Categorie: Summertime

Ik draaide de sleutel om en liep opgewekt mijn eigen flat binnen. In de gang schopte ik mijn schoenen uit en liet mijn tenen in het hoogpolige kleed van de huiskamer wegzinken. De grote openslaande deuren die naar het balkon leidden zwaaiden bijna als in een sprookje van zichzelf open om mijn zus uit te zwaaien toen ze wegreed. Na het wegwaaien van de bezinnen damp geurden de geraniums als vanouds. Thuis. Ik was blij eindelijk thuis te zijn.

My had mijn schandalige gedrag erg amusant gevonden, maar Koert was tijdens de lange rit en de lunch van vandaag tamelijk ijzig geweest. Hij had zich gedragen alsof ik een nest jonge hondjes had gemarteld in plaats van te genieten van een snelle wip achter de tent. Ik plofte neer op de bank en stak mijn hand uit naar het antwoordapparaat. “Hallo, Anja, met Tania. Ben je thuis? Hallo? 0, nou, bel me even wanneer je terug bent.” Mijn beste vriendin, zo te horen nog steeds in de put door een onlangs verbroken relatie. Ik nam me voor haar terug te bellen zodra ik een kop thee had gedronken, en drukte op de knop voor het volgende bericht.

 “Waar ben je, sexy griet? Ik heb je flat in de gaten gehouden en je was er niet. Ik wilde je bekijken terwijl je jezelf achter de gordijnen in je slaapkamer uitkleedde. Je weet hoe ik ervan geniet om in je tuin te staan en me af te trekken terwijl ik je zie douchen. Ik wil zien hoe je uw tieten inzeept en me verbeelden dat het mijn zaad is. Maar je bent er niet, dus zal ik naar huis moeten gaan om me af te rukken bij de foto’s die ik van je heb genomen terwijl je naakt door je flat liep en dacht dat niemand je kon zien.” De hese stem en het Mechelse accent vertelden me dat het Guido was.

Ik weet niet meer precies hoe we met dit telefoonseks gedoe zijn begonnen, maar we doen het al ruim een jaar zo nu en dan. Hij is vaak voor zijn werk in het buitenland, dit was de eerste keer sinds drie maanden dat ik wat van hem hoorde. Maar af en toe komt er zo’n bericht als dit. Dan sluit ik mijn ogen, zie ik hem voor me terwijl ik luister. Een grote man met een geschoren hoofd en een gespierd lichaam met prachtig ontworpen tatoeages.Ik pakte de draadloze telefoon en toetste zijn nummer. “Hallo, bedankt voor je belletje, Guido De Witte” Het was natuurlijk zijn antwoordapparaat. Zelfs als hij thuis was nam hij zelden op wanneer ik belde. Soms vroeg ik me af of hij het leuk vond om mijn berichten op te nemen en ze later af te luisteren. Ik liep naar het raam en keek onder het praten uit over Mechelen, genietend van de strook rode lucht van de zonsondergang boven de stad, met in de verte de St. Rombouts toren en het stadium van KV Mechelen.

“Welkom thuis, zeeman,” fluisterde ik langzaam in zijn telefoon. “Ik heb je gemist tijdens je afwezigheid. In feite was ik zo eenzaam dat ik iedere avond een andere man mee naar bed heb genomen, maar wanneer ik klaarkwam, deed ik mijn ogen altijd dicht en dacht aan jou. Nu je terug bent ga ik een bad nemen om al hun sperma van me af te wassen. Terwijl ik de zeepbubbels over mijn borsten wrijf, verbeeld ik me dat jouw pik ertussen glijdt.” Ik hing op en liet het bad vollopen. Ik had wat spierpijn na de acties van de vorige avond en een lang, heet, naar lavendel geurend bad was precies waar ik naar verlangde. Ik wierp het groengevlekte pakje in een hoek, en glimlachte voor me heen toen ik me voorstelde wat de stomerij ervan zou denken. 

In het bad, keek ik bewonderend langs mijn lichaam naar beneden. Mijn volle borsten deinden zachtjes in het water en daaronder wiegde het koperkleurige schaamhaar als zeewier op een rotsblok. Ik bewoog mijn hand loom over mijn glibberige borsten, dacht aan de koele avondlucht en de streling van Johan’s hand. ‘k Huiverde, beefde zelfs, bij de herinnering aan onze heftige ontmoeting. Ik had me erbij neergelegd dat Johan uit mijn leven verdwenen was. Uiteindelijk hadden we niet eens afscheid van genomen, laat staan dat we telefoonnummers hadden gewisseld. Ik wist niet waar hij woonde of wat hij deed, niet eens zijn achternaam. Toch zou ik de eerste paar dagen dat hartstochtelijke samenzijn niet vergeten. Mijn hand bewoog naar beneden waar mijn schaamhaar in het water was uitgespreid, en ik woelde er met een vinger doorheen waarna ik mezelf zacht streelde. Te ontspannen om naar een orgasme te verlangen, maar een warme gloed van genot verspreidde zich in mijn buik. Op het moment dat ik uit het bad kwam ging de telefoon. Waarschijnlijk Tania, dacht ik, en zonder de zeepresten van me af te wrijven liep ik druipend naar de huiskamer om de telefoon op te nemen.

 “Zo, sexy griet, je bent teruggekomen bij je ware meester.” Het was Guido. “Vertel me wat je op dit moment doet.”

“Ik ben naakt en drijfnat, wat doe jij?”

“Ik denk aan jouw lichaam,” mompelde hij, “en ik heb een stijve die op het punt staat te exploderen.”

Terwijl hij sprak, liep ik naar de slaapkamer. “Ik kijk naar mezelf in de spiegel, ben nat en glanzend, en er zitten hier en daar een paar schuimvlokken. Ik strijk met mijn hand over mijn borsten, waardoor mijn tepels overeind gaan staan.”

“Neem je tepel tussen je vinger en duim, knijp erin. Hard, zoals ik hem zou knijpen.”

