Dit verhaal berust volledig op fantasie. Om er een goedlopend verhaal van te maken gebeuren er dingen die normaal gesproken niet op de beschreven manier zouden verlopen.
“Mogen we even binnenkomen?” George was bezig met het opruimen en schoonmaken van zijn studentenflatje op de tweede verdieping; een ritueel dat eens in de zoveel tijd terugkwam, toen de bel ging. Twee politieagenten stonden voor de deur en hielden hem hun politiepenning voor de neus. George was verbijsterd. Wat moest de politie van hem? Was er misschien wat ernstigs gebeurd met een van zijn ouders? Voor zichzelf konden ze hier niet zijn; hij was nooit eerder in aanraking geweest met de politie.
“Mijn naam is Miriam de Groot en dit is mijn collega Davy Malling. Wij zijn hier in verband met een onderzoek naar een wietplantage die zich in een van de appartementen in deze flat zou bevinden. Waarom komen we daarvoor bij jou, zal je je afvragen. Wel, omdat we bijna zeker weten dat jouw onderbuurman degene is die stoute dingen doet en wij willen graag weten of je de laatste tijd misschien iets vreemds is opgevallen.”
‘Een wietplantage?’ dacht George, terwijl hij hen voorging naar de kleine woonkamer.
“Waarom denken jullie dat die gast onder mij met wiet bezig is en waarom komen jullie dan hier naartoe? Wie weet ga ik, zodra jullie vertrokken zijn, regelrecht richting onderbuurman. En ik vertel hem doodleuk dat de politie zijn inkomstenbron op het spoor is,” zei George nadat hij zich wat hersteld had. “Daarbij mogen jullie toch ook niets over lopende onderzoeken vertellen?”
“Dat zou je inderdaad kunnen doen,” reageert de vrouwelijke van de agenten. “Maar we hopen dat je volwassen genoeg bent om dit niet te doen. Je weet net zo goed als wij dat, wat mijnheer daar beneden aan het doen is, zo illegaal is als het maar kan. We kunnen je natuurlijk ook arresteren voor het hinderen van een gerechtelijk onderzoek. En over je tweede opmerking; wanneer het in het kader van een onderzoek nuttig kan zijn om burgers te ondervragen voor eventuele informatie, mogen we iemand bij een lopend onderzoek betrekken. Daarom nogmaals; is je de laatste tijd wat bijzonders opgevallen?” Overdonderd als hij was, wist George even niets te zeggen. Na enige tijd werd hij zich bewust van de blik van de agente. Toen George in haar ogen keek, schrok hij van de ijskoude blik die erin lag. ‘Wow, wat een heks,’ vond George. Eigenlijk zag ze er ook wel een beetje uit als een heks, vond George. Ze droeg geen politie-uniform, maar haar kleding accentueerde haar mollige figuur. Grote, groene ogen, een grote neus en haar dat het beste omschreven kan worden als gras wat ‘s zomers, na het maaien, te lang op het weiland gelegen heeft. ‘Haar collega ziet er gelukkig een stuk beter uit,’ schoot het George door het hoofd. Het was het eerste wat George opviel toen hij de deur opendeed.
Een knappe man van ongeveer midden dertig met donker, bijna zwart haar, wat hij droeg in een wat langer kapsel wat hem erg goed stond. Een mooi gebruinde huid en donkerblauwe ogen die scherp afstaken bij de rest van zijn gezicht en een mooie rechte neus. En dan dat lichaam. Hij moest wel aan hardlopen of gewichtheffen doen. De blouse van zijn burgerkleding spande om zijn borstkas en zijn spijkerbroek verborg een stel lange gespierde benen. En tussen die benen had George een veelbelovende bobbel ontdekt. ‘Nou, die mag mij weleens…’
“Nou, komt er nog wat van?” onderbrak de agente zijn gedachten. ‘Feeks’, verwenste George de agente opnieuw.
“Euh, nou,” stotterde hij, “ik rook de laatste tijd wel een vreemde geur. Verder zou ik het niet weten, eerlijk gezegd.”
“Weet je het zeker? Denk even goed na,” liet de mannelijke agent van zich horen. ‘Zelfs zijn stem is mooi,’ ontdekte George. Een lage, mannelijke, warme stem die deed denken aan een warme zonnige zomermiddag. George keek op naar de agent en blikte in zijn schitterende blauwe ogen. Ze waren zo mooi. Toen hij zich bewust werd dat hij aan het staren was, sloeg hij snel zijn ogen neer. Hij kon zichzelf wel wat aandoen toen hij voelde dat hij begon te blozen.
“Nee, dat is echt alles. Of misschien… de laatste tijd stond er regelmatig een vrachtwagentje op de parkeerplaats en ik heb een keer gezien dat een aantal mannen met spullen aan het sjouwen waren, maar ik weet niet of dat iets te maken heeft met mijn onderbuurman.” Toen George weer op durfde te kijken, zag hij de mannelijke agent glimlachen. Meteen werd hij onzeker. ‘Waarom lachte hij? Had hij die blos gezien? Lachte hij hem uit?’
“Goed, dat was alles,” sloot de vrouwelijke agente het gesprek af. Ze stonden op. George, nog steeds een beetje beduusd, hees zichzelf ook omhoog en liet de agenten uit. Toen de mannelijke agent langs hem liep viel George’ s blik automatisch op de billen van de man. Onmiddellijk voelde hij een reactie tussen zijn benen. Wauw, wat een adembenemend uitzicht! De agent draaide zich om en George voelde zich opnieuw rood worden. Hij leek wel een verliefde tiener! Kwaad op zichzelf keek hij de agent aan. Deze haalde een kaartje uit zijn zak en zei: “Mocht je nog iets te binnen schieten, bel dan even.” George nam het kaartje aan, blij dat hij de blos wat voelde wegtrekken. De agent schonk hem een oogverblindende lach en met een knipoog draaide hij zich om en liep met zijn collega naar het trappenhuis. George kon het niet laten om naar zijn balkon te lopen om de agenten na te kijken.
Nadat ze weggereden waren probeerde hij verder te gaan met de schoonmaak van zijn appartementje. Maar echt vlotten wilde het niet meer. Het was een naar idee, te weten dat je onderbuurman een wiedkwekerij had. Het klonk eigenlijk wel crimineel allemaal. Eng. Zijn gedachten verplaatsten zich automatisch naar het bezoek van de twee agenten. Wat was hij geschrokken toen ze ineens voor zijn neus stonden! In eerste instantie had hij gedacht had er iets ernstigs was gebeurd met een van zijn familieleden, maar nooit had hij kunnen denken dat ze hiervoor kwamen. George kwam uit een streng christelijk gezin. Zo een waar alles verboden werd. Vroeger, toen hij nog thuis woonde, moest hij op zaterdagavond altijd voor twaalf uur binnen zijn. Films of dvd’s kijken en radio luisteren was verboden. Toen hij vertelde dat hij homo was, was het hek helemaal van de dam. Wat moesten de mensen in het dorp wel niet denken! Een zoon die homo is, dat kan niet!
