme moment, net als ik trouwens, nog altijd niet was vergeten.
Plots dacht ik aan Bea. Nee, mijn beste vriendin hoefde mij hier niet zo te zien staan, met de arm van haar man om mijn schouder. Dat ene intieme moment, was een geheimpje tussen Jan en mij en daar hoefde Bea ook vandaag niet achter te komen. Met zachte dwang verplichtte ik hem om mij weer los te laten.
Het werd een gezellige middag en voor we er erg in hadden was het als zes uur. Ik was tijdens het eten in een opperbeste stemming geraakt. De aanwezigheid van de kinderen was daaraan niet vreemd. Ook zij hadden zich tegoed gedaan aan het gebraden vlees met de zwartgeblakerde randjes en met hun vrolijke kinderpraat hadden ze het gesprek van de volwassenen bij momenten heel luchtig gehouden.
Mijn droeve stemming was ik helemaal kwijt geraakt en dat was Bea en haar man niet ontgaan.
“Ik ben blij dat jij het naar je zin hebt, Sim,” zei Jan terwijl we met ons drie aan de afwas bezig waren. “Je ziet er een pak gelukkiger uit dan vanmiddag toen je hier kwam.”
“Ja, het is fijn om zulke goede vrienden te hebben.”
“Zo is dat.” Bea stak waarschuwend haar vinger op. “Als ik nog eens problemen heb met die dikke hier, dan kom ik naar jou, Sim.”
“Dikke, dikke? Zie wat je zegt, magere sprinkhaan.”
Jan kreeg last van een beginnend buikje, maar dat wilde hij in geen geval gezegd hebben. “Zeg eens eerlijk,” richtte hij zich tot mij, “vindt jij me ook te dik, Sim?”
Ik bekeek hem zogenaamd keurend en antwoordde dat hij inderdaad een aardig buikje kreeg, maar dat het hem absoluut niet misstond.
“Zie je wel!” Trots keek hij naar zijn vrouw. “Sim vindt mij wel aantrekkelijk.”
“Natuurlijk,” plaagde Bea verder. “Dat is niet moeilijk, zij hoeft niet iedere avond op jouw vadsige lijf te kijken.” Ze stak haar tong naar hem uit en Jan probeerde haar vast te pakken. Dat lukte echter niet omdat zijn vrouw snel om de tafel heen liep.
Ik had niet zo’n zin om getuige te zijn van een echtelijk welles-nietes spelletje.
“Jongens ik lust nog wel een ijsje, wie nog?” vroeg ik daarom maar.
Jordi en Joep hadden het gehoord en waren meteen enthousiast. Ook hun ouders lusten wel een ijsje, maar toen Jan in de bijkeuken de doos ijs uit de vrieskast had gehaald, bleek die zo goed als leeg te zijn.
“Hier kunnen we niet veel mee beginnen,” zei hij.
“Oh, dan loop je toch snel naar dat eetcafé, hier twee straten verder. Daar hebben ze vast wel ijsjes.”
“Mooi niet,” antwoordde haar man, “het is jouw fout dat we er geen meer in huis hebben. Ga zelf maar.”
“Daar zit wat in,” knikte Bea begrijpend. Ze nam haar portemonnee en zei dat ze zo terug zou zijn. Haastig liep ze via het tuinpad naar de straat.
Terwijl ik de laatste borden stond op te ruimen, zag ik dat de kinderen alvast niet op hun mama gingen zitten wachten. Die waren opnieuw flink in de zandbak in de weer. Jammer dat mij dat geluk van kinderen ontzegt was gebleven, dacht ik mijmerend, toen ik plots twee handen op mijn heupen voelde.
“Gekkie,” lachte ik, denkend dat Jan een grapje met me uithaalde. Ik keek om en zag hoe hij met een vertrokken gezicht naar me keek. Zijn ogen toonden een fonkeling die ik nooit eerder had gezien en tegelijk besefte ik dat dit geen grap was.
“Oh Sim,” kreunde hij, “ik ben zo ontzettend geil dat ik me niet langer kan beheersen.”
Hij drukte zijn heupen strak tegen mijn achterste en voor ik er erg in had schoof hij een hand onder mijn bloes. Of ik het nu wilde of niet, zijn hete vingers op mijn blote huid riepen een diepe sensatie in me op.
“Dit kan niet Jan,” protesteerde ik, “dit kunnen we niet doen.”
“Jawel,” hijgde hij bij mijn oor. “Ik wil het al zo lang, echt waar. Oh Sim, alsjeblief, laat me je even neuken.”
Het was lang geleden dat een man zulke geile woorden tegen mij gezegd had? Hoe lang was het geleden dat mijn man mij nog eens een flinke beurt had gegeven? Een maand? Zes weken? Ik wist het niet direct… Misschien lag het daaraan dat ik me plotseling zo heel erg opgewonden voelde. Toch probeerde ik hem nog af te weren, tenslotte was hij de man van mijn beste vriendin. Hij was echter te sterk, ik kon niet loskomen.
“Sim, lieve Sim,” hijgde hij nog zwaarder. Ik heb me de hele dag zitten opwinden over die mooie benen van je, jouw lekkere kontje en die goed gevulde bloes, dat ik het niet langer uithoud.”
De daad bij het woord voegend, maakte hij mijn bloes los en trok me strak tegen hem aan.
“Niet hier,” hoorde ik mezelf zeggen. “Hier kan het niet, de kinderen…”
Verbaasd om mezelf dat ik zo gemakkelijk toegaf, beantwoordde ik zijn kus. Een kus die hij echter snel weer afbrak.
“Kom mee! Vlug, naar de slaapkamer.” Hij nam me bij de hand en willoos liet ik me meetrekken.