Ik deed wat hij had gezegd, verbeelde me dat zijn ruwe vingers in mijn tepel knepen terwijl ik mezelf gadesloeg in de lange passpiegel. Hij hoorde dat ik mijn adem inhield.

“Dat is goed, nu ondersteun je uw borst met je hand en duw je hem omhoog naar je mond. Neem je tepel in je mond.”

Ik boog mijn hoofd en nam mijn tepel tussen mijn lippen, zoog er hard aan, zodat hij het vochtige geluid via de telefoon kon horen. Hij kreunde een beetje, als een dier.

“Bijt erin, gebruik je tanden.”

En terwijl ik dat deed, dacht ik aan zijn grote handen die mijn schouders op het bed drukten waarna zijn kale hoofd over mijn lichaam bewoog. “Ik schuif mijn hand tussen mijn benen…” zei ik, maar hij onderbrak me.

“Wacht! Ga naar je raam. Open de gordijnen.”

Ik liep naar het slaapkamerraam en schoof de gordijnen een eindje open. Mijn slaapkamer heeft uitzicht op mijn eigen daktuin. Om naar binnen te kijken zou je op mijn balkon moeten staan, wat precies was wat Guido deed. Een lichtbundel scheen over hem heen terwijl hij tegen de balustrade leunde, zijn mobiele telefoon in zijn ene hand, terwijl hij met zijn andere hand zijn erectie streelde.

“Zo, kleine griet, doe je die deuren nog open om de grote Boze wolf binnen te laten?” gromde hij in de telefoon, zijn ogen in de schaduw.

Ik drukte mijn naakte lichaam tegen het koude vensterglas, genietend van de kilte tegen mijn naakte borsten.

“Nee, ik geloof niet dat ik dat doe, nog niet.”

In plaats daarvan wreef ik mezelf tegen het glas, mijn borsten schoven omhoog en omlaag, de tepels stijf van kou en genot. Om hem te plagen bracht ik mijn vrije hand naar mijn mond, zoog op alle vingers om ze te bevochtigen en stak hem tussen mijn benen.

Ik duwde mijn heupen naar voren en spreidde mijn dijen, perste mijn poesje tegen het raam, gebruikte mijn vingers om de lippen vaneen te duwen, om ervoor te zorgen dat Guido het beste zicht had op wat ik deed. Ik hield me open en gebruikte mijn vinger om mezelf op te wrijven, snel heen en weer over mijn klit die al gezwollen was.

Guido bewoog zich naar het raam.

“Laat me binnen, voor er een van je buren de politie belt.”

Maar ik genoot veel te veel van mezelf om dat te doen.

“Nog niet, je zult jezelf moeten gedragen en alleen maar van de peepshow genieten.” Ik liet een vinger in en uit mijn kut glijden.

Hij boog zijn hoofd en likte het glas waar mijn borsten nog steeds tegenaan gedrukt waren. Daarna drukte hij zijn hele lichaam tegen het glas. Het voelde vreemd sexy om naakt te zijn en toch zijn lichaam niet te voelen. Ik knielde neer, opende mijn mond en zoog aan het glas waar zijn erectie tegenaan perste. Hij snakte naar adem. Ik stapte achteruit, mezelf nog steeds vingerend, terwijl hij zijn gulp losknoopte en zijn van opwinding stijve pik onthulde. Zijn vuist schoof in de volle lengte heen en weer.

“Dat is goed, jij trekt je af terwijl je naar de show kijkt.”

Ik draaide mijn rug naar het glas, boog me voorover en keek tussen mijn benen door naar hem op. Ik voelde een golf van macht door me heen gaan. Hij stond buiten naar me te kijken, terwijl ik wist hoe graag hij aan deze kant van het glas zou willen zijn, en dat alles wat ik deed dat verlangen alleen maar versterkte.

“Kijk ernaar! Zie je hoe nat ik ben? Zou je uw pik daar graag in willen duwen in plaats van jezelf op te wrijven, daarbuiten in de kou?”

Met mijn vrije hand vingerde ik mezelf speels, slechts één vinger glipte in en uit. Ik zag mezelf weerspiegeld in het raam, mijn bleke lichaam tegen Guido’s donkere gestalte. Mijn lange, slanke benen eindigden in de zachte ronding van mijn billen, en daartussen verdween mijn vinger in de beschaduwde opening van mijn kut. Daarboven zwaaiden mijn borsten, de tepels stijf, en mijn haar hing vochtig rond mijn gezicht. Het bleke vlees van zijn erectie was duidelijk zichtbaar tegen de achtergrond van mijn achterste, dat naar hem was gekeerd. Ik voelde een golf van opwinding in het besef dat ik keek naar wat hij zag en tegelijkertijd zijn reactie daarop kon zien.

“Jij kreng. Als ik binnen ben ga ik je zo hard neuken…” Hij verloor zijn zelfbeheersing. Zijn gezicht vertrok van opwinding en ik wist dat het niet lang meer zou duren voor hij zijn zaad tegen het glas van mijn slaapkamerraam zou spuiten. Die gedachte wond me op, ik voelde me een vrouw in een echte peepshow, die haar sexy bewegingen uitvoerde, terwijl vreemden zichzelf in het donker achter glas zaten te betasten. Ik duwde mijn vinger bij mezelf naar binnen, wetend dat Guido duidelijk kon zien wat ik deed. Ik zag dat hij me gadesloeg, gebiologeerd, terwijl ik hem in en uit me pompte en mijn duim mijn klit bewerkte.

“0 ja,” gromde hij, zichzelf nu trager strelend om zijn orgasme uit te stellen. “Dat is het, neuk jezelf, kleine hoer. Laat het me allemaal zien. Dat wil je toch, is het niet?”

Ik voelde mijn orgasme komen, als een grote golf op het punt te breken.