“Je hebt toch geen contact met andere homo’s? En je gaat toch niet met mannen naar bed? En als je echt zeker weet dat je homo bent, dan kun je vertrekken. Als je homo bent, trekken wij onze handen van je af, dan ben je onze zoon niet meer.” George haatte zijn ouders om die reactie. Alsof hij erom gevraagd of ervoor gekozen had homo te zijn! Daarom was George, zodra de gelegenheid zich had voorgedaan, verhuisd naar een studentenflatje in een andere stad. Veel contact met zijn ouders had hij niet meer en zijn broers en zussen moesten ook niet veel meer van hem hebben. Die gaven hem de schuld van alles wat hij zijn ouders aandeed. Het was moeilijk om financieel het hoofd boven water te houden met als inkomstenbron alleen de studiefinanciering door de overheid en een zaterdagbaantje. Maar het ging, al kon hij zich de laatste keer niet meer herinneren dat hij eens naar de film was geweest of een dagje pretpark had gedaan met vrienden. In ieder geval was dat laatste al moeilijk. Onzeker als hij was, klapte George dicht zodra iemand hem aansprak of een leuk gesprek probeerde te beginnen. Hij haatte dat, maar kon er niets tegen doen. Door een heftig pestverleden, een handicap aan zijn benen en na herhaaldelijk te zijn teleurgesteld in mensen, had hij zowel een zelfbeschadiging als een beschadiging in het vertrouwen van mensen opgelopen en was zijn zelfbeeld dramatisch gekelderd. Echte vrienden had hij daarom ook niet. Hij had natuurlijk zijn studie, maar buiten dat bestond zijn leven alleen uit het bijhouden van zijn appartement, de dagelijkse routineklusjes als boodschappen halen en de was doen. Hij voelde zich alleen.
George zette de radio aan. Hij wilde niet meer denken aan zijn verleden. Het bezoek van de agenten en zijn reactie op een van hen deed hem geen goed. Die vrouw kon hem niet zoveel schelen. Maar die man; zag er zo goed uit. Dat maakte hem onzeker. Hij haalde het bij lange na niet vergeleken bij die man, vond hij. Het versterkte het gevoel van alleen zijn. Een dergelijke knappe man kon aan elke vinger tien vrouwen krijgen, was natuurlijk geen homo en mocht dat wel zo zijn, zag hij hem natuurlijk niet staan. George had in het verleden een keer een relatie gehad met een jongen, maar dat was stukgelopen toen George erachter kwam dat die jongen het alleen maar deed voor de seks. Hij was nog niet toe aan seks. Dat wilde hij bewaren voor degene met wie hij voor de rest van zijn leven samen zou blijven.
George haalde een sop-doekje over de spiegel in de badkamer en staarde naar zijn eigen spiegelbeeld. Donkerblond haar met slagen, een smal gezicht, een gebit dat met behulp van orthodontie in model was gebracht, een gewone neus en ogen waar allerlei kleuren inzaten. Verder was hij slank en vrij klein van stuk. Echt een dertien-in-een-dozijn-jongen. Met zijn negentien jaar had hij ook nog regelmatig last van puistjes die ook niet bepaald bijdroeg aan een positief zelfbeeld. George goot de emmer met schoonmaakwater leeg in de wc, spoelde hem om, zette hem weg en haalde de strijkplank en de strijkbout tevoorschijn om verder te gaan met de was. Opnieuw ging de bel. Aan de deur stond een nog jonge man van een jaar of vijfenveertig.
“Hoi, ik ben Davy je onderbuurman,” zei hij, nadat George de deur geopend had. Voordat George het in de gaten had stond hij in de gang en liep voor hem uit naar de kamer. Hij bleef midden in de ruimte staan. “Jij had de politie op bezoek, of niet?” George schrok en probeerde te bedenken hoe hij dat kon weten. “Ik zie aan je reactie, dat dat inderdaad zo is,” reageerde hij. “Ik zal je wel vertellen: als je waarde aan je leven hecht, zou ik je mond maar tegen hen houden,” hiermee bevestigde hij onrechtstreeks dat de politie niet voor niets op bezoek was geweest. “Ze zijn hier inderdaad geweest maar ik heb ze alleen maar verteld dat ik de laatste tijd een vreemde geur rook.” Met grote stappen kwam zijn onderbuurman op George af en pakte hem ruw bij zijn keel. “Wát heb je ze verteld?” George voelde de adrenaline door zijn lijf gieren en terwijl hij verwoede pogingen deed om los te komen, realiseerde hij zich hoe stom hij was geweest om dat gewoon tegen hem te zeggen. De hand om zijn keel kneep flink en George begon duizelig te worden. Gelukkig liet zijn onderbuurman hem los. Meteen daarna voelde hij een arm om zijn borst en een mes met een vlijmscherpe punt werd tegen zijn keel gezet. George schreeuwde van schrik, maar het enige wat hij daarmee bereikte was dat de hand die het mes vasthield even iets harder drukte en een kleine snijwond veroorzaakte. Van schrik en pijn raakte George in paniek en probeerde zich uit alle macht te bevrijden. Maar zijn belager bleek verrassend sterk. Met ogenschijnlijk weinig moeite hield hij George tegen zich aan, zette de punt van het mes onder George’ s kin en drukte even door. Opnieuw schreeuwde George het uit. Tot zijn opluchting werd hij losgelaten, maar voor hij de tijd had om tot zichzelf te komen werd hij hard in zijn gezicht geslagen. Zijn belager bleef slaan en George hief in wanhoop zijn armen voor zijn gezicht om de slagen af te weren. Maar nu kwamen de slagen op zijn onbeschermde buik terecht. George kon niet langer blijven staan en zakte tegen de grond. “Onthoud dit goed: je houdt je mond. Anders weet ik je te vinden,” hoorde George zijn onderbuurman zeggen, voor deze hem voor oud vuil achterliet.
Onuitsprekelijk blij dat zijn belager verdwenen was en door de wegstromende adrenaline, barstte George uit in een heftige huilbui. Het voorval had nog geen tien minuten geduurd maar voor George had het een eeuwigheid geleken. Toen hij weer wat tot zichzelf kwam, veegde hij de tranen van zijn beurs geslagen gezicht, kwam kreunend overeind en sleepte zichzelf naar de badkamer, was net op tijd bij de toiletpot en gaf over. George trok het toilet door en bekeek in de spiegel het resultaat van de afranseling. Een prachtig dik oog dat al blauw begon te worden en zijn lip was gebarsten. Het deed pijn. Voorzichtig raakte George de beurse plekken aan. Het zou wel even duren voordat dat verdwenen was. George dacht dat zijn neus gebroken was. Hij kon er niet aankomen zonder dat het verschrikkelijk veel pijn deed. Daar moest hij de huisarts maar even voor bellen. En de politie! Toen herinnerde George zich wat de onderbuurman had gezegd. Je mond houden tegen de politie. Hij had niet meer overtuiging nodig om te besluiten dat ook maar te doen. Hij wilde niet uitproberen wat er zou gebeuren als hij nu naar de politie zou stappen.
George ging op zoek naar koude kompressen tegen de zwelling en toen hij dat gevonden had, probeerde hij zich te herinneren waar hij zijn mobiele telefoon gelaten had voor het telefoonnummer van de huisarts. Hij vond hem tussen de kussens van de bank en maakte een afspraak voor de volgende dag. De assistente raadde hem aan even langs het ziekenhuis te gaan, maar daar voelde George zich te beroerd voor. Hij ging op de bank zitten en het drong tot hem door wat er gebeurd was. George werd kwaad. Komt daar zomaar binnenvallen en slaat hem in elkaar. Hij had zin om de politie te bellen om die gast op te laten pakken voor mishandeling. Toen werd hij bang. Misschien kwam die vent wel terug! George dwong zichzelf om kalm te blijven en logisch na te denken. Misschien kwam die vent inderdaad terug, maar hij was niet van plan zich weg te laten jagen. Na zijn gezicht goed gekoeld te hebben legde George de kompressen terug in de vriezer en ging op bed liggen om even tot rust te komen. De pijn zorgde ervoor dat slapen niet ging, maar af en toe dommelde hij toch weg.