“Denk je niet dat Bea al gauw terug zal zijn?” aarzelde ik nog.
“Ja.” Jan talmde dan ook niet. De kamer lag aan de straatzijde en met een drieste ruk schoof hij de gordijnen dicht. “Schiet op, schatje. Kleed je voor me uit.”
Blijkbaar vond hij me zo begeerlijk dat hij onwillekeurig met zijn tong langs zijn lippen likte.
Mijn bh knelde intussen zodanig om mijn gezwollen borsten dat ik het haakje amper los kon krijgen. Daarna viel mijn rok op de vloer en terwijl ik uit mijn slipje stapte, zag ik dat ook Jan al naakt was. Zijn behaarde borst alleen al deed mijn bloed sneller stromen, om nog maar te zwijgen van zijn flink uit de kluiten gewassen pik, die fier vooruit in mijn richting wees. Zijn blik, hitsig en een en al begeerte was op mij gericht. Het volgende moment hingen we in elkanders armen. De tongkus was kort maar heftig.
“Pijp me, schat!” gromde Jan. Hij drukte mijn hoofd naar beneden, zodat ik niet anders kon dan voor hem neer knielen. Ik stond op het punt iets te doen wat ik zelfs bij mijn eigen man nooit gedaan had, maar vreemd genoeg dacht ik er nu niet eens bij na. Het was alsof mijn lippen zich vanzelf openden en zijn lul gleed direct naar binnen. Een ogenblik kreeg ik het benauwd. Die hete lul diep in mijn mond voelde alsof hij me zou opensplijten. Om toch weer adem te krijgen slikte ik een paar keer. Dan zoog ik aarzelend op zijn harde lid, liet mijn tong strelend over de schacht gaan. Mijn hand streelde zacht de goed gevulde balzak.
“Oh…!Sim…!” Kreunde hij, “je bent fantastisch.”
Ik begon heftiger te zuigen en te likken, snel wennend aan het vreemde gevoel in mijn mond. Langzaam bewoog hij zijn onderlijf voor en achterwaarts, maar al gauw stootte hij steeds sneller naar me toe. Hij neukte me in de mond en ik… Ik liet het toe!
Blijkbaar wilde hij toch nog niet klaar komen, want met een verkrampt gebaar duwde hij me plots van hem af. Hij hielp me weer opstaan, waarna hij me achterover op het bed duwde. Met mijn benen buiten boord spreidde hij mijn dijen en knielde ertussen. Ik voelde hoe hij eerst eventjes de binnenkant van mijn dijen likte, maar dan perste hij zijn lippen krachtig op mijn hunkerende poesje. Het voelde meteen zo lekker dat ik onwillekeurig mijn heupen naar hem opdrukte.
“Oh…” kirde ik, Oh Jan, lik me…vreet me op…doe het!”
Jans flitsende tong schuurde zalig doorheen het gleufje tussen mijn lipjes en toen hij met zijn duim mijn knobbeltje masseerde, werd ik haast gek van geilheid.
Plots dacht ik aan Rob. Hoe zou mijn man dit vinden? Als hij zou zien hoe ik me de poes liet uitlikken door de man van mijn beste vriendin, dan kreeg ik vast de grootste problemen. Toch leek die gedachte mijn opwinding nog op te voeren.
“Vlug Jan,” vuurde ik hem aan. “Geef het me, lieverd. … Geef me die heerlijk pik van je, we moeten opschieten.”
“Je krijgt hem, schatje! Elke centimeter van mijn harde paal is voor jou!”
Zijn harde vlees drong diep in me, vulde mijn poesje ongelooflijk lekker en vanzelf trok ik mijn knieën op. Mijn handen hielden ze zover mogelijk uit elkaar om hem nog meer ruimte te geven. Met harde stoten van zijn gespierde lijf begon hij me meteen in een hoog tempo te naaien. Met krachtige heupslagen spijkerde hij me aan de matras, precies zoals ik het op dat moment wilde. Hard en snel, we hadden immers geen tijd te verliezen.
Heel eventjes dacht ik aan mijn vriendin en mezelf schuldig voelend wilde ik Jan van me afduwen, maar dat schuldgevoel verdween weer even snel als het opkwam. Ik was al te ver weg en in plaats van wegduwen, klemde ik me aan hem vast.
“Oh, Sim…,” kreunde hij in al zijn opwinding, “hier heb ik jaren van gedroomd.”
Zo geweldig als Jan nu tekeer ging, had nog nooit een man op me ingebeukt en ik had de grootste moeite om hem toch enigszins tegemoet te stoten. Maar mijn genot was nauwelijks te beschrijven en aan zijn grommen te horen genoot Jan net zo fel als ik. De hete scheuten gierden door mijn lijf, ook al omdat mijn harde maar oh zo gevoelige speentjes door zijn weelderig borsthaar ontzettend lekker werden geprikkeld.
Natuurlijk, dit kon nooit lang duren en al heel snel voelde ik mezelf verkrampen. Twee tellen later kwam ik ongelooflijk lekker klaar… wild kronkelend rond zijn pik en in een wolk van heerlijk heet sperma.
Tijd om op adem te komen of om na te genieten was er niet, mijn vriendin kon ieder ogenblik terug zijn. Na een simpel “dankjewel, schat” van hem, beantwoordt door een vluchtig kusje van mij, stonden we op en fatsoeneerden we het beddengoed. Snel wrongen we ons in onze kleren.
Ik dacht terug aan Bea’ s aandringen vanochtend aan de telefoon.
“Kom je?” had ze gevraagd.
Sim
Graag uw sterrenwaardering en/of reactie onder het verhaal. Dank u.
Liefs My