“Ik wil mezelf afrukken terwijl ik je zie klaarkomen,” zei Guido ’s stem in mijn oor, en ik kwam, stootte in mezelf en schreeuwde het uit in de telefoon. Met nog steeds bevende benen leunde ik tegen het bed om mezelf in evenwicht te houden. Toen draaide ik me om naar Guido. Hij was weg. Even vreesde ik dat hij op mijn balkon was gezien en de benen had genomen. Ik hoorde een geluid in de huiskamer en herinnerde het me weer. Voor ik in het bad stapte had ik de openslaande deur dichtgedaan, maar niet afgesloten. Tegen de tijd dat ik de huiskamer binnenkwam was hij al halverwege in de kamer.

“Zo, peepshowmeisje, je wilde me daarbuiten in de kou laten wachten, nietwaar?” Zijn stem klonk zacht, maar desondanks een beetje dreigend. Ik bleef stilstaan, genietend van de manier waarop de rollen waren omgedraaid. Nu was hij degene die de leiding had, en hij wist het. Plotseling was mijn kamer, zo vaak een veilige en vredige haven, getransformeerd in een decor voor deze man en zijn macht om me aan zijn wil over te geven. 

Ten slotte werd ons verzocht plaats te nemen voor de koffietafel. Ik ging tussen de jonge bruidsjonker en een van Esmeralda’s oude schoolvriendinnen zitten. Ik keek zoekend rond naar Johan, maar zag hem nergens. Ach, dacht ik, het heeft toch geen zin me er druk over te maken. Na vandaag zal ik hem toch niet meer zien.
Ik draaide me om naar de bruidsjonker en zag dat Johan hem hardhandig overeind trok. “Jij moet naast je oom Bernard gaan zitten,” zei hij tegen hem zonder een weerwoord te verwachten. “Hij heeft iemand nodig die een beetje op hem let.” En het volgende moment ging hij naast me op de lege plaats zitten.

Van binnen trok alles samen ik legde mijn handen plat op tafel om mezelf overeind te houden.
“Het heeft geen zin je met de tafelschikking te belasten als je niet eens je eigen plaats kunt kiezen,” zei hij opgewekt en reikte naar mijn glas. “Zo, waar waren we gebleven?”
Ik had nog nooit iemand ontmoet die in het openbaar zo schaamteloos flirtte als Johan tijdens die maaltijd. Het waren niet de gewone dingen als suggestief eten of het per ongeluk aanraken van onze handen bij het doorgeven van het zout. In feite raakten we elkaar nauwelijks aan. Het lag meer aan zijn ogen en de manier waarop hij tegen me praatte.
“Hoe was je reis hiernaartoe?” liet hij klinken als; “Hoe zou je het vinden om door mij te worden geneukt?”
Toen de maaltijd was afgelopen ontstond er enige drukte in de feesttent.

Mensen ruimden de tafel, de band arriveerde en in de verte zag ik de getuige zijn best doen Johan’s aandacht te trekken met een dwingende – kom-nu-hier – blik.
“Ik geloof dat je – meubel-verhuis-kwaliteiten – worden aangesproken,” zei ik tegen hem. Johan keek over zijn schouder en ving de blik van de getuige. Terwijl hij dat deed stak hij zijn hand onder de tafel en raakte me aan. Een vinger streek over de bovenkant van mijn dij naar waar de rand van mijn kous begon, die hij door mijn rok heen kon voelen. Alsof er niets was gebeurd keek hij mij weer aan.
“Je hebt gelijk.” Ik wilde hem ter plekke kussen en ik wist dat hij dat in mijn ogen kon lezen, maar hij stond op en liep weg naar het kleine podium.

Ik trof een groep jongere familieleden en hun vrienden bij de drankentafel. Terwijl de instrumenten werden opgesteld dronken we wat en maakten elkaar aan het lachen.
De muziek begon, een swingband, Esmeralda’s keuze, en het gelukkige paar leidde ons naar de dansvloer. Ze konden werkelijk fantastisch swingen. Hoewel Esmeralda nog steeds haar lange jurk droeg zwaaide haar nieuwe echtgenoot haar over zijn schouder en draaide haar op armlengte in het rond.
Geen wonder dat ze deze band had gekozen! De pianist en de bassist gaven een straffe beat ten beste, ondersteund door een groepje koperblazers dat al spelend rondliep. De zangeres stond op een zeer verleidelijke manier te zingen en ze zag er in haar strakke lovertjes jurk, die wel opgeschilderd leek, oogverblindend uit.

Gelukkig konden zelfs degenen die helemaal niet konden dansen zich op deze muziek bewegen en binnen de kortste keren hopste iedereen enthousiast in het rond. Hierdoor, en door mijn toch al opgewonden staat, brak het zweet me algauw uit. Ik voelde het langs mijn rug druppelen. Zo verhit botste ik bijna tegen Johan. Hij ving me keurig in zijn armen en gebruikte mijn verbazing om me tegen zich aan te trekken, niet hard, maar wel stevig. Zijn rechterhand pakte mijn hand en we dansten dicht tegen elkaar aan, zonder een maat van de muziek te missen. Zijn andere hand lag tegen mijn onderrug en hield me losjes vast zodat mijn heupen met de muziek mee konden bewegen. Dicht genoeg om te voelen dat hij net zo opgewonden was als ik.

Hij was een goede danser. Hij kende niet meer passen dan ik maar zijn hele lichaam bewoog soepel mee op de maat van de muziek. Hij leidde me met een natuurlijke gratie. Ik hoefde alleen maar mijn dijen tegen de zijn te drukken waarna mijn voeten vanzelf zijn passen volgden. Mijn hoofd hing iets achterover zodat ik hem kon blijven aankijken, en mijn gezicht was vlak bij het zijn. Als hij zich iets naar voren boog zouden we elkaar kunnen kussen.
En weer waren die handen, zonder zich over mijn huid te bewegen, zo uiterst veelbelovend.
“Ik weet wat jij wil,” zeiden ze. “Wanneer de tijd komt zal jouw genot en het mijne buiten elke proportie zijn.”
Ik dwong hem zijn hand op mijn rug te bewegen, naar mijn billen, of naar de voorkant, naar de aanzet van mijn borsten. Ik kronkelde praktisch als een reptiel over de dansvloer. Althans voor zover dat kon zonder ophouden met dansen.
De saxofoon jammerde vol passie een solo en ondertussen hielden Johan ’s ogen mij gevangen, mij tartend om weg te kijken.
Het nummer eindigde met een uitbarsting van lawaai en daarna speelde de band een rustiger stuk.
 