Schreeuwend werd George wakker. Met een ruk schoot hij overeind. In zijn dromen was de onderbuurman terug gekomen om zijn werk af te maken. Nat van het zweet sloeg hij de dekens aan de kant en ging op de rand van het bed zitten. George had gehoopt dat de nachtmerries achterwege zouden blijven maar helaas was dat niet het geval. Hij kwam overeind en gooide in de badkamer wat water in zijn gezicht wat hij daarna voorzichtig afdroogde. In de paar uur dat hij op bed gelegen had was zijn hele gezicht opgezwollen en hadden zijn rechteroog, neus en linker onderkaak een prachtige donkerblauwe bijna paarse kleur gekregen. George nam twee pijnstillers tegen de pijn en pakte daarna de ijs-kompressen weer om alles nog een keer te koelen en daarmee te proberen de zwelling tegen te gaan. Met de kompressen tegen zijn gezicht liep George naar de keuken om wat te eten klaar te maken. Niet dat hij daar zin in had, maar het was toch beter om wat te eten. Met een bord, waarop wat boterhammen lagen, en een glas drinken ging George op de bank zitten en zette de tv aan. Tot zijn verbazing was het al bijna tijd voor het achtuurjournaal. Dan had hij toch wel een uur of vijf geslapen, rekende George snel. Nadat hij het journaal gekeken had zapte George de zenders nog even langs om te kijken of er nog iets interessants uitgezonden werd maar toen dit niet het geval bleek hees hij zich van de bank en begaf zich weer naar bed.
Het bleef die nacht rustig en om half acht ging de wekker. Met een klap legde George het ding het zwijgen op en draaide zich nog maar eens om. Zeker vergeten het alarm uit te zetten. Tot zijn ergernis begon het apparaat na een tijdje weer te ratelen. Met een zucht kwam George overeind en zette het alarm af. Beroerder kon bijna niet. Knallende hoofdpijn en hij had last van zijn buik. Niet naar school vandaag. Met een telefoontje meldde George zich ziek en kroop weer onder de dekens. Slapen lukte niet meer. Tegen negen uur kwam hij maar uit bed en strompelde naar de badkamer en nam een lange douche. Daarna kleedde hij zich aan, at hij met lange tanden een boterham en vertrok naar de huisarts.
Hij meldde zich bij de assistente en nam plaats in de wachtkamer. Gelukkig was er verder niemand en George sloot even zijn ogen. Toen hij een deur hoorde opengaan deed hij zijn ogen weer open en zag de huisarts in de deuropening staan.
“Mijnheer van Breuckel?” George kwam overeind en gaf de dokter een hand. Hij zag de man al naar hem kijken. De dokter bood hem een stoel aan en nadat hij was gaan zitten vroeg de dokter hem wat er gebeurd was. George speldde hem op de mouw dat hij tegen een deur aan was gelopen. Hij zag dat de man hem niet geloofde maar het kon hem niet schelen. De huisarts onderzocht de blauwe plekken en zijn neus, die gelukkig niet gebroken bleek. George kreeg het advies mee om te blijven koelen en pijnstillers te slikken tegen de pijn.
Onderweg naar huis reed George even langs de drogisterij voor een doosje pijnstillers en thuisgekomen schonk hij zichzelf een glas drinken in en ging languit op de bank liggen. George haalde de vriezer overhoop op zoek naar ijs en bracht de dag door met zichzelf vervelen en het kijken van een aantal films. Na het kijken van het late journaal ging hij naar bed, na opnieuw een pijnstiller genomen te hebben
Voor zijn gevoel was het nog midden in de nacht toen George wakker werd van een hoop herrie en gebonk. Geschrokken vloog hij uit bed en deed het licht aan. Opgelucht dat hij alleen was, ging hij op bed zitten en luisterde naar de geluiden die vanuit het appartement onder hem leken te komen. Nieuwsgierig liep George naar de woonkamer en opende de deur naar het balkon. Het begon voorzichtig licht te worden en in de eerste aarzelende schemering zag George op de parkeerplaats onder hem vier politieauto’s staan. Opnieuw schrok hij, en hij haastte zich naar binnen. De politie was zeker binnengevallen bij zijn onderbuurman! Slapen lukte nu natuurlijk niet meer. George ging op de vloer in de woonkamer zitten en luisterde gespannen naar het gestommel onder hem. Zo bleef hij een hele tijd zitten. Hij hoorde auto’s starten en wegrijden en weer andere auto’s komen. Het was intussen helemaal licht geworden en tot George’ s verbazing zag hij, na een blik op de klok, dat het al half acht was. Hij had zeker anderhalf uur op het tapijt gebivakkeerd. Voorzichtig stak hij zijn hoofd buiten de balkondeur en zag nog twee politieauto’s en een busje van de technische recherche op de parkeerplaats staan.
De bel ging. Dodelijk geschrokken en niet in staat te bewegen bleef George staan. Opnieuw verscheurde de bel de stilte. “Politie, wilt u opendoen alstublieft?” Uiteindelijk dwong George zichzelf in beweging te komen. Hij liep naar de voordeur en deed deze open. Voor zijn neus stond de knappe agent. George zag hem schrikken. “Wat is er met jou gebeurd?” George klapte dicht. Hij kón niets zeggen. Hij dacht aan wat hem gezegd was door zijn onderbuurman en wilde de deur dichtgooien. Maar dan had hij buiten de waard gerekend. De agent zette zijn schoen tussen de deur, net voordat deze dichtviel, duwde hem weer open en stapte de gang binnen. “Ga weg, je mag hier niet zomaar binnenkomen,” zei George moe. “Dat weet ik, maar ik wil graag weten hoe jij aan dat blauwe gezicht en die snee op je keel komt. Laten we even naar de kamer gaan.” George had geen zin om tegen te spartelen en ging de agent voor naar de woonkamer. Hij bood hem een stoel aan en ging zelf ook zitten. “Vertel nou eens hoe je aan die verwondingen komt.” “Ik ben tegen een deur opgelopen. “Ja, maak dat de kat maar wijs.” De verwondingen die je hebt kunnen onmogelijk zijn veroorzaakt doordat jij tegen een deur aan bent gelopen.” George’ s weerstand brak en hij barstte in huilen uit. De agent kwam naast hem op de bank zitten en sloeg een arm om hem heen. Meteen voelde George zich gespannen worden en keek de agent verbaasd aan. Deze glimlachte tegen hem.
“Vertel nu eens eerlijk hoe het is gebeurd.” George durfde niet. Visioenen van wat er met hem zou gebeuren als die vent erachter zou komen dat hij weer gepraat had schoten door zijn hoofd. Hij begon te trillen. “Kom op, vertel eens,” drong de agent aan. “Dat kan ik niet.”
“Waarom niet?”
“Omdat…”
“Davy je bedreigt?”
Opnieuw begon George te huilen. De agent zei niets, maar wreef George over de schouder. ‘Eigenlijk voelt het redelijk fijn, die arm om me heen,’ dacht George verbaasd. “Zeg het maar,” zei de agent weer.