Sommige mensen verlieten de dansvloer om iets te drinken te halen. Wij bleven en maakten gebruik van het kalmere nummer om echt dicht tegen elkaar aan te dansen. Ik wreef mijn buik opzettelijk tegen de voorkant van zijn broek, waar ik zo’n harde, hete erectie voelde dat ik dacht dat hij ter plekke zou klaarkomen. Hij streek met zijn duim over mijn onderrug en vond de juiste plaats die mijn knieën deed verslappen.
“Anja.” Het was Koert. Zijn timing was weer eens net zo waardeloos als gewoonlijk. “Hoelang wil je nog blijven?”
“Wat denk je van voorgoed?” Wilde ik zeggen, maar ik hield mijn mond. Koert had aangeboden nuchter te blijven en terug te rijden, dus verveelde hij zich kennelijk nu al en hij wilde naar huis naar zijn tuinboeken. Als je hem zo bekeek, zou je nooit zeggen dat hij nog geen dertig was.
“We hebben nog een tamelijk lange rit voor de boeg dus ik wil wel dadelijk vertrekken. Over twintig minuten, goed?”
Ik knikte hulpeloos. Ik zou het waarschijnlijk wel tot een halfuur kunnen rekken, maar wat had het voor zin?

Ik zou hoe dan ook in Koert zijn auto belanden en terugrijden naar het huis van mijn zus, weg van deze man die ik al zijn kleren wilde uittrekken en overal likken.
Terwijl Koert zich een weg door de menigte baande keek Johan naar mijn verslagen gezicht.
“Blijf je niet logeren?” vroeg hij. Ik schudde vertwijfeld mijn hoofd.
“Nee, mijn zwager rijdt me straks naar het huis van mijn zus. Ik heb nog maar twintig minuten.”
Hij zei geen woord en hij liet mijn hand niet los. Hij draaide zich alleen snel om, liep haastig van de dansvloer weg en trok mij achter zich aan. We liepen de feesttent uit en hij sloeg meteen rechtsaf, weg van de lichten in de tuin, de duisternis in. Ik kon geen hand voor ogen zien. Op een haartje na misten we verscheidene scheerlijnen en bloembedden.

Johan stopte in de schaduw van een kleine boom, drukte mijn rug tegen de stam en kuste me eindelijk. Hij had zijn handen aan weerskanten van mijn gezicht geplaatst, omvatte het als een schaal waaruit hij dronk. Zijn lippen waren vol, zacht en hij bedekte er mijn hele mond mee terwijl zijn tong tussen mijn uiteen geweken lippen drong en over de mijne wreef. Ik smolt. Ik hield me aan zijn armen vast om niet voorover te vallen. Hij likte mijn tanden en mijn lippen, ongehaast en lui. Zijn mond was zo warm en nat. Hij kuste mijn kin, hals, en ik voelde kleine steekjes van genot tussen mijn benen.
Zonder omhaal trok hij de bovenkant van mijn lijfje naar beneden omvatte mijn borsten en likte ze waar ze boven mijn beha uit staken.

Ik woelde met mijn vingers door zijn haar. Hij rook schoon, naar babyshampoo. Vanuit de feesttent hoorde ik de muziek, een bezielde saxofoon speelde de eerste maten van “Summertime”.
Hij haakte zijn duimen in de cups van mijn beha en trok ze naar beneden zodat mijn tepels werden ontbloot. Teder liet hij zijn tong een voor een over mijn tepels spelen, waarna hij er zacht in beet. Ik was zo nat dat ik de kanten teddy tussen mijn benen drijfnat voelde worden. Terwijl hij scherp aan een tepel zoog, drukte Johan zijn hand op de voorkant van mijn rok tegen mijn klit en bewerkte hem door de stof heen met zijn vinger en duim. Ik kreunde zacht.
“Summertime…” klonk de hese stem van de zangeres uit de tent, “… and the living is easy.”
Johan ’s lange, slanke vingers wreven me door mijn rok heen. Soepele, ongehaaste strelingen die mijn benen deden trillen. Ik klemde me ter ondersteuning aan zijn schouders vast. Hij keek me nu recht aan, streek met zijn andere hand over mijn tepels. Alleen zijn handpalm raakte me aan toen hij zich langzaam heen en weer bewoog. Ik boog mijn hoofd naar voren, mijn mond vond de zijne en kuste hem gretig.Hij trok mijn rok omhoog, duwde me zacht terug zodat ik weer tegen de boom leunde. De teddy sluit met drukkertjes tussen mijn benen en hij trok ze met een dwingende hand open. Ik voelde de koele avondbries door mijn schaamhaar, over mijn vochtige geslacht.
 

Zijn duim duwde mijn klit van de ene naar de andere kant en vervolgens stak hij drie vingers bij me naar binnen. Ik was nu zó nat dat mijn sappen over zijn hand stroomden. Zijn ogen hypnotiseerden me tussen de kussen door. Zijn hand gleed in en uit me waarbij zijn vingers mijn kut opende en zijn knokkels me nog verder openduwden. Met zijn andere hand knoopte hij zijn gulp los en onthulde de erectie waar ik op de dansvloer tegenaan had gewreven.
Hij was lang, iets gebogen, met een grote kop. Zelfs in het halfdonker zag ik een druppel vocht op de top glinsteren. Ik stak mijn hand uit en pakte hem, trok hem naar me toe. Nu was het Johan ’s beurt om te kreunen terwijl ik de voorhuid op en neer, met volle vuist, over zijn eikel bewoog. Ik pakte zijn lip tussen mijn tanden en beet, niet hard, alleen maar om milde pijn toe te voegen aan het genot dat hij onderging.

Hij trok zijn hand van me weg en legde hem over mijn vingers rond zijn pik. Ik voelde mijn kleverige vocht op zijn vingers. Hij leidde zijn pik naar mijn ingang en duwde de dikke, gladde kop naar binnen zodat hij net de opening vulde.
Toen nam hij mijn handen, drukte ze naar mijn rug en tegen de ruwe bast van de boom. Een ogenblik bleef hij heel stil staan, kuste me niet eens, zijn pik maar net binnen in me en keek me recht in mijn ogen. Een laatste kans om neen te zeggen. God wat hou ik van hem, alleen nog maar om die ene seconde.
Toen gleed hij, met het woord glijden in zijn meest glijdende, glibberige betekenis. Hij gleed; hard, buigzaam en glad. Sterk, dwingend, dringend en teder naar binnen. Langzaam, onhoudbaar, beheerst en toch door niets te stoppen tot hij me volledig vulde. Ik voelde hem, vast geklonken, niet te verwijderen, gelast en samen gesmolten in de hoogoven van ons zijn.

Ik voelde zijn schaamhaar hard tegen mijn klit geperst dat mij nog harder deed verlangen naar de eruptie van zijn gloeiende alles verterende lava. Ik wilde gezuiverd worden door het vuur van zijn magma. Klaar gemaakt voor…
En ik huilde zonder geluid. Ik weende, zielsgelukkig en hartverscheurend. Stil en gelaten om mijn onontkoombare bestemming als vrouw. Het lot waar ik voor geschapen ben, de oerfunctie van elke vrouw die ik altijd had gehaat. Wat ik nooit wilde, voor niets zou laten gebeuren.
De ongerepte aarde, als Goddelijk geschenk in drievoud, verpakt in een sterrenhemel die bedrukt mocht worden met miljoenen Gigolo, en versierd met miljarden kanten Hoeri. Nooit! Niets zou mij ooit overtuigen.
En nu? Ik wilde. Punt.

Angstig voor mijzelf en zijn reactie smoorde ik mijn oeverloos verlangen in een onverstaanbare kreun.
Het was genoeg, hij was de efficiëntie ten top. Ik was al zo lang zó opgewonden dat ik meteen kwam. Gespietst op zijn lange pik, tegen de boom gedrukt, terwijl de huwelijksgasten in de tent dansten en het meisje zong, “One of these mornings, you”re gonna rise up sin- ging…”
Johan hield zich bewegingloos toen de krampen van mijn orgasme zijn pik knepen en mijn lichaam hulpeloos verkrampte. Hij sloeg mijn gezicht gade toen ik erin slaagde niet hardop te schreeuwen.
Pas toen ik mijn ogen weer opende en hem aankeek begon hij me met langzame, afgemeten stoten te neuken. Zijn staaf schoof diep in me, ik voelde zijn linnen broek tegen mijn dijen en buik. De dikke kop van zijn pik schuurde op en neer langs de binnenkant van mijn vagina.
 

Johan schoof zijn handen onder mijn naakte dijen en tilde me op waarna ik mijn benen om zijn middel sloeg. Mijn gewicht steunde op hem en tegen de boomstam. Ik bewoog op en neer op zijn paal. Zijn middelvinger streelde me achter de ingang van mijn kut waar zijn pik in en uit gleed, glibberig van mijn sappen. Ik voelde zijn bewegingen dringender worden en zijn opwinding wond me nog meer op. Ik voelde zijn natte vinger bij de ingang van mijn anus, zacht drukkend en toen duwde hij hem erin. Bevochtigd door mijn eigen sappen gleed de vinger helemaal naar binnen. Ik was vol, voor en achter. Iedere stoot wreef hij nu zowel tegen zijn eigen vinger als tegen mijn vaginawand. Hoe langer hij doorging hoe meer ik me op zijn bewegingen en formaat instelde. Hij neukte mij niet, ik liet mij niet pakken. We gaven toe aan ons wederzijds verlangen, het oude ritueel tussen man en vrouw. Een rite waar beide naar verlanden en moesten ondergaan. We beleefden het simultaan tot aan het uiterst denkbare genot. Een genot zo diep en heftig, omdat de natuur het in als zijn egoïsme, had ingebouwd om zijn eigen voortbestaan te bestendigen.
 

Toen hij kwam, met heftige stoten pompend, voelde ik zelf weer een orgasme opwellen. Kut en anus trokken tegelijkertijd samen en een kreet ontsnapte mij, nauwelijks onderdrukt door Johan ’s mond op mijn lippen.
Terwijl ik mijn voeten weer onvast op de grond plaatste en we hijgend stilstonden, nog steeds verenigd, legde Johan zacht een vinger op mijn lippen.
“Hush little baby, don”t you cry”, klonken de laatste maten van het lied door het dunne canvas van de tent. We glimlachen allebei.
Johan boog zijn hoofd en kuste me weer, zachter ditmaal. Ook ik wou meer.
In de verte hoorde ik iemand roepen.
“Anja?” Het was mijn stiefzus.
“Shit!” fluisterde ik en keek rond om te zien waar de stem vandaan kwam. Een gestalte liep door de tuin in onze richting. Het was Koert.
Johan glipte uit me en ik trok mijn rok naar beneden. Ik liep in het donker zo snel mogelijk weg en trok onder¬tussen mijn lijfje over mijn borsten.

Toen ik de hoek van de tent om kwam botste ik tegen de zangeres aan die net door de tentflap naar buiten kwam met haar glinsterende sandaaltjes in haar hand.
Ze keek me verbaasd aan, zag mijn wanordelijke kleren en schonk me een begrijpende grijns. Voor het eerst bloosde ik onder de begrijpende blik van een andere vrouw. Ze wende zich erg bruusk weg.
Terwijl ik naar de voorkant van de tent liep waarbij ik de zoekactie ontweek die Koert had opgezet zag ik dat ze naar een busje liep.
Er was iets minder glamour aan haar; wat was het? Toen ze de lichten van de parkeerplaats bereikte zag ik het, ze had tuinklompen aangetrokken om de modderige tuin over te steken. Maar er was nog iets subtiel veranderd in haar houding dat niets met klompen te maken had.