“Nadat jullie waren geweest belde er iemand aan. Toen ik opendeed zei hij dat hij de onderbuurman was en hij liep zo langs me heen naar binnen. Hij vroeg me of ik de politie op bezoek had gehad. Ik probeerde nog te ontkennen, maar hij kon het aan mijn reactie al zien, zei hij. Als ik in leven wilde blijven moest ik mijn mond houden tegen jullie. Ik was zo stom om tegen hem te zeggen dat ik verteld had dat ik een vreemde geur rook de laatste tijd en toen draaide hij door. Hij pakte me vast en kneep mijn keel dicht. Toen ik duizelig begon te worden liet hij los en ik dacht van hem af te zijn maar toen pakte hij me van achter vast en zette een mes op mijn keel. Ik raakte in paniek en vocht om los te komen. Toen drukte hij met dat mes en hij sneed hij me. Ik weet het niet precies meer, maar hij liet me op een gegeven moment los en begon hem te slaan. Ik heb wel geprobeerd mezelf te beschermen, maar ik heb er geen moment aan gedacht om terug te slaan. Hij bleef maar slaan en toen ik m’n armen voor m’n hoofd deed, ging hij verder op mijn buik. Toen stopte hij en zei dat hij me zou weten te vinden als ik zou praten.”
Het bleef even stil. “Wat heb je daarna gedaan?” vroeg de agent. “Niks. Ik ben de volgende dag naar de huisarts gegaan omdat ik dacht dat mijn neus gebroken was maar dat was gelukkig niet zo.” “Hij heeft je flink te pakken gehad. Waarom heb je niet gebeld?” “Wat denk je zelf, dat durfde ik natuurlijk niet,” antwoordde George kwaad. “Begrijpelijk,” vond de agent. “Maar we hebben een probleem.” “Hoezo?” vroeg George verwonderd. “Degene die jou in elkaar geslagen heeft, hoe zag hij eruit?” vroeg de agent, de vraag van George negerend. “Euh, een jaar of vijfenveertig denk ik, vrij lang, donker haar en een stoppelbaardje.”
“Dat was niet jouw onderbuurman. Jouw onderbuurman is een jongen van jouw leeftijd. Hij had schulden bij de man die jij op bezoek hebt gehad. Daarom is hij gedwongen mee te werken aan het opzetten van een kwekerij in zijn appartement. Jouw bezoeker is vuurwapengevaarlijk en heeft al eens eerder een gevangenisstraf uitgezeten voor medeplichtigheid aan moord. Ik ben bang dat de dreigementen die hij tegen jou geuit heeft niet loos zijn. Daarom kan jij hier niet blijven. Je moet ondergebracht worden op een beschermde locatie.” De agent stond op en riep via zijn portofoon een collega op en vroeg deze naar boven te komen. Korte tijd later kwam deze inderdaad en George liet hem binnen. Hij stelde zich voor en kreeg van de andere agent te horen hoe het ervoor stond. De agent vertrok weer nadat hij van de andere agent instructies had gekregen. De agent vroeg George een tas met spullen in te pakken.
“Dus ik moet nu met jullie mee?” vroeg George verbaasd.
“Ja, inderdaad. Ik begrijp dat je daarvan schrikt, maar die man is gevaarlijk en we willen en mogen niet het risico lopen dat hij je nog eens opzoekt. Je wordt vanaf dit moment ook niet meer alleen gelaten. Elk moment van de dag is er een agent bij je die je moet beschermen.” Verbijsterd liep George naar de slaapkamer, haalde zijn rolkoffer onder het bed vandaan en begon die in te pakken. Toen hij daarmee klaar was en terug naar de woonkamer liep hoorde hij dat de agent aan het bellen was. Toen die zag dat George binnenkwam brak hij het gesprek af, kwam op George toe en legde zijn handen op George’ s schouders.
“Luister, dit komt als een schok voor je, daar moet je even doorheen maar het komt allemaal goed.” ‘Dat moet ik nog zien,’ dacht George opstandig. “Waar gaan we naartoe?” vroeg hij. “We gaan je onderbrengen in een hotel. De rest krijg je later allemaal uitgelegd,” antwoordde de agent. “We moeten nu gaan, ben je klaar?” George pakte zijn koffer en volgde de agent naar beneden, richting een van de burgerauto’s van de politie. De agent die daarstraks ook boven was liet George achterin plaatsnemen en nam zelf plaats op de bijrijdersstoel. De andere agent stapte achter het stuur en startte de auto. Hij reed de parkeerplaats af en reed naar een hotel aan de andere kant van de stad.
Nadat daar ingecheckt was werd George geëscorteerd naar een kamer op de derde verdieping. George, die nog nooit eerder in een hotel geslapen had, keek zijn ogen uit. Ze hadden niet bepaald een derderangs hotelletje uitgekozen. Het grote tweepersoonsbed stond in een soort nis die van de kamer afgesloten was door middel van een muur die een open doorgang had. De rest van de kamer was ingericht met een luxe tweezitter en twee oor fauteuils. Een grote led-tv hing aan de muur. George nam de tijd om de kamer te bekijken. Hij liep langs het slaapgedeelte heen en opende de deur die zich daar bevond. Achter de deur strekte zich een luxueuze badkamer uit met een groot hoek-bad, een kanon van een bad-meubel en een apart douchegedeelte. Alles werd verlicht door zacht gedraaid licht uit spotjes in het plafond. George liep terug naar het woongedeelte, waar de twee agenten met elkaar zaten te praten. Toen ze zagen dat George eraan kwam werd het gesprek afgebroken en nam de agent, die George zo knap vond, afscheid. Toen deze verdwenen was gaf de agent die bij hem was te kennen dat er een aantal zaken besproken moesten worden. Uit de gevulde koelkast werd een aantal drankjes gehaald en George ging met de agent in het woongedeelte zitten.
“Zo,” begon de agent, “ik ga je nu een aantal dingen vertellen en het is belangrijk dat je goed luistert.” Dat is in je eigen levensbelang. Je wordt nu vierentwintig uur per dag geschaduwd door één of twee agenten. Dat wil niet zeggen dat zij constant bij je zijn. Ze zullen in de buurt blijven. Eén van de agenten slaapt bij jou op de kamer, de ander heeft een kamer naast je. Mocht er iets aan de hand zijn, zal hij binnen zeer korte tijd in actie kunnen komen. Ik ben er tot zeven uur vanavond, daarna word ik afgelost door de agent die net ook hier was. Hij zal de meeste avond- en nachtdiensten voor zijn rekening nemen voor de periode dat je hier bent. Dan volgen nu een aantal regels. Ook hier is het van levensbelang dat je je daaraan houdt. Er zijn in dit hotel een zwembad, een sauna en dergelijke. Daar mag je geen gebruik van maken, tenzij je dit eerst bespreekt met de dienstdoende agent. Verder mag je natuurlijk gebruik maken van de hier op de kamer aanwezige faciliteiten. Naar buiten gaan is verboden. Mocht er toch een reden zijn dat je naar buiten moet, bespreek dit eerst. Er gaat iemand met je mee bij alles wat je doet, uitzonderingen daargelaten. Je mag gebruik maken van roomservice, maar houdt het een beetje binnen de perken, anders krijg ik bonje met de baas. Verder heb ik hier een apparaatje voor je. De knop die erop zit is een noodknop. Mocht er zich een gelegenheid voordoen waardoor jij je bedreigd voelt en er is geen agent in de buurt, dan druk je op die knop en gaan alle alarmbellen bij ons rinkelen. Er is altijd iemand in de buurt. Hulp zal dan snel komen. Denk eraan: bij álles wat je wilt doen wat buiten deze kamer plaatsvindt, bespreek dat. Heb je verder vragen?” “Nee, ik moet dit even laten bezinken,” antwoordde George. “Oké, ik zou zeggen, probeer je even te ontspannen. Neem een bad ofzo.”