Ik was niet voorbereid op de geschrokken blikken die me begroette toen ik de tent binnenging om mijn handtas te zoeken. We waren toch niet boven de muziek uit te horen geweest?
My overhandigde me mijn tas en stuurde me meteen weer naar buiten.
“Kom mee,” siste ze, “voor Esmeralda ’s moeder je in deze toestand ziet.”
“Wat voor toestand?” Ik was vastbesloten me er zo brutaal mogelijk doorheen te slaan.
“Laten we zeggen dat je de volgende keer beter geen roomkleurig pakje aan kunt trekken,” antwoordde ze en gooide me bijna op de achterbank van de auto. Koert had de motor al gestart en hij had een gezicht als een donderbui. Ik besloot me niet te verontschuldigen voor het oponthoud.
Toen de auto van de parkeerplaats reed slaagde ik erin mijn jasje uit te trekken en het te onderzoeken. De rug vertoonde groene strepen van de boom. Ze zagen eruit als grasvlekken. Eigenlijk ironisch dacht ik, innerlijk grinnikend. Geen wonder dat Koert zich zo geërgerd gedroeg.
Terwijl we de hoofdweg naar Mechelen op draaiden, bedacht ik me plotseling dat ik niet eens afscheid had genomen. Ik vond het bijzonder spijtig, voelde mij ellendig. Even had ik aandrang om mijzelf te betreuren, de hemelsluizen open te zetten.
En toch… Ik troostte mezelf.
Ik hunkerde nu naar hetgeen ik altijd verafschuwd had.
Binnen een paar dagen zou ik mijzelf raadplegen. Met die gedachte kon ik vrede nemen en mij neervlijen in de warme schoot van My. Mijn Doni was gewekt.

Terwijl My langzamer ging rijden, op zoek naar een parkeerplaatsje op de smalle weg die naar de dorpskerk voerde, probeerde ik de kreukels uit mijn roomwitte pakje te strijken. Koert, haar man, borstelde de schouder van zijn jasje waar ik met mijn hoofd tegenaan had gelegen. Hij zag er ongemakkelijk uit. Innerlijk trok ik een gezicht, vroeg me af hoeveel ik van het vunzige karakter van mijn droom had verraden. Koert was aardig, maar och, hij was aardig, dat was het dan. Soms leek mijn stiefzus, die twee jaar jonger was dan ik, tien jaar ouder. We waren inderdaad te laat. De bruid, onze nicht, stond al voor de stoep te wachten, terwijl wij ons onder de citroenbomen door over het pad van het kerkhof haastten. We glimlachten verontschuldigend naar haar en glipten de donkere kerk binnen.

Ik was als eerste binnen en knipperde even met mijn ogen om ze na de lentezon aan de duisternis te laten wennen. De hoofden van de aanwezigen waren omgedraaid, ze verwachtten de bruid. Plots bevond ik me om de verkeerde reden in het middelpunt van de belangstelling. Ik voelde mijn wangen warm worden terwijl ik op de eerste de beste kerkbank neerplofte op het moment dat het orgel aan de eerste maten van de bruidsmars begon.

“Wat een opluchting,” mompelde een diepe stem aan mijn linkerkant. “Heel even dacht ik dat jij op het punt stond met mijn oude vriend Rudy te trouwen.” Geschrokken draaide ik mijn hoofd om en keek in een paar geamuseerde lichtbruine ogen.

“Wat bedoel je met opluchting?” Fluisterde ik terug. “Je oude vriend Rudy zou het een stuk slechter kunnen treffen dan met mij!”

“Sst…, niet zo snel in de verdediging.” De spreker legde een kalmerende hand op mijn knie. “Ik bedoelde wat een opluchting dat ik niet de rest van mijn leven hoef te proberen om niet verliefd te worden op de vrouw van mijn beste vriend.” Ik was sprakeloos.

Toen Esmeralda langsliep in een warreling van ivoorkleurig satijn, was ik in staat mijn verwarring te verbergen en die warme hand van mijn knie te schudden door net als ieder ander op te staan. De hand gleed onwillig weg, terwijl mijn buurman ook opstond en zijn ogen op het altaar richtte. Hij was groot. Ik ben bepaald geen dwerg, met mijn een meter tweeënzeventig op mijn sokken, maar zijn schouder kwam even hoog als mijn wang. Hij had lange, slanke bruine handen met vierkante vingertoppen. Met zijn blik nog steeds naar voren gericht, opende hij zijn gezangenboek, hield het laag en naar rechts zodat ik het ook kon lezen. Toen ik het zag, herinnerde ik me mijn droom en voelde vanbinnen een steek. Voor ik me kon bedenken, pakte ik het boek met mijn linkerhand, zodat onze vingers elkaar raakten. Hij trok ze niet terug.

“We zijn hier bijeen in het aanzien van God om getuige te zijn van het huwelijk van Rudy en Esmeralda.”

Ik niet. Ik was alle redenen om hier te zijn vergeten, behalve om die vingers aan te raken. Die drie vierkante centimeter van mijn huid die werden geëlektrificeerd door het contact met hem, waren de enige rede die ertoe deed. Ik wist dat voor hem hetzelfde gold, deze lange, gebruinde vreemdeling. Ik wist dat hij me, door de manier waarop hij het boek perfect stilhield, geen enkel excuus gaf mijn vin­gers te laten wegglippen. Het eerste gezang werd aangeheven. “Daal neer, o, hemelse liefde…”

Zijn zangstem was net zo diep als zijn gefluister. Mijn schouder raakte zijn arm en ik voelde de vibratie in zijn borst. De volgende zin werd door vrouwen alleen gezongen. “0, Heilige Geest, kom naderbij, in mijn hart, en laat het door Uw heilige vlam ontwaken.” Ik zweer dat hij mijn gedachten kon lezen. Dat hij geen noot miste en ik voelde dat zijn hand mijn vingers greep. Aan het eind van het gezang ging iedereen weer zitten voor de preek. Ik geloof dat het over God ging, die wil dat we elkaar liefhebben. Of zoiets. Om je de waarheid te zeggen, ik heb er geen woord van gehoord.