“Goed idee,” antwoordde George weer.
Hij liep naar de badkamer, draaide de stop in het bad en zette de kraan aan. Hij draaide de thermostaat zover open tot het water een temperatuur bereikte die hij volgens hem nog net kon verdragen. Het zou wel even duren voor het bad vol was, dus liep George weer terug naar het woongedeelte en zapte even langs de zenders op de tv. Het nieuws van zes uur kwam net langs. Geïnteresseerd volgde George het nieuws rond de aardbeving en tsunami in Japan. Radioactieve straling in Fukushima steeds hoger. Het was een ware kernramp aan het worden. Vreselijk voor die mensen daar. Kadhafi die steden bombardeert, de wereld is een groot slagveld. Daarna nog even Erwin Kroll die Nederland een mooie weersverwachting voorspiegelde. George liep terug naar de badkamer waar het bad al aardig vol begon te raken. Hij draaide de deur op slot en kleedde zich uit. Met zijn hand voelde hij even of de temperatuur van het water niet te heet was waarna hij voorzichtig in bad ging staan om daarna op de rand te gaan zitten. Voorzichtig liet hij zich daarna helemaal in het water zakken. Heerlijk, dat hete water. George sloot zijn ogen en genoot van de weldadige warmte. Maar wacht eens, als hij het goed had gezien was het bad voorzien van een whirlpool-systeem. Was dat even lekker. George opende zijn ogen weer en trok zichzelf naar de rand van het bad, waarop de knoppen zaten. Hij drukte op een ervan en met een zacht brommend geluid voelde hij waterstralen tegen zijn buik. George zette het systeem nog een standje hoger en gleed weer terug naar het midden van het bad. Hij deed zijn ogen weer dicht en dommelde langzaam weg. Ervoor oppassend dat hij niet onder water gleed lukte het George om zijn gedachten even van zich af te laten glijden en te genieten van het bad.
Geschrokken veerde George omhoog toen er op de badkamerdeur geklopt werd. “George, zit je in bad? Ik ben het, Davy. Blijf rustig zitten, ik wilde je alleen even laten weten dat ik er ben.” Nu zat George niet meer lekker in het warme water. Hij zette het whirlpool-systeem uit, trok de stop omhoog en stapte uit bad. Hij droogde zich af met een grote hotel-handdoek en schoot in een badjas van het hotel. Daarna draaide hij de deur van het slot en liep naar het woongedeelte. Terwijl hij met een handdoek zijn haar nog een keer droogwreef, zag hij de agent wijdbeens op de bank zitten. Hij had de tv aangezet en keek naar een actualiteitenprogramma. George ging in een van de stoelen zitten en gooide de handdoek naast zich op de vloer.
“Wat kijk je,” vroeg George “Oh, een of ander dom programma. Er is weer eens niets interessants op” antwoordde de agent. “Ik weet dat het een afgezaagde vraag is, maar hoe gaat het met je?” George wist niet wat hij moest antwoorden. Je wordt zomaar meegedeeld dat er waarschijnlijk iemand achter je aan zit die dingen met je van plan is waar de honden geen brood van lusten, ze plukken je uit je vertrouwde omgeving en duwen je in een hotel. “Ik weet het eigenlijk niet. Het is allemaal nog vreemd. Het idee dat er iemand achter me aanzit, voelt niet echt lekker. Dus eigenlijk gaat het niet zo best,” zei hij daarom.
“Dat is natuurlijk niet meer als logisch,” gaf de agent terug. “Maar geloof me, je leert je aanpassen.”
“Ja, dat zal best, maar ik zal toch blij zijn als die vent achter de tralies zit,” antwoordde George kattiger dan hij bedoelde. Hij zag de agent naar hem kijken en een glimlach op zijn gezicht verschijnen. “Tjonge, wat kun jij boos kijken, zeg,” lachte hij.
“Sorry, ik bedoelde het niet zo,” verontschuldigde George zich. “Het geeft niet, ik begrijp het wel,” antwoordde Davy. “Zeg trouwens maar Davy tegen me.” George keek hem aan en schonk hem een voorzichtige glimlach.
“Hee, er begint zo een mooie film, heb je zin om die te kijken?” vroeg Davy aan George. “Ligt eraan welke film het is,” gaf George als reactie. “Mr and Mrs Smith,” zei Davy. “Oh, ja, die is lachen, doen we,” zei George. Davy haalde wat te drinken uit de koelkast en bestelde via de roomservice appeltaart met slagroom. Terwijl er werd gewacht op de appeltaart trok George zich even terug in het slaapgedeelte om ondergoed en een trainingsbroek aan te trekken. Toen hij terugkwam zag hij Davy praten in zijn portofoon. “Even checken of alles rustig is,” zei hij. “Kom gezellig naast me zitten.” Onzeker ging George aan de andere kant van de bank zitten en trok zijn benen onder zich. Davy liep naar de deur toen er geklopt werd en nam de appeltaart aan. Hij gaf George zijn stuk en ging weer zitten. De film begon en George was al snel verdiept in het verhaal van John en Jane als geheimagenten. Wat hij niet in de gaten had was dat Davy hem voorzichtig maar uitgebreid bekeek. George’ s badjas hing half open en liet zijn borst en een deel van zijn buik bloot. George at zijn appeltaart met smaak en toen hij het op had, zette hij zijn bord terug op tafel. Hij wilde weer achterover gaan zitten maar hoorde Davy zeggen: “Wacht eens even.” Davy deed een kussen achter zijn rug, ging overdwars op de bank zitten met zijn benen languit, pakte George onder zijn oksels door om zijn borst vast, trok hem tegen zich aan, en legde een arm om George’ s borst. Verbijsterd wilde George protesteren maar realiseerde zich dat hij het eigenlijk helemaal niet zo erg vond om door een dergelijke adembenemende man te worden vastgehouden. Uit onwennigheid wist hij zich even geen houding te geven. Davy had dit door en zei: “ontspan jezelf toch jongen.” Na een paar minuten lukte het George om dit te doen en hij legde zijn hoofd tegen de gespierde borst van Davy.
“Je bent mooi, wist je dat?” fluisterde Davy in George’ s oor. Vol ongeloof staarde George Davy aan. “Ja, ik ben homo, en op het moment dat ik je zag wist ik dat jij het ook was. Je was zo hulpeloos en je leek zo alleen, ik wilde meteen al een arm om je heen slaan. Davy drukte een kus op George’ s voorhoofd. George wist niet hoe hij het had. Vanaf het allereerste moment dat hij Davy zag had zijn hart een slag overgeslagen en dartelden er kleine vlindertjes rond in zijn buik. Maar hij had gedacht dat Davy hetero zou zijn. Zo gedroeg hij zich. Op en top mannelijk. Dat was waar George op viel. En nu bleek die bink homo te zijn en hem leuk te vinden. Het was bijna te mooi om waar te zijn. Maar het was waar. Hij lag in zijn armen. Echt aandacht voor de film had George niet meer. Hij kon zich niet voorstellen dat iemand als Davy, die volgens hem veel beter kon krijgen, zich interesseerde voor hem. George genoot ervan om dicht bij hem te zijn. Hij voelde zijn hartslag en rustige ademhaling. De arm om hem heen voelde goed. George draaide zijn hoofd omhoog om Davy aan te kijken.
“Davy?”
“Mm?”
“Ik weet niet goed wat ik hiermee moet.”
“Als je het niet fijn vindt moet je dat gewoon zeggen, dan houd ik ermee op.”
“Nee, ik vind het ontzettend fijn maar ik begrijp niet waarom…”
“Omdat je een ontzettend mooie, lieve, zachtaardige, fantastische jongen bent en ik nu eenmaal iemand ben die op jongere jongens valt.” Bij het horen van deze woorden sprongen de tranen George in de ogen die door Davy voorzichtig werden weggeveegd. “Ik merk dat je ontzettend onzeker bent over jezelf, maar dat is echt niet nodig. Je ziet er echt goed uit. En ik ben ook niet alleen uit op seks, mocht je dat denken. Het spijt me als ik te voortvarend ben geweest, maar ik kon mezelf niet meer inhouden. Gerustgesteld legde George zijn hand op Davy ’s arm. “Dank je wel, Davy. Trouwens, heb je geen vriend dan?”
“Nee, mijn relatie is ongeveer anderhalf jaar terug op de klippen gelopen.”
De film was afgelopen en Davy stelde voor om naar bed te gaan. Nadat hij had gecheckt of alles nog rustig was en had doorgegeven dat ze zouden gaan slapen deed Davy overal de lichten uit. Samen liepen ze naar het slaapgedeelte waar de schemerlampjes al brandden. Beiden poetsten hun tanden en George ging vast vooruit naar het bed. Onzeker als hij was, wilde hij niet dat Davy zijn lijf zag. Snel deed hij zijn badjas en trainingsbroek uit en schoof onder de dekens. Een paar minuten later kwam Davy de badkamer uit en ontdeed zich van zijn kleding. Automatisch werd George’ s blik naar zijn lijf getrokken. Hij kon er niets aan doen, maar de reactie tussen zijn benen was overduidelijk. Wat hij al gezien dacht te hebben tijdens hun eerste ontmoeting werd overtroffen door de werkelijkheid. Een gespierde torso met een goddelijk strakke buik en mooie, rechte gespierde benen, alles licht behaard. En in Davy ’s boxer tekende zich een zware bobbel af. Davy kuchte en betrapt keek George hem aan. Hij voelde zich rood worden.
“Sorry.”
“Niet nodig, ik vind het fijn dat je het je bevalt.” Ook Davy kroop onder de dekens. George wist niet goed wat hij moest doen maar Davy nam het initiatief. Opnieuw sloeg hij zijn gespierde armen om George heen en trok hem tegen zich aan. George ontspande zich. Deze god was een droom. Tegen zijn billen voelde George een enorme bobbel drukken. Had hij nu al een harde? Voorzichtig begon Davy kusjes in George’ s nek te drukken. George’ s lul werd nog harder en ook bij Davy bleef een reactie niet uit. Tegen zijn achterwerk voelde George dat Davy ‘s lid begon te groeien. Hij draaide zich om in Davy ‘s armen en keek hem diep in zijn ogen. Langzaam kwam Davy ‘s gezicht naar dat van hem toe en hun lippen raakten elkaar. Een tedere, voorzichtige kus. Davy trok zich terug en toen George zijn ogen opendeed, zag hij Davy naar hem glimlachen. Opnieuw gaf Davy hem een kus. George opende zijn lippen en langzaam drong Davy zijn mond binnen. Een emotionele, passionele, lange zoen was het gevolg. Toen deze uiteindelijk werd verbroken hadden beiden tranen in hun ogen. Beiden glimlachten opnieuw naar elkaar.
“Welterusten Davy.”
“Welterusten George.”
Vreemd genoeg George sliep goed. Slechts één keer werd hij wakker, omdat hij moest plassen. Hij maakte zich voorzichtig los uit Davy ’s omhelzing en stapte uit bed. Hij deed het bedlampje aan en in het zachte licht lag Davy daar. Het deken rommelig over hem heen, van achter onder zijn arm door over zijn zij en langs de rand van zijn boxer naar beneden. Hij lag met zijn ene arm onder het kussen en de ander lag losjes op de matras, zoals George hem daar neergelegd had. George ging naar het toilet en toen hij terugkwam lag Davy daar nog net zo. Wat was hij mooi. De perfecte man, met zijn knappe gezicht en goddelijke lijf. George kon zich niet inhouden en voorzichtig schoof hij het deken van Davy af. Nu lag hij daar, in het schemerlicht. Mooi en mannelijk, met alleen zijn boxer aan, waarin vaag de vorm van de penis en zak te zien waren. George ging vlak naast Davy op bed liggen en streelde hem zachtjes over zijn licht behaarde lijf. Van zijn hoofdhaar naar zijn oren, gezicht, schouders, borst en buik. Verder durfde George niet te gaan. Stel je voor dat Davy wakker werd. Zachtjes legde George zijn hand nu op Davy ’s bovenarm en voelde de onder de huid gelegen spieren. Voorzichtig kneep hij erin. Al strelend ging hij weer terug naar Davy ’s borst en buik.
Plotseling slaakte Davy een zucht en opende zijn ogen. Geschrokken verstijfde George. Maar Davy leek het niet erg te vinden dat hij aan hem zat. Er verscheen een slaperige glimlach op Davy ’s gezicht. Langzaam bracht hij zijn gezicht naar die van George en gaf hem een kus. “Ga door, ik vond het heerlijk,” zei Davy. “Was je al lang wakker dan?” schrok George. “Nee, dat niet.” Onzeker streelde George nu Davy ’s buik en borst. Maar toen hij merkte dat Davy zich ontspande en er lekker voor ging liggen, zakte dat gevoel wat en waagde hij het om een stapje verder te gaan. Hij ging met zijn hand naar beneden, bleef even hangen bij de navel en prikte er even in, wat bij Davy een kreuntje ontlokte. Zachtjes schoof hij zijn vingers onder de rand van Davy ‘s boxer door en kriebelde door zijn korte schaamhaar. Davy grinnikte.
George trok zijn hand weer terug en legde beide handen om Davy ‘s gezicht. Hij aaide door Davy ‘s haar en streelde met zijn vingertoppen over Davy ‘s gezicht. Voorzichtig pakte hij Davy ‘s onderlip tussen zijn duim en wijsvinger en trok er zachtjes aan. Opnieuw ging George’ s hand naar Davy ‘s bovenarm en begon die lichtjes te masseren. Langzaam kneedde hij naar Davy ‘s schouder en vanaf daar naar zijn borst en buik. Ondertussen was Davy op zijn rug gedraaid en ademde hij wat zwaarder. Hij draaide zich nu naar George toe en rolde boven op hem. Dat was een heel gewicht, maar het voelde en rook heerlijk. Warm met een lichte zweetlucht. Mannelijk.