De grote basstem had mijn hand stevig vast en ik smolt vanbinnen in sneltempo. Die vingers bewogen zich verrukkelijk langzaam over mijn hand. De geringste verandering van druk stuurde elektrische stroompjes naar mijn keel, mijn tepels, mijn… Sst…Anja! Moeder! O, God! Met deze aanbidding, om die rede, moest ik nu net hier terecht komen. Niet te verwonderen dat Hij… Ik zal de rest van mijn profane ideeën over Zijn… Goed, ik zwijg!

We keken beiden zo aandachtig naar de predikant dat hij moet hebben gedacht dat er een paar nieu­we bekeerden voor hem zaten. Ik waagde het niet nog eens in zijn bruine ogen te kijken. De hele kerk zou afbranden als het circuit werd gesloten. We stonden op, we zongen, we gingen weer zitten, we luisterden, we deelden in de reacties. Ondertussen bleef die hand aldoor op de mijn, bewoog nauwelijks, kwelde me. Hij bedreef de liefde met mijn hele lichaam door me alleen met zijn hand aan te raken. Of de woorden – Hemelse ervaring – hier op hun plaats staan laat ik aan de lezers over.

Tegen de tijd dat het gelukkige paar langs ons, op weg naar de uitgang van de kerk liep, was ik van top tot teen opgewonden. Als hij me had opgetild op de kerkbank had gelegd en mij in het bijzijn van iedereen had geneukt had ik geen weerstand geboden. We volgden de anderen naar buiten, het zonlicht in. Bij de deur staarden we de jonge bruidsjonker stom aan toen hij zijn hand uitstak. “Het gezangenboek?” Vroeg hij. “Of wilt u het als aandenken houden?” Ik deed mijn hand naar beneden toen mijn begeleider hem het boek overhandigde. Onze dekking was weg.

Als dansers, die alleen op zichzelf geconcentreerd zijn wanneer de muziek eindigt en de lichten aangaan, strompelden we onhandig naar buiten. We raakten elkaar niet meer aan maar werden door die onzichtbare magnetische stroom bijeengehouden. We stapten op het gras en keken elkaar voor het eerst eens aandachtig aan. Hij was slank en zongebruind. Zijn donkere haar was schijnbaar al jaren niet geknipt en waaierde als leeuwenmanen om zijn granieten kop. Nu zou ik hem vergelijken met een iets slankere, jongere en grotere versie van Mel Gibson toen hij Bravehaert speelde. Hij stak zijn handen in de zakken van een chocoladekleurig linnen pak en staarde me openlijk aan.

“Wel aardig,” mompelde hij.

“Zelf ben je ook niet bepaald moeders mooiste,” antwoordde ik, wensend dat ik zo zelfverzekerd overkwam als ik probeerde te doen voorkomen. Hij vertrok een wenkbrauw. “Heel vriendelijk van je dat te zeggen…” Hij stond op het punt nog iets toe te voegen. Maar, de getuige verscheen naast hem en begon hem met een hand op zijn arm weg te duwen. “Johan, we hebben je in het huis nodig,” zei hij vastberaden. “Ga je omkleden, Johan?” hoorde ik hem vragen toen ze wegliepen.

Johan. Ik wist nu tenminste zijn naam. Hij keek mij over zijn schouder treurig aan terwijl hij werd weggeleid, de blik van een puppy die noodgedwongen zijn baasje volgt. Vertederend. Felicitaties, foto’s en steeds dezelfde vragen van tantes en ooms over mijn carrière en huwelijkse staat rolden over me heen terwijl ik daar als verdoofd stond. Ik gaf de autorit de schuld, maar ik wist dat de echte reden de herinnering aan die hand was. Johan ’s hand. Uiteindelijk bereikten we het huis waar de receptie in een feesttent in de tuin werd gehouden. Ik kreeg het eerste troostende glas champagne te pakken. Ik ving in de verte een glimp op van Johan. Als een van de vrienden van de bruidegom had hij bepaalde taken, Onder andere wijn inschenken en oudere verwanten naar een zitplaats leiden.

Een paar keer betrapte ik hem erop dat hij zo doordringend naar me keek dat mijn nekhaartjes overeind gingen staan. Verbeeldde ik het me of probeerde hij een paar keer naar me toe te komen, waarbij hij door de getuige werd onderschept. Werd ik tegen Johan in bescherming genomen, of andersom, vroeg ik me af.

Ik stond alleen in de hal. Door de open deur hoorde ik het geroezemoes in de kerk. Mijn familie, vrienden, mijn aanstaande echtgenoot, ze zaten allemaal op mij te wachten. Laat ze nog maar even wachten dacht ik, en keek langs mijn lichaam, dat in feestelijke witte kant was gehuld, naar beneden. Ik streek met mijn handen over mijn borsten, die door het gebaleinde lijfje omhoog en tegen elkaar werden gedrukt. In gedachten zag ik, hoe mijn nieuwe man er vanavond zijn handen overheen zou laten dwalen. De parelen knoopjes zou losmaken, mijn borsten onthullen en de tepels in zijn mond zou nemen. Een beleefd kuchje deed me omdraaien, de predikant, gekomen om te zien wat me ophield. Hij bloosde licht, verward door het feit dat hij me betrapte terwijl ik mezelf in zijn kerk zo onbeschaamd betastte.