George kon een kreun niet onderdrukken. Davy keek hem aan, begon en diep en wild te zoenen en begon op hem te rijden. Langzaam voelde George Davy ‘s lid groeien. Davy draaide zich weer op zijn rug, pakte George’ s hand en legde die op zijn enorme, harde paal. “Voel eens wat je met me doet.” George had al eerder gevoeld dat Davy enorm geschapen moest zijn maar dat bleek inderdaad ook zo te zijn. Onwennig als George was wist hij niet goed wat hij moest doen.
“Ontspan jezelf en laat je lekker gaan. Geniet ervan,” zei Davy.
Langzaam begon George Davy ‘s lul te masseren, die nog harder werd. De rand van Davy ‘s boxer stond omhoog en de plompe donkere eikel stak er parmantig bovenuit tot een eindje boven de navel. Een dunne sliert voorvocht liep van het gaatje naar Davy ‘s korte schaamhaar. George had zo vaak gefantaseerd en gedroomd seks te hebben met een man. Om dan als een echte bottom een beetje onderdanig te zijn en alles te doen wat de man lekker vond. Hij was nog steeds een beetje beduusd van het feit dat Davy homo was en hem leuk vond. En nu lag hij samen met hem in bed en als hij nu door zette zou hij zijn eerste echte sekservaring opdoen. Zijn eerste vriend was van het type SM. Dat begon al met bijten in de tong tijdens het zoenen. Dus telkens wanneer hij seks met George wilde hield George de boot af. Dat was niets voor hem. De relatie was dan ook van korte duur geweest. Davy echter was heel lief en zachtaardig. Bij hem voelde George zich veilig.
Voorzichtig veegde George met de punt van zijn wijsvinger het voorvocht van Davy ‘s eikel en stak zijn vinger in zijn mond. Davy verkrampte licht, slaakte een diepe zucht en kreunde zachtjes. Hij had zichzelf weleens in zijn mond gespoten en vond de licht bittere smaak van sperma heerlijk. De mannelijkheid die daarvan uitging. Hij proefde het voorvocht en genoot ervan. Een beetje bitter en licht zoetig. Een plotseling gevoel van geilheid overviel hem. Het kon hem niet veel meer schelen of hij het allemaal wel goed of lekker deed. Hij wilde Davy beminnen. Hem helemaal leegzuigen. Hij vroeg Davy zijn heupen omhoog te doen en trok Davy ‘s boxer naar beneden. Een penis op oorlogssterkte kwam tevoorschijn. George trok ook zijn ondergoed van zijn lijf en ging met zijn billen richting Davy ‘s gezicht zitten. Davy begreep de hint, kwam omhoog en steunend op zijn ellebogen stak hij zijn neus tussen George’ s billen en begon hem te rimmen. George kon een kreun niet onderdrukken. Hij boog zich omlaag en sloot zijn hand om Davy ‘s dikke stam. De eikel droop ondertussen van het vocht en alsof het een lolly was likte George het eraf. Met moeite lukte het hem de eikel in zijn mond te nemen en sloot zijn lippen erom. Onmiddellijk begon Davy met zijn heupen omhoog te stoten waardoor een groot deel van de penis in George’ s mond verdween. George voelde de eikel zijn keel inschieten begon te kokhalzen en trok terug. Davy tilde George aan zijn heupen van zich af en schoof onder hem vandaan. Hij pakte de kussens, zette die rechtop tegen het hoofdeinde van het bed en ging er tegenaan liggen.
“Kom maar eens hier, dan zal ik je een spoedcursus pijpen geven,” zei hij tegen George. George kroop naar hem toe en schoof de eikel weer zijn mond binnen. Davy legde zijn hand op George’ s hoofd en duwde zijn hoofd naar beneden. Onmiddellijk begon George weer te kokhalzen en wilde terugtrekken.
“Slikken, jongen. Slik hem in.” Minutenlang verzette George zich tegen die boomstam in zijn keel. Maar Davy was onverbiddelijk. Uiteindelijk lukte het George zich te ontspannen en Davy liet hem los. George kwam omhoog en liet het gevaarte uit zijn mond glijden. Dikke slierten voorgeil bleven aan zijn lippen en kin hangen. George vond het heerlijk om zo overheerst te worden. Hij had het gevoel gehad te stikken, maar het was heerlijk om zo’n god te beminnen. “Zo, probeer dat nu nog maar eens,” zei Davy.
Gretig hapte George de paal terug naar binnen en liet hem naar binnen glijden tot hij de dikke eikel achter in zijn keel voelde en er kokhals-reflexen op kwamen zetten. Maar hij dacht aan wat Davy net had gezegd en probeerde het gevaarte in te slikken, wat na enige vergeefse pogingen lukte en hij de paal tot aan de wortel binnen had waarbij hij Davy ‘s zware ballen tegen zijn kin en zijn schaamhaar tegen zijn neus voelde. Opnieuw liet George de lul uit zijn mond glijden en begon op de enorme eikel te zuigen, draaide er met zijn tong rondjes overheen en probeerde zijn tong in het pisgaatje te duwen. Davy genoot hoorbaar. Zachtjes kreunend liet hij zich verwennen. Op een gegeven moment leek Davy er genoeg van te hebben. Hij trok zichzelf terug en vroeg George.
“Ben je weleens geneukt?” George schrok zich kapot. Nee, hij was nog maagd. Elke keer als zijn vriendje probeerde seks met hem te hebben had George aangegeven dit niet te willen. En nu wilde Davy hem neuken met dat enorme gevaarte van hem. Hij had weleens wat geprobeerd met zijn vingers maar dit was andere koek. “Nee, ik ben nog maagd.” “Oh ja? Daar heb ik nog niet heel veel van kunnen merken,” zei Davy met een glimlach. “Ik wil je ontzettend graag ontmaagden, maar jij moet het er ook mee eens zijn.” De onzekerheid moet op George’ s gezicht te lezen zijn geweest want Davy zei: “Luister, als je het niet wilt moet je dat zeggen, dan doen we het niet. Wil je het wel, ik beloof je dat ik voorzichtig zal zijn. Laat het merken als ik je pijn doe. Dan doen we het rustiger aan of eventueel op een andere manier. George was al overtuigd. Deze man kon alles van hem gedaan krijgen. Het meeste bang was hij voor de pijn. Maar Davy had beloofd voorzichtig te zijn. Davy legde zijn hand onder George’ s kin en keek hem diep in de ogen. “Hier ga je van genieten, vertrouw me.” Hij gaf George een voorzichtige kus. “Nu zal ik jou eens lekker gaan verwennen,” lachte Davy. “Ga op je ellebogen en knieën zitten.
Eenmaal in die positie nam Davy achter George plaats en duwde diens billen van elkaar waardoor het maagdelijke, geschoren ‘kutje’ zichtbaar werd. Zachtjes blies Davy eroverheen en begon te likken. George genoot. Wat was dit lekker. Hij hield ervan iemand te verwennen, maar zelf verwend worden was ook niet verkeerd! Davy leverde goed werk en toen hij zachtjes zijn tong naar binnen drukte ontsnapte er een geil kreetje uit George’ s keel. Davy maakte er werk van en likte alles lekker nat. Hij kwam overeind en haalde uit de nachtkastlade een tube glijmiddel en een condoom. Davy wilde het condoom omdoen maar George hield hem tegen. “Ik vertrouw je, Davy. Neuk me alsjeblieft zonder.” Davy keek hem even aan, glimlachte en gooide het condoom op de vloer. Hij spoot een flinke hoeveelheid glijmiddel op zijn enorme paal en ook George’ s gaatje werd ruim voorzien van het gladde goedje. “Ontspan je zoveel mogelijk. Waarschijnlijk zal het erg zeer doen, maar ik beloof je dat ik voorzichtig zal zijn. Zeg het, als de pijn te erg wordt.”
Na deze woorden zette Davy zijn eikel tegen George’ s sterretje en zette druk. Zoals Davy zei, probeerde George zich te ontspannen. Ineens schoot de eikel naar binnen. George gaf een schreeuw, van schrik en pijn en drukte zijn hoofd in het kussen terwijl de tranen hem in de ogen sprongen. Gelukkig hield Davy stil. Na een tijdje – in George’ s beleving een eeuwigheid – begon de pijn langzaam weg te zakken en merkte George dat zijn kringspier zich ontspande. Davy zette opnieuw druk en liet zijn hele gevaarte langzaam, maar in één keer naar binnen glijden. George voelde de pijn weer toenemen naarmate Davy dieper in hem kwam maar gelukkig was de pijn niet zo heftig als even geleden. Toen Davy eenmaal helemaal in George zat hield hij weer even stil en deze keer wat langer, om George de tijd te geven eraan te wennen. Langzaam verminderde de pijn tot deze tenslotte helemaal verdween. Langzaam trok Davy zich terug tot alleen de top nog in George’ s darmen zat en stootte vervolgens hard terug. George kreunde. De pijn kwam weer lichtjes terug, maar nu voelde hij niet alleen pijn. Een soort tintelend gevoel kwam laag vanuit zijn buik omhoog en een ontzettend geil gevoel raakte hem als een bom. Davy begon nu zachtjes te stoten waarbij hij zijn lul er telkens bijna helemaal uit haalde en die vervolgens tot de wortel terugstootte. Geil als hij was begon George mee te bewegen en bewoog op Davy ‘s ritme mee heen en weer. Davy legde zijn handen op George’ s billen en voerde het tempo langzaam op.
Nooit had George gedacht dat seks zo lekker kon zijn. Elke keer als Davy zijn gevaarte naar binnen stootte werd George helemaal opgevuld en dat voelde geweldig.
Steeds harder en wilder neukte Davy en zijn ademhaling veranderde van zwaar ademen in hijgen en kreunen. Davy trok zich terug en toen George omkeek gebaarde Davy dat hij zich om moest draaien. George gehoorzaamde. Davy pakte hem bij zijn enkels en trok hem een eindje verder onderuit en legde een kussen onder zijn rug. Hij leidde zijn lul daarna terug naar George’ s ‘kutje’ en ramde het hele ding met kracht naar binnen. George gaf een schreeuw maar Davy ging door. Hij neukte hem in hoog tempo en met enorme kracht. Weer zakte de pijn weg en veranderde die in genot.
Toen ze elkaar in de ogen keken zag George dat Davy ‘s blik er een was die vol lag met geilheid, passie, liefde en vastberadenheid. George keek in die mooie blauwe ogen en wist: Davy houdt van mij en hij gaat mij helemaal vol spuiten. Ik wil dat hij klaarkomt in mijn darmen!
“Davy,” kreunde hij, “Alsjeblieft, spuit me vol!” Davy boog zich naar voren en zoende George hartstochtelijk. De kus werd verbroken en George voelde Davy ‘s warme adem over zijn gezicht strijken. “Oh ja? Je wilt dat ik je vol spuit? Weet waar je om vraagt jongen. Maar nu ben je te laat. Ik ga in je klaarkomen en in ga je darmen helemaal volpompen met mijn zaad.” Davy gooide het hoofd in de nek en George voelde een warme stroom zijn darmen binnenglijden. Davy bleef pompen en klaarkomen, er leek geen eind aan te komen. Dan trok Davy zich terug en George voelde het kleverige zaad naar buiten lopen waar het via zijn naad en onderrug op het kussen waarop hij lag terechtkwam. Davy draaide zich zo dat zijn lul boven George gezicht hing en drukte die in George’ s mond terwijl hij diens kutje begon uit te likken en George tegelijkertijd aftrok. Snel stak George een vinger in zijn mond en drukte die bij Davy naar binnen. Al snel voelde George zijn zaad borrelen en met kracht liet hij zijn zaad tegen Davy ‘s gespierde buik spetteren. Davy draaide zich terug en gaf George een kus waarbij beiden Davy ‘s zaad proefden. Davy verbrak de kus en keek George diep in de ogen. “Ik hou van je.” Hij liet zich naast George zakken, pakte het deken, sloeg zijn armen om George heen en trok hem tegen zich aan. Al snel sliepen ze weer.
Om zes uur ging de wekker. George werd wakker, schoot in paniek omhoog, niet wetend waar hij was, zoekend naar iets om zichzelf mee te verdedigen. Davy kwam naast hem overeind en legde zijn handen op George’ s schouders. In een reflex haalde hij met zijn elleboog uit naar achter, maar Davy zag het aankomen en kon de stoot blokken. “Rustig…” Davy gaf hem de tijd en langzaam voelde George de paniek wegzakken. Hij draaide zich naar Davy toe om zich te verontschuldigen voor de stoot naar achter maar Davy zei: “Geeft niks. Begrijpelijk dat je zo reageert.” Opgelucht slaakte George een zucht.
Davy pakte George om zijn borst vast en trok hem tussen zijn benen. Dan voelde hij Davy ‘s handen om zijn gezicht die naar zijn schouders gleden en de spanning begonnen weg te masseren. George liet zijn hoofd achterover tegen Davy ‘s schouder vallen en sloot zijn ogen, genietend van de massage. Opeens voelde hij Davy ‘s hoofd naast de zijne, de baard die zachtjes langs zijn wang schuurde en daarna zachte lippen die kusjes in zijn hals en op zijn wang drukten. Hij draaide zijn gezicht naar die van Davy en een moment keken ze elkaar diep in de ogen, waarop een lange, zachte kus volgde.
“Ik moet weg,” fluisterde Davy. Hij schoof van George weg en stapte uit bed.
George keek naar hem en zag de lange slappe lul die sloom heen en weer bungelde tussen Davy ‘s benen. Iets hoger zat opgedroogd zaad van de afgelopen nacht. Davy zag hem kijken en boog zich voorover en gaf George een kus. Daarna liep hij naar de badkamer. Even later hoorde George het water lopen. Een paar minuten later kwam Davy terug met een schone buik. Hij viste zijn boxer van de vloer en kleedde zich aan. George genoot van het uitzicht. “Wanneer ben je er weer?” vroeg George. “Dat weet ik nog niet precies, maar ik denk morgenavond weer.”
“Dan pas?” “Ja, ik zou het ook graag anders zien. Maar denk maar zo: ontberen doet waarderen.”
Na een laatste kus vertrok Davy. George wist niet eens waarheen. En het duurde nog meer dan een dag voordat hij hem weer zag. George stond verbaasd van zichzelf. Normaal gesproken was hij iemand die iedereen op afstand hield, eerst de kat uit de boom keek, en heel voorzichtig was met nieuwe sociale contacten. Maar bij Davy was alles zo anders. Hij moest zichzelf bekennen dat het liefde op het eerste gezicht was geweest. En hij had al zijn voorzichtigheid en terughoudendheid laten vallen en er niet eens over nagedacht. Het voelde zo goed! Toegegeven. Davy was wel een heel eind ouder. Hoeveel jaar zou het zijn? Twaalf, dertien? Dat moest hij toch eens vragen.
George