“Bent u klaar?” vroeg hij fluisterend. Hij was jong. Grote, bruine, ernstige ogen op de mijne gefixeerd. Grote handen frunnikten aan de garneersels van zijn toga. Ik draaide me om en keek hem recht aan, mijn handen nog op mijn borsten. Hij keek me aandachtig aan, gefascineerd, bijna angstig. Ik hield zijn blik gevangen, testte hem, wilde zien hoe lang ik deze stilte kon laten voortduren. In de kerk begon een klein kind te jengelen. “Bijna, er is nog één ding. Misschien kunt u me ermee helpen?”

“Natuurlijk, wat is er?” Ik had nog net de tijd om “dit” te fluisteren voordat mijn mond op de zijne belandde. Mijn vingers woelden door zijn nekhaar en trokken zijn hoofd tegen me aan. Heel even verstijfde hij van schrik, en daarna namen zijn dierlijke instincten het over. Zijn tong boorde zich net zo heftig in mijn mond als de mijne bezit van zijn mond had genomen. Zelfs door zijn toga heen voelde ik zijn erectie, groot en heet. Hij is al stijf vanaf het moment dat hij binnenkwam en mij zag, dacht ik. Zijn handen waren op mijn borsten, mijn billen, drukten mij tegen hem aan. Het was alsof hij me helemaal wilde verzwelgen, stukjes als vers brood van me af bijten en ze in zijn mond stoppen. Ik wilde mijn handen in zijn kleren duwen, de pik aanraken die ik tegen mijn buik voelde persen, maar ik kon de zoom van de toga niet vinden. Ik legde mijn hand er dus maar overheen, kneep hem door de lagen stof, hard en snel. Een zachte kreun, als een teken van overgave, ontsnapte aan zijn mond.

Hij scheen even de controle over zijn ledematen te verliezen, en toen zijn handen verslapten knielde ik voor hem neer. Mijn sleep spreidde zich uit tot een poel van witte kant. Nu kon ik onder zijn toga komen. Ik schoof zijn rits naar beneden en legde eindelijk mijn hand op zijn pik. Brandend heet, gezwollen van verlangen. Ik probeerde mijn hoofd onder het ambtsgewaad te krijgen om zijn prachtige staaf in mijn mond te nemen, maar mijn predikantenvriend had een ander idee. Hij liet zich bijna boven op me vallen, knielde neer en duwde me achterover tegen de stenen. Nu was het mijn beurt om mijn rokken opzij te doen. Hij wilde zijn pik zo wanhopig graag in me duwen, dat hij niet eens stopte om mijn slipje uit te doen. Hij trok het naar een kant en schoof met één stoot bij me binnen. Enthousiast als ik was, glibberig van opwinding, snakte ik naar adem door de kracht waarmee hij me had gepenetreerd. Met één hand hield hij mijn hoofd achterover, vingers verstrengelden zich door mijn haar, en hij kuste me alsof zijn tong me net zo neukte als zijn staaf. Zijn andere hand greep mijn schouder, steunde me om zijn stoten op te vangen.Mijn naakte dijen boven de witte kousen drukten tegen de koude vloertegels.

Hij neukte me hard, diep en snel. Het eind van zijn pik raakte met iedere stoot het diepste punt van mijn schoot, en zijn lichaam beukte tegen mijn klit. Het genot was bijna pijn, zo groot was zijn staaf en zo genadeloos waren zijn stoten. Ik voelde dat niets hem nu nog kon tegenhouden tot hij was klaargekomen. Ik keek omhoog en zag achter hem rijen van gezangboeken op de planken. Ik dacht aan de mensen die binnen geduldig wachtte tot we ons bij hen zoude voegen. Terwijl ik mijn middelvinger in zijn anus stak, verbeeldde ik me dat mijn bruidegom ons zou komen zoeken en ons hier zou zien. Ik op mijn rug op de vloer, mijn witte jurk uitgespreid in het stof en de predikant die me als een wild dier neukte.

Hij drukte zijn gezicht tegen mijn borst om zijn kreet te smoren toen hij klaarkwam, waarbij zijn hele lichaam beefde op het moment dat zijn stoten overgingen in oncontroleerbare krampen. Ik werd overvallen door mijn eigen orgasme, golven die me binnenstebuiten keerden, terwijl ik het gezicht van mijn bruidegom voor me zag. Schrik en afschuw gemengd met opwinding bij de aanblik van mij, terwijl ik op de vloer werd geneukt. “Anja?” De bekende stem deed me opschrikken. “Wakker worden, we zijn er bijna.” De geamuseerde ogen van mijn stiefzus My keken via de achteruitkijkspiegel naar mij. Mijn schoonbroer ging geërgerd recht zitten waarbij hij mijn hoofd van zijn schouder duwde. ”Sorry, heb ik lang geslapen?”

“Bijna een uur. We zaten op de snelweg in een file, maar nu gaan we rechtdoor naar de kerk.” Mijn verwanten wisten dat er maar één manier was om op mijn aanwezigheid bij huwelijken te kunnen rekenen. Door me erheen te rijden en vervolgens weer thuis te brengen. Dat had voor mij het voordeel dat ik het nooit nuchter hoefde te doorstaan. Mijn gevoelens over huwelijken waren namelijk nogal ambivalent. Aan de ene kant was daar het ondraaglijke rondje beleefde conversatie met mensen die je alleen op huwelijken en begrafenissen zag. Met wie je niets gemeen had, behalve op zijn best een achternaam.

Aan de andere kant, zoals mijn droom me zojuist zo levendig had helpen herinneren, was er iets pervers sexy aan een huwelijk. Misschien kwam het door de maagdelijke bruid die verwachtte door haar bruidegom in verrukking te worden gebracht. Of misschien was het dat ene kernpunt van het huwelijk waardoor het twee mensen officieel is toegestaan elkaar wezenloos te neuken. Het enige punt waar je nooit rechtstreeks over moet praten, en toch iedereen kent. Wat het ook was, het was niet de eerste keer dat ik een verhitte droom had onderweg naar het huwelijk van een nicht